El Vikipedio, la libera enciklopedio
Les quatre cents coups
|
filmo
|
Originala titolo
|
Les Quatre Cents Coups
|
Originala lingvo
|
franca lingvo
?
angla lingvo
|
Kina aperdato
|
4 maj. 1959, 3 jun. 1959, 16 nov. 1959
|
?enro
|
filma dramo, krimfilmo
|
Kameraado
|
Henri Decae
|
Re?isoro(j)
|
Francois Truffaut
|
Produktisto(j)
|
Francois Truffaut
|
Scenaro
|
Francois Truffaut
? Marcel Moussy
|
Filmita en
|
Parizo
|
Loko de rakonto
|
Parizo
|
Muziko de
|
Jean Constantin
|
Rolantoj
|
Jean-Pierre Leaud
? Claire Maurier ? Albert Remy ? Guy Decomble ? Georges Flamant ?
Jeanne Moreau
? Jean-Claude Brialy ? Jacques Demy ? Jacques Monod ? Henri Virlogeux ? Charles Bitsch ? Christian Brocard ? Claude Mansard ? Francois Nocher ?
Francois Truffaut
?
Jacques Audiberti
? Jacques Doniol-Valcroze ? Jacques Laurent ? Jean Constantin ? Jean Douchet ?
Jean-Luc Godard
?
Jean-Paul Belmondo
? Laure Paillette ? Louise Chevalier ? Luc Andrieux ? Marius Laurey ? Philippe de Broca ? Pierre Repp ? Robert Beauvais ? Serge Moati ? Simone Jolivet ? Yvonne Claudie
|
Produktinta firmao
|
Les Films du Carrosse
|
IMDb
|
|
Les quatre cents coups
(
La kvar cent faroj
) estas
franca
filmo de
Francois Truffaut
aperinta en
1959
.
Grandparte a?tobiografia, la filmo rakontas la malfacilan infanecon de Antoine Doinel, interpretita de
Jean-Pierre Leaud
, liajn rilatojn kun siaj gepatroj, liajn ?teletojn, kio havigos al li esti enfermita en centro por deliktaj neplena?uloj.
Fine de la 1950-aj jaroj, Antoine Doinel, 12-jara, vivas en
Parizo
inter malmulte amanta patrino kaj sensignifa duonpatro. Li plagias la finon de
La Recherche de l'absolu
dum franclingva redaktado. La profesoro atribuas al li nul poenton je la granda konfuzo de Antoine, kiu fakte nevole memoris parton kiun li legis anta? nelonge.
Antoine Doinel sentas fervoran admiron por
Balzac
. Li dedi?is al li altaron, kandelo lumigas portreton de la verkisto kaj bruligas kurtenon, provokante la koleron de liaj gepatroj. Krome, malmilde traktita de profesoro pri la franca, a?toritatema kaj maljusta, li transiras kun sia kunulo Rene de foresto el la lernejo al mensogo. Poste estas fu?o, ?telo de skrib-ma?ino kaj polica komisarejo. Liaj gepatroj, ne plu volante lin akcepti, konfidas lin al ≪ Prizorgata edukado ≫. Porinfana ju?isto tiam lokas lin en Centron de observado, kie li e? estas senigata de vizito de sia amiko Rene. Profitante futbal-mat?on, Antoine eskapas. Postsekvata, li kuras tra la kamparo ?is la maro kaj turni?as al la kamerao.
La spiralo en kiu la juna Doinel enprofundi?as estas priskribita kun sentemeco tamen anka? kun firmeco. ?i estas des pli kortu?a, ke la filmo paralele montras la da?ran mallertan bonvolemon de la heroo. La spektanto facile identi?as kun Antoine Doinel, kun kiu Jean-Pierre Leaud, debutanta aktoro ?ajnas plene kunfandi?i. La emocia konfuzo kaj la anta?enira fu?o de la adolesko estas de ?iuj epokoj.
- 1959:
Festivalo de Cannes
: premio por re?isorado
- Granda premio "Femina" Belga de kino
- Premio de monda festivalo de
Akapulko
- Premio "Joseph Burstyn" por plej bona alilanda filmo
- Premio por plej bona alilanda filmo atribuita
novjorka
recenzo
- 1959: Premio
Melies