Mara mino
a?
marmino
estas eksploda?o, kiun oni uzas en akvo kontra? ?ipoj kaj
submar?ipoj
.
La inventado de la mara mino servis detruon de la malamikaj milit?ipoj. ?i servis por defendado, sed ne donis superecon pri la malamiko.
Anta?uloj de la mara mino estis la brul?ipoj, kiuj estis direktitaj al malamika floto, por bruligi la lignajn ?ipojn. La unua eksploda?o, kiu estis subakva alportita al la celo, estis konstruita fare de
David Bushnell
en
1776
dum la
usona sendependi?a milito
. ?i havis ekbruligilon kaj estis fiksita je la malamika ?ipo per hoko.
El tiuspecaj subakvaj eksploda?oj evoluis en la 19-a jc. du specoj de la marmilitaj armiloj: la fiksa mara mino kaj la movebla
torpedo
.
La usona
Samuel Colt
evoluigis en 1842 funkciantan elektran dis-sparkitan minon, sed la projekto estis haltigita. La germana in?eniero
Ernst Werner von Siemens
, frato de la konata inventisto kaj industriisto
Werner von Siemens
, konstruis en
1848
dum la ?lesvig-Hol?tejna milito (1848?1851) marminojn por defendi la havenojn de
Kiel
, kaj kiuj estis sparkitaj elektre de sur la bordo. Anka? dum la usona enlanda milito uzis oni subakvajn eksploda?ojn.
Spite al ?iuj evoluigoj, la minoj ne havis gravan rolon en la marmilitoj de la 19-a jc.. Oni uzis grandnombre minojn nur en la unua mondmilito, kiuj grave limigis movkapablojn de la la maraj fortoj. Anka? dum la
malvarma milito
havis la marminoj gravan rolon. Post fini?o de la malvarma milito, la minuzo sengravi?is en planoj de la mararmeoj.
la? lokumo
- margrundaj minoj
- ankraj minoj
la? eksplodo
- tu?minoj
- dist-sparkitaj minoj
Tiuj minoj toleras akvoprofundon de maks 60 m.
ankra mino en transporta pozicio
Ankra mino konsistas el mina ?aro a?
ankro
, kiu sinkas, ku?as sur maran grundon kaj tenas la minan barelon per drata ?nuro al ?veba pozicio sub lea marnivelo. La ankramino estas tu?-senta mino.
la ankra mino estas la plej malnova, malmultekosta tipo de la minoj. ?i estis unuafoje uzita en
1813
fare de Forts Hudson kaj Richmond. La minaj barlimoj konsistis senescepte el ankraj minoj dum la unua mondmilito. ?i estis anka? uzata en la dua kaj malvarma milito, en regionaj konfliktoj.
ka?itaj grundaj minoj
?i estis evoluigitaj kaj uzitaj dum la unua mondmilito. Ili ku?as sur la margrundo kaj estas dist-sparkitaj. ?i efikas per esti?o de gaso, ondegoj.
La eksplodigo povas okazi per kemia kontakto, procezo, post fizika pu?o, tu?o (tu?minoj). Aliaj sparkiloj aktivi?as je ?an?i?o de la medio: magneta kampo, bruo, premo.
La unuaj margrundaj minoj regais nur je la magneta kampo, pli novaj je alia unu a? pluraj faktoroj. Kelkaj sparkiloj havas malfruigan efikon. La plej novaj havas diversajn sensilojn.
- ankra mino kun dist-sparkilo, kontra? submar?ipoj
- ?alteblaj minoj el la bordo, ?e propraj havenoj, akvovojoj
- ?e marbordoj por malebligi malamikan surbordi?on
La uzon de marminoj reguligas la Traktato de Hago el 1907; pri ties aktivado, deaktivado, transporto, forigo.
- produkto de propra, ne?traliga magneta kampo
- ser?ado per sonaro