La
Luksemburga Palaco
, situanta en la
6-a arondismento de Parizo
norde de la
Luksemburga ?ardeno
, estas la sidejo de la franca
Senato
, kiu instali?is en
1799
en la palaco konstruita komence de la 17-a jarcento, sekve de la
regentado
de la re?ino
Maria de Medi?o
. ?i apartenas al la bienaro de tiu asembleo, kiu inkluzivas anka?, proksime de la palaco, la palaceton Eta Luksemburgo, lo?ejo de la
prezidanto de la Senato
, la muzeon Luksemburgo, kaj la tutan ?ardenon.
La Luksemburga Palaco ?uldas sian nomon al la palaco konstruita meze de la 16-a jarcento kiu apartenis al Francisko Piney, duko de Piney-Luksemburgo.
La regentino
Maria de Medi?o
, vidvino de
Henriko la 4-a
, a?etis la palacon kaj la bienon nomatajn ≪ de Luksemburgo ≫ en
1612
kaj en
1615
mendis al la arkitekto Salomon de Brosse konstruon de palaco. ?i eklo?is tie en
1625
, anta? la fino de la konstruado. La dekstra parto estis por la re?ino kaj la maldekstra por ?ia filo, la re?o
Ludoviko la 13-a
.
La palaco fari?is malliberejo dum la
Teroro
anta? ol esti atribuita, en
1795
, al la
Direktoraro
. Fine de
1799
, la
Direktoraron
anstata?is la Konservativa Senato, asembleo kreita per la Konstitucio de la jaro 8-a. En 1814, ?i estis atribuita al la ?ambro de Pajroj. Poste, ?i konservis sian parlamentan rolon, krom dum kelkaj mallongaj periodoj.
La origina palaco, nun nomata palaco Eta Luksemburgo, fari?is ekde 1825 la oficiala lo?ejo de la
prezidanto de la Senato
.
La ?ambro de la orlibro estas tereta?a volba ?ambro aran?ita en
1816
de la arkitekto Pierre Thomas Baraguay, kiu utilis por ricevi la
Orlibron de la Pajraro
, tio estis por registri la nomojn de la famaj vizitantoj de la ?ambro de Pajroj.
La tuto estis resta?rita de
1997
?is
1999
.
La honor?tuparon a? grandan ?tuparon konstruis inter 1803 kaj 1807 la arkitekto Jean-Francois-Therese Chalgrin, kiu laboris en la Luksemburga Palaco ekde 1787 kaj estis resta?rinta la ?ardenojn.
La arkitekto Alphonse de Gisors, lernanto de Jean-Francois-Therese Chalgrin, anta?enigis la fasadon de la konstrua?o je 31 metroj sur la ?ardeno kaj aran?is en tiu pli vasta spaco novan duoncirklan ?ambron inter 1836 kaj 1842. La ?ambro estis rekonstruita post incendio en 1859, anka? de Gisors.
Malanta? la prezidanta platformo, fronte al la kunsidantoj, staras sep grandegaj statuoj
[1]
, de maldekstro al dekstro kiam oni rigardas la prezidanton:
- Sara Galetti,
Le Palais du Luxembourg de Marie de Medicis (1611-1631)
, Parizo, eld. "Picard", 2012
(
ISBN 978-2-7084-0935-4
)
, 296 pa?oj, 172 bildoj
- Sara Galletti,
Rubens et la galerie de Henri IV au palais du Luxembourg (1628-1630)
, eld. "Franca Societo pri Arkeologio", monumenta bulteno, 2008, n° 166-1, pa?oj 43-51,
[1]
La palaco estas atingebla per la metrostacioj "Saint-Sulpice" kaj "Odeon". Sed la stacio "Gare du Luxembourg" (Linio B de RER de Francilio) estas pli proksima.