El Vikipedio, la libera enciklopedio
Johannes Mario Simmel
Johannes Mario SIMMEL
[johanes marjo simel] (naski?is la
7-an de aprilo
1924
en
Vieno
, mortis la
1-an de januaro
2009
en
Lucerno
[1]
) estis
a?stra
verkisto
kaj de jardekoj unu el la plej vaste legataj germanlingvaj a?toroj.
La gepatroj de Simmel devenis el
Hamburgo
. Post la
dua mondmilito
Simmel unue laboris kiel ?urnalisto, interpretisto kaj tradukisto por la usona okupacia armeo en Vieno. Sian unuan novelaron li publikigis en 1947. Ekde 1963 li plene dedi?as sin al la verkado. Gvidaj motivoj de liaj verkoj estas la relativigo de bono kaj malbono kaj enga?ita
pacismo
. Li publikigis 35 romanojn kun totala eldon-kvanto de ?. 73 milionoj da venditaj ekzempleroj. Liaj verkoj estis tradukitaj en 30 lingvoj
[2]
. Pluraj verkoj estas filmitaj.
Por la literatura kritiko Simmel dum longa tempo nur estis verkisto de triviala?oj, ?mekanikisto de furorlibroj“ a? "munt?ena skribulo". Nur lia romano "Doch mit den Clowns kamen die Tranen" (Sed kun la kla?noj venis la larmoj, 1987) ?enerale estis agnoskita kiel valora literatura?o.
- Begegnung im Nebel
(noveloj, 1947)
- Mich wundert, dass ich so frohlich bin
(romano, 1949)
- Es muss nicht immer Kaviar sein
(romano, 1960)
- Bis zur bitteren Neige
(romano, 1962)
- Der Schulfreund
(dramo, 1964)
- Lieb Vaterland, magst ruhig sein
(romano, 1965)
- Alle Menschen werden Bruder
(romano, 1967)
- Und Jimmy ging zum Regenbogen
(romano, 1970)
- Der Stoff, aus dem die Traume sind
(romano, 1971)
- Die Antwort kennt nur der Wind
(romano, 1973)
- Niemand ist eine Insel
(romano, 1975)
- Hurra, wir leben noch
(romano, 1978)
- Wir heißen euch hoffen
(romano, 1980)
- Bitte, lasst die Blumen leben
(romano, 1983)
- Die im Dunkeln sieht man nicht
(romano, 1985)
- Doch mit den Clowns kamen die Tranen
(romano, 1987)
- Auch wenn ich lache, muss ich weinen
(romano, 1993)
- Traum den unmoglichen Traum
(romano, 1996)
