Les quatre cents coups

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Les quatre cents coups
filmo
Originala titolo Les Quatre Cents Coups
Originala lingvo franca lingvo  ? angla lingvo
Kina aperdato 4 maj. 1959, 3 jun. 1959, 16 nov. 1959
?enro filma dramo, krimfilmo
Kameraado Henri Decae
Re?isoro(j) Francois Truffaut
Produktisto(j) Francois Truffaut
Scenaro Francois Truffaut  ? Marcel Moussy
Filmita en Parizo
Loko de rakonto Parizo
Muziko de Jean Constantin
Rolantoj Jean-Pierre Leaud  ? Claire Maurier ? Albert Remy ? Guy Decomble ? Georges Flamant ? Jeanne Moreau  ? Jean-Claude Brialy ? Jacques Demy ? Jacques Monod ? Henri Virlogeux ? Charles Bitsch ? Christian Brocard ? Claude Mansard ? Francois Nocher ? Francois Truffaut  ? Jacques Audiberti  ? Jacques Doniol-Valcroze ? Jacques Laurent ? Jean Constantin ? Jean Douchet ? Jean-Luc Godard  ? Jean-Paul Belmondo  ? Laure Paillette ? Louise Chevalier ? Luc Andrieux ? Marius Laurey ? Philippe de Broca ? Pierre Repp ? Robert Beauvais ? Serge Moati ? Simone Jolivet ? Yvonne Claudie
Produktinta firmao Les Films du Carrosse
IMDb
v ? d ? r

Les quatre cents coups ( La kvar cent faroj ) estas franca filmo de Francois Truffaut aperinta en 1959 .

Temo [ redakti | redakti fonton ]

Grandparte a?tobiografia, la filmo rakontas la malfacilan infanecon de Antoine Doinel, interpretita de Jean-Pierre Leaud , liajn rilatojn kun siaj gepatroj, liajn ?teletojn, kio havigos al li esti enfermita en centro por deliktaj neplena?uloj.

Fine de la 1950-aj jaroj, Antoine Doinel, 12-jara, vivas en Parizo inter malmulte amanta patrino kaj sensignifa duonpatro. Li plagias la finon de La Recherche de l'absolu dum franclingva redaktado. La profesoro atribuas al li nul poenton je la granda konfuzo de Antoine, kiu fakte nevole memoris parton kiun li legis anta? nelonge.

Antoine Doinel sentas fervoran admiron por Balzac . Li dedi?is al li altaron, kandelo lumigas portreton de la verkisto kaj bruligas kurtenon, provokante la koleron de liaj gepatroj. Krome, malmilde traktita de profesoro pri la franca, a?toritatema kaj maljusta, li transiras kun sia kunulo Rene de foresto el la lernejo al mensogo. Poste estas fu?o, ?telo de skrib-ma?ino kaj polica komisarejo. Liaj gepatroj, ne plu volante lin akcepti, konfidas lin al ≪ Prizorgata edukado ≫. Porinfana ju?isto tiam lokas lin en Centron de observado, kie li e? estas senigata de vizito de sia amiko Rene. Profitante futbal-mat?on, Antoine eskapas. Postsekvata, li kuras tra la kamparo ?is la maro kaj turni?as al la kamerao.

La spiralo en kiu la juna Doinel enprofundi?as estas priskribita kun sentemeco tamen anka? kun firmeco. ?i estas des pli kortu?a, ke la filmo paralele montras la da?ran mallertan bonvolemon de la heroo. La spektanto facile identi?as kun Antoine Doinel, kun kiu Jean-Pierre Leaud, debutanta aktoro ?ajnas plene kunfandi?i. La emocia konfuzo kaj la anta?enira fu?o de la adolesko estas de ?iuj epokoj.

Te?nika?oj [ redakti | redakti fonton ]

Rolularo [ redakti | redakti fonton ]

Rekompencoj [ redakti | redakti fonton ]

  • 1959: Festivalo de Cannes : premio por re?isorado
  • Granda premio "Femina" Belga de kino
  • Premio de monda festivalo de Akapulko
  • Premio "Joseph Burstyn" por plej bona alilanda filmo
  • Premio por plej bona alilanda filmo atribuita novjorka recenzo
  • 1959: Premio Melies

Eksteraj ligiloj [ redakti | redakti fonton ]