El Vikipedio, la libera enciklopedio
Jan van EYCK
(naski?is anta?
1395
, mortis anta? la
9-an de julio
1441
) estis frutempa
flandra
pentristo
, kiu aktivis en
Bru?o
kaj estas rigardata kiel unu el la plej eminentaj pentristoj de la
15-a jarcento
en la
Malaltaj Landoj
. Li plej fami?is pro sia pentra?o titolita
La geedzoj Arnolfini
[1]
, sed gravas anka? la
Genta altaro
, anka? nomita
La dia ?afido
.
La? la franca-
burgundia
-flandra libropentrado, li estas fondinto de la tabul-pentrado en la Malaltaj Landoj, kun
Robert Campin
kaj lia frato
Hubert van Eyck
.
La naskoloko de Jan van Eyck ne estas precize konata.
Van Eyck
povas signifi "el (la loko nomita) Eyck", kiu povus referenci al la limburga urbo
Maaseik
[2]
.
Lin mencias dokumento unuafoje en 1422, kiel kortegan pentriston de
Johano de Bavario
en Hago
[2]
.
Post la morto de Johano en
1425
, Van Eyck i?is kortega pentristo de la influa princo de Valoise
Filipo la Bona
. Van Eyck estis lia ?ambelano kaj porokaza reprezentanto en
Lille
kaj
Bru?o
.
Jan van Eyck mortis en Bru?o en 1441. Oni entombigis lin
9-an de julio
1441
en la katedralo Sankta Donato
[1]
(malkonstruita en la
Franca revolucio
[3]
). Pri li memorigas statuo en la placo Jan van Eyck (
Jan van Eyckplein
) meze de Bru?o.