El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kemia strukturo de la "Venlafaksino", tipa ekzemplo de kontra?deprimilo.
Kontra?deprimilo
estas drogo uzataj en la traktado de la plej grandaj depresiaj malordoj kaj aliaj kondi?oj, inklude de
anksiigaj perturboj
, kelkaj kondi?oj je kronikaj doloroj kaj por helpi en la kontrolo de kelkaj toksomanioj. La flankaj efikoj de kelkaj kontra?deprimiloj estas, nome, malseka bu?o, pezogajno, kapturnoj, kapdoloroj kaj seksa misfunkcio.
La plejmulto el la kontra?deprimiloj kutime estas sekuraj por preni, sed povas ka?zi intensajn pensojn pri memmortigo kiam prenitaj de infanoj, adoleskuloj kaj junaj plenkreskuloj. Ia sindromo pri senigo je kontra?deprimiloj povas okazi post haltado de la medikamento simile al kuranta depresio, karakterizita per intermitaj deprimaj epizodoj. Estas debatoj en la medicina komunumo rilate al kiom da observataj efikoj en la kontra?deprimilo povas atribui?i al la placebo-efiko, sed granda parto de la sciencaj esploroj montras ke la plejmulto el la kontra?deprimiloj per lar?a klinika uzo pli efikas ol placeboj.
