Hans (Johan) WEINHENGST
[vajnhengst] (naski?is la
27-an de julio
1904
en
Kuffern
,
Malsupra A?strio
; mortis en majo 1945 en Berlino) estis a?stro-germana verkisto, kiu estis aktiva en
SAT
kaj en la laborista movado.
?efartikolo "for la militojn!" de li en ?
La Socialisto
" el septembro 1933
Li naski?is la
27-an de junio
1904
en
Kuffern
. Li lernis Esperanton en
1927
kadre de laborista urbodistrikta grupo en
Vieno
, sekve kunlaboris en la estraro de la
A?stria Laborista Ligo Esperantista
(ALLE) kaj en la loka grupo, gvidis kursojn. Estis sekretario de la
Internacio de Socialistaj Esperantistoj
(ISE), verkis poemojn kaj rakontojn por la
SAT
-organoj inter la jaroj 1928 kaj 1932. De
1932
li estis redaktoro de la a?stra perioda?o ?
La Socialisto
", ?is la revuo pereis kune kun la detruo de la demokratio en
A?strio
en februaro
1934
.
Weinhengst estis membro de la
Socialdemokrata Partio de A?strio
kaj estis aktiva en la rezisto de a?straj laboristoj kontra? la nazia fa?ismo. Li vivis kun sia edzino kaj filino en unu el la plej malri?aj partoj de la 10-a distrikto de
Vieno
, Favoriten, ?e adreso kiu tiam estis Thavonatgasse 4, ekde 1935 Kempelengasse, en la kvartalo kie lia romano Tur-Strato 4 anka? estas lokita.
En 1940, Weinhengst en Vieno estis fotita kiel funkciulo de civila protekto kontra? militaj aviadilatakoj. Li mortis, evidente en Berlino, en la lasta monato de la
dua mondmilito
: La tombo de li situas en la tombejo
In den Kisseln
en
Berlin-Spandau
. ?is nun mankas informo kial lia tombo troveblas tiom malproksime de Vieno - eblas ke la kontra?fa?isto post 1940 estis malliberigata kaj transportita al nazia malliberejo en
Berlin-Spandau
, sed pri tio ?is nun nur estas hipotezoj.
Hans Weinhengst kun la
Nobel-premiito pri paco
Alfred Hermann Fried
(1864?1921) kaj la iama
Federacia Prezidanto
Franz Jonas
(1899?1974) konsideri?as esti inter la plej gravaj esperantistoj en A?strio. Li estis gvida membro de la socialisma Esperanto-movado. Weinhengst tradukis laboristajn kantojn en Esperanton kaj eldonis poezion kaj novelojn en Esperanto el la 1920-aj jaroj. Li anka? regule kontribuis al la Paris-bazita revuo Internacia Socialisto Esperantista, ekzemple en 1933 per artikolo kontra? la milito.
La lasta novelo reprezenti?is en la antologia libro
La ma?ino kiu kriis
de
Herbert Mayer
pri fantomaj historioj esperantlingvaj ekde 1895 ?is la fino de la 20-a jarcento, eldonita en 1995 fare de
Pro Esperanto
en Vieno (
ISBN 3-85182-033-9
).
[1]
[2]
[3]
“En liaj poemoj la socialistaj pensoj estas vestitaj per poezia ?armo, en la rakontoj oni trovas bone pentritajn figurojn de la jungitaj sklavoj, kiuj ?ismorte tiras la jugon de la bienegoj kaj fabrikoj.“
Imre Baranyai
(pse?donimo EMBA).