한국   대만   중국   일본 
Lotaro la 3-a (Sankta Romia Imperio) - Vikipedio Saltu al enhavo

Lotaro la 3-a (Sankta Romia Imperio)

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Lotaro la 3-a
Anta?ulo Henriko la 5-a
Sekvanto Konrado la 3-a
Persona informo
Lothar von Supplinburg
Naskonomo Lothar von Supplinburg a?
Lothar von Supplingenburg
Naski?o ?irka? 1060
en Unterluß
Morto 4-an de decembro 1137 ( 1137-12-04 )
en Breitenwang
Tombo imperia katedralo de Konigslutter Redakti la valoron en Wikidata vd
Religio kristanismo vd
Lingvoj latina vd
?tataneco Germanio Redakti la valoron en Wikidata vd
Familio
Dinastio dinastio Supplinburg vd
Patro Gebhard of Supplinburg (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Patrino Hedwig of Formbach (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Gefratoj Simon I, Duke of Lorraine (en) Traduki kaj Gertrud of Lorraine (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Richenza de Northeim Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj Gertrude de Supplingenburg Redakti la valoron en Wikidata vd
Parencoj Henriko la Fiera ( bofilo ) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo aristokrato
imperiestro
reganto
verkisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Duko de Saksio
Dum 1106?1137
Anta?ulo Magnus de Saksio
Sekvanto Henriko la Fiera
Romia-germana re?o de la Sankta Romia Imperio
Dum 1125 ? 1137
ekde 1133 imperiestro
Anta?ulo Henriko la 5-a
Sekvanto Konrado la 3-a
vd Fonto: Vikidatumoj
v ? d ? r
Sarkofago de Lotaro

Lotaro la 3-a , germane   Lothar von Supplinburg (naski?is ?irka? 1060, mortis la 4-an de decembro   1137 apud Breitenwang/ Distrikto Reutte ) estis germana duko el la dinastio de la Supplinburg-oj kaj poste imperiestro de la Sankta Romia Imperio .

Vivo [ redakti | redakti fonton ]

Danke al edzinigo de Richenza, nepino de Oto el Northeim , li ricevis grandan heredon en 1100. En 1105 li partoprenis la ribelon de duko Henriko la 5-a kaj ricevis en 1106, post ties tronpreno en 1106, Saksion . Sed e? kontra? Henriko li pli malfrue ribelis kaj venkis kontra? la imperiestraj trupoj la 11-an de februaro 1115 apud Welfesholz . Lotaro ekregigis perforte la grafon Konrad von Wettin en 1123 en la Markio Meißen , Wigbert kaj Albrecht von Stade en Orienta Markio . La pro imperiestra ordono atakantajn ta?mentojn de Vladislavo de Bohemujo kaj Oto de Moravio li sukcese repu?is. Post la morto de imperiestro Henriko la 5-a, ne respektante la pretendojn de duko Frederiko de ?vabio, li estis elektita fare de ?efepiskopo Adalberto de Majenco kaj la papa legato la 30-an de julio 1125 re?o. Rekompence Lotaro devis cedi al la ekleziulo tute liberan balotorajton kaj lasi diversajn fe?dojn al ili. Por malfortigi sian plej akran malamikon Lotaro postulis de la ?ta?foj (heredantoj de Henriko) la regnajn bienojn kiujn la Salioj estis unuigintaj kun siaj propraj bienoj. Krome li proskribis dukon Frederiko en 1126 kiam tiu ?i rifuzis agi la?plane. Per la edzini?o de la filino Gertrud, la heredontino de la bienoj supplinburgaj, northeim-aj kaj malnovbrunsvigaj, al Henriko la Fiera (Bavario) en 1127, la Velfoj i?is liaj aliancanoj kiel anka? la Zahringer -oj (ili ricevis Superan Burgundion ). Lotaro ekigis la batalon kontra? la ?ta?foj kiu i?is sukcesa por li.

En 1132 li iris al Romo kie li ricevis la imperiestran kronon el la manoj de papo Inocento la 2-a kiun Lotaro rekondukinta estis al Romo. Krome li ricevis la t.n. Matildajn heredajn bienojn (en Toskanio, Lombardio, Emilio ) de li kiel fe?da?ojn. Intertempe militis Henriko la Fiera kontra? la ?ta?faj fratoj Frederiko kaj Konrado la 3-a tiom sukcese ke Frederiko submetis sin al la imperiestro Lotaro ?e la imperia dieto de Bamberg (18-a de marto 1135) kaj Konrado la 30-an de septembro dum la Princotago de Mulhouse .

La regadon super la slavaj princoj de ?e Balta Maro disde Elbo ?is la landlimo poluja li fundamentigis per la venko kontra? la Luticioj (1131) kaj la apogo de novaj misiejoj tiulokaj. La kura?a Alberto la Urso ricevis la Nordan Markion en 1134. Duko Boleslavo la 3-a de Pollando ovaciis Lotaron pro gajno de Pomerio kaj Rugen (1135) kaj Erich von Schleswig ricevis samtempe en Magdeburg el la manoj lotaraj la danan kronopretendon. En 1136 Lotaro militiris denove trans la Alpoj kaj venkis la urbojn de Lombardio . Li organizis fortimpresan dieton (11-a de novembro 1136) tie kaj forpelis re?on Ro?ero el Malsupra Italujo. Sed ribelo ene de la soldataro malebligis la submeton de la tuta lando kiel anka? kverelo kun papo Inocento la 2-a. Hejmenmar?ante li mortis. Mortante li ankora? donacis al la bofilo Henriko la Duklandon Saksio kaj postlasis por li la regnajn insignojn . Li estis entombigita en Konigslutter en mona?ejo donacita de li.

Fonto [ redakti | redakti fonton ]

Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 12. Leipzig 1908, p. 727-728, kio legeblas tie ?i interrete.