El Vikipedio, la libera enciklopedio
Intelekto
estas la kapablo
pensi
koncepta?ojn kaj estigi rilatojn inter ili. ?i estas ekkonkapablo, kies specifa objekto estas la nocio de ento. Etimologie intelekto estas latindevena, el
intelligere
(= kompreni per intelekto, distingi), vortformita el
intus
(= inter) kaj
legere
(= legi). La verba formo okazas fundamente en la greka kaj latina, kun la signifo elekti:
legein
en la greka,
legere
en la latina. Koncerne la latinan
intellectus
, ?i estas pasinta participo, kiu fari?is samtempe substantivo; en Esperanto la radiko
intelekt-
estas substantiva. Pro tio, Esperante intelekto ne estas la rezulto de intelekti sed la ekkonkapablo; la rezulto nomi?as intelektado.
Ekzistas
proverbo
pri intelekto en la
Proverbaro Esperanta
de
L. L. Zamenhof
[1]
:
|
| ?
Malgranda aspekte, sed granda intelekte.
”
|
|