El Vikipedio, la libera enciklopedio
Julius MULLER
(naski?inta la
10-an de aprilo
1801
en
Brieg
(nun pole
Brzeg
), mortinta la
27-an de septembro
1878
en
Halle
) estis
germana
teologo protestantisma.
Studinte jursciencon li ?an?is la fakultaton kaj ekinteresi?is pri teologio. En 1825 li i?is pastoro en
Schonbrunn
apud
Strehlen
(nun pole
Strzelin
) kaj en 1831 dua universitata predikisto en
Gottingen
; tie ?i li paralele prelegis pri praktika
ekzegezo
kaj pedagogiko. En 1834 li nomumitis eksterorda profesoro pri teologio. Kiel orda profesoro li iris en 1835 al
Marburg
kaj en 1839 al Halle.
Fama lia
dogmatika
bazi?is sur la majstroverko ≫Die christliche Lehre von der Sunde≪ (
Bresla?o
1839). En 1846 li ?eestas landan sinodon en
Berlino
reprezentante la Evangelian konfesiunion post kiam li publikigis ≫Die erste Generalsynode der evangelischen Landeskirche Preußens≪ (Berlino 1847) kaj ≫Die evangelische Union, ihr Wesen und gottliches Recht≪ (Berlino 1854); ≫Dogmatische Abhandlungen≪ (Bremeno 1870).
Kune kun
Karl Immanuel Nitzsch
kaj aliaj li eldonis la fakgazeton ≫Deutsche Zeitschrift fur christliche Wissenschaft und christliches Leben≪ (1850?1861).
Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 14. Leipzig 1908, p. 228-229 (
tie ?i interrete
)