Memsparka temperaturo a? sparka punkto de unu substanco estas la plej malalta temperaturo en kiu ?i spontanee sparkas sub normala atmosfero sen ekstera sparkofonto, tiel kiel flamo a? sparko. ?i-temperaturo necesas por provizi la startigo-energion necesan por okazigo de la brulo. La temperaturo en kiu iu kemia?o sparkeblas malpligrandi?as la?mezure kiel la premo a? oksigen-koncentri?o pligrandi?as. Kutime ?i aplikeblas por taksado de brulemaj miksa?oj.

Memsparka temperaturo de likvaj kemia?oj ordinare mezuratas per uzo de 500 mililitra flakono metita sub forno kun kontrolita temperaturo la? la procedo priskribita en ASTM E659 ^[1] . ?i tiu procezo anka? nomatas temperaturo je membrulo, spontanea a? autogena memsparka temperaturo.

Kemia procezo [ redakti | redakti fonton ]

Kiam brulema substanco eni?as kontakte kun la aero, ?i spontanee oksidas, kaj la temperaturo alti?as, pro tio ke la oksidigoreakcio estas varmoeliga. Kiam la varmodisi?o i?as malfacile, kia ajn estas la cirkonstanco, ju pli oni altigas la temperaturon des pli rapide okazas la oksidigo, kaj la varmo fordisi?as pli rapide, ?is kiam, en certa momento, la varmo eliganta atingas sufi?an temperaturon kie sparko esti?as (a? perforta oksidigo) kaj ekde tiu momento la brulado mem konservi?as. La temperaturo prezentata nomatas memsparka temperaturo.

Tute certe oni povas ka?zi memsparkon en solidaj brulmaterialoj (karbono, biomaso , kotono, ktp) grandkvante stokitaj. Efektive, ene de la piloj a? stakoj stokitaj, la varmo eligita, ka?ze de oksidigo, ne facile fordisi?as. La temperaturo alti?as kaj same la oksidigo, ?is kiam la temperaturo atingas la memsparkadon. Tiamaniere ke, la regularo por stokado de solidaj brula?oj starigas ke oni devas provizi per krano kaj hoso por akvumi la pilojn, por eviti la trovarmigecon.

Oni devas korekte ne konfuzi ekflama temperaturo kun memsparka temperaturo, ?efe se oni ne disponas de amba? valoroj determinitaj pere de eksperimentoj a? tabeloj. Kiam tiu estas la kazo, oni povas konstati ke ?enerale la memsparka temperaturo estas pli alta ol la ekflama temperaturo kaj por la plejmulto el la kombina?oj ?i trovi?as inter 200 °C kaj 700 °C .

Ekvacio de memsparkado [ redakti | redakti fonton ]

La tempo ${\displaystyle t_{ig}\,}$ necesa por ke iu materialo atingu la memsparkan temperaturon ${\displaystyle T_{ig}\,}$ kiam submetita al varmofluo ${\displaystyle q''\,}$ okazas la? la jena ekvacio:

${\displaystyle t_{ig}=\left({\frac {\pi }{4}}\right)\left(k\rho c\right)\left[{\frac {T_{ig}-T_{o}}{q''}}\right]^{2}}$^[2]

kie k = termokonduktiveco (W/(m·K)), ρ = denseco (kg/m³), kaj c = specifa varmo kapacito (J/(kg·K)) de la materialo proponata. ${\displaystyle T_{o}\,}$ estas la temperaturo, en Kelvin, la materialo komencas kun (temperaturo de la tuta materialo), kaj ${\displaystyle q''\,}$ estas la varmofluo (W/m²) atribuita al la materialo.

Memsparka temperaturo de kelkaj substancoj [ redakti | redakti fonton ]

Referencoj [ redakti | redakti fonton ]

Portalo pri Kemio

?i tiu artikolo ankora? estas ?ermo  pri Kemio . Helpu al Vikipedio plilongigi ?in . Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ?i ( menciante la fonton ).