El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kongregacio
a?
Parokanaro
(el la
latina
congregare = kunvenigi
, la?sence. "kunigi en gregon") estas grupo da personoj kuni?inta pro diversspecaj kialoj, Kutime plejofte la termino estas uzata en la
Katolika Eklezio
La vorto povas indiki kaj la grupon kaj ?ian asemblei?on a? la komunumon de la asociitoj.
?i havas vastan plenumon aparte kiam per ?i oni aludas al la Kongregacioj helpantaj en Romo la pastoralan estradon de la Katolika Eklezio: en tiu kazo ili estas difinitaj
Kongregacioj de la Roma Kurio
En la historio de
Kristanismo
sinsekvis la?longe de la jarcentoj diversaj formoj de
instituto de konsekrita vivo
. Iam, almena? ?is la komenci?o de la
18-a jarcento
, tiuj asocioj estis nomataj
religiaj ordenoj
kaj la vorto “kongregacio” estis rezervita por internaj subdividoj de la
benediktana Ordeno
, sed de la komenci?o de la 18-a jarcento eknomumi?is
kongregacio
anka? la religiaj komunumoj kies adeptoj ne promesis
pervote
sekvi la
evangeliajn konsilojn
[1]
ne per solena konsekro, nome nur per simpla promeso.
Tiu terminologio estas konservata anka? en
kodo de kanona juro
, kiu plue distingas kongregacion klerikan el kongregacio laika kaj tiun ?i en vira kaj virina ktp.
La nomo kongregacio, fine, etendi?is anka? la grandaj religiulaj grupoj, fakte religiaj ordenoj: klasika ekzemplo povas esti:
Salesianoj
(mallonge SDB) formita de la bran?o vira (klerika) kaj bran?o virina (fratina, kiu konservas la difinon de Kongregacio.
Tiuj kongregacioj havas nur partan eron komunan, sed la koncepto estas tute malsama. Ili estas na?: Je ilia listo:
Devenas el tiu vorto “kongregaciismo”, kiu estas vivistemo de iuj reformitaj eklezioj: ili dividi?as en diversaj kongregacioj ?iu sendependa de ?iu alia.
- ↑
Evangeliaj Konsiloj el invito de Jesuo, esprimita en la Evangelioj, por ke iuj elektitoj lin sekvu vivante en senhaveco kaj en ?asteco kaj en obeo al la elektitaj superuloj.
