Hans Meerwein

Membrecoj
Membrecoj	Leopoldina vd

Honorigoj
Honorigoj	(1959) Paracelsus Prize (en) ; (1959) Otto Hahn Prize for Chemistry and Physics (en) ; (1950) Fresenius Prize (en) ; (1950) Emil Fischer Medal (en) ; Granda Meritkruco kun Stelo de la Federacia Respubliko Germanio ; Komandora Kruco de la Ordeno de Merito de Federacia Respubliko Germanio ; vd

**Hans Lebrecht Meerwein**
Hans Lebrecht Meerwein
	Germana kemiisto
Persona informo
	Hans Meerwein
Naski?o	20-a de majo 1879 ; en Hamburgo , Germana Regno
Morto	24-a de oktobro 1965 ; en Marburgo , Germanio
Lingvoj	germana vd
Lo?loko	Germanio vd
?tataneco	Germanio vd
Alma mater	Universitato de Marburgo ; Universitato de Konigsberg ; Universitato de Bonno ; Teknika Universitato de ?arlotenburgo
Profesio
Okupo	kemiisto ; universitata instruisto vd
Aktiva en	Marburg vd
Honorigoj
Honorigoj	(1959) Paracelsus Prize (en) ; (1959) Otto Hahn Prize for Chemistry and Physics (en) ; (1950) Fresenius Prize (en) ; (1950) Emil Fischer Medal (en) ; Granda Meritkruco kun Stelo de la Federacia Respubliko Germanio ; Komandora Kruco de la Ordeno de Merito de Federacia Respubliko Germanio ; vd
Membrecoj
Membrecoj	Leopoldina vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
	v ? d ? r

Hans Lebrecht MEERWEIN [ me:rvajn ] ( 1879 - 1965 ) estis germana kemiisto, kiu kreis plurajn reakciojn kaj reakciantojn kiuj portas lian nomon, plej specife la Redukti?on de Meerwein-Ponndorf-Verley, la rearan?on de Vagnero -Meerwein, la Ariligan reakcion de Meerwein kaj la salon a? reakcianton de Meerwein. Meerwein interesi?is pri la kemio de la terpenoj , kaj la mekanismo pri rearan?o de la pinakolo . Per tre simpla metodo, kaj konante la reakcikinetikon, eblis al li starigi la kationa kaj ne radikala naturo de la perantoj en la rearan?o de la pinakolo, konata kiel Rearan?o de Vagnero -Meerwein ^[1] kaj en la Rearan?o de la izoborneolo ekde la kamfeno ^[2].

Vivo kaj laboro [ redakti | redakti fonton ]

Li estis filo de la germana arkitekto Wilhelm Emil Meerwein ( 1844 - 1927 ). Komence li estis trejnita kiel kemiteknikisto en la Frezena Universitato pri Aplikaj Sciencoj ^[3] inter 1898 kaj 1900 anta? ol sin doni al kemio en la Universitato de Bonno . Li diplomi?is sub la gvidado de Richard Anschutz ( 1852 - 1937 ) kaj Ludwig Claisen ( 1851 - 1930 ), kiuj proponis al li labori kiel asistanto en la Universitato de Berlino , En 1908, li doktori?is per tezo pri la Reakcio de Mikaelo ^[4]. En 1914, li fari?is titulara profesoro en la Universitato de Bonno, kaj en 1922, eksterordinara profesoro. Inter 1922 kaj 1928, li estis profesoro pro organika kemio en la Universitato de Konigsberg .

En 1929, li sukcedis al Karl von Auwers ( 1863 - 1939 ) en la Universitato de Marburgo kaj fari?as direktoro de la Kemia Instituto. En 1933, li ali?is al dokumento "Kompromito de la profesoroj en la germanaj universitatoj kaj fakultatoj favore al Adolf Hitler kaj la naci-socialisma ?tato ^[5]. En 1945, la milito detruis la instituton per bombardado, kaj Meerwein perdis sian oficialan lo?eblecon ?e la Instituto, ?iun eksperimentajn esplorojn kaj sian privatan bibliotekon. Sekve, Meerwein planis la rekonstruadon de la instituto, kiu fini?is en 1953, la jaro kiam li emeriti?is pri instruado. ?is sia morto li faris kelkajn eksperimentajn laborojn kiel emerita profesoro kune kun la helpo de du postdoktori?aj esploristoj.

Esploroj [ redakti | redakti fonton ]

Post studi la reakcion pri katalizita rearan?o de la acidoj kun la karbenaj jonoj ^[6] de la pineno , li disvolvis sintezon de kamforo tra rearan?o de la pineno → kamfeno → izobornila acetato → izoborneolo → kamforo , kies metodologio estis adoptita de la entrepreno Schering AG ^[7].

Krom tio, li uzis acidajn substancoj kiel la HBF ₄ kaj H ₂ZnCl ₄ en organikaj solva?oj, kiuj agas kiel kataliziloj por formado de reakciigaj perantoj ?is la estigo de la jonoj karbeno (c=) kaj hidrono (H ₃O ⁺) .

Science tre gravaj estis liaj esploroj pri la katalizaj efektoj de la aluminia trietoksido , rilate al redukti?o de ketonoj kaj aldehidoj en la respektivajn alkoholojn , anka? konata kiel Redukti?o de Meerwein-Ponndorf-Verley.

Surbaze de la simplaj kemiaj reakcioj Meerwein defendis la estigon de la karbenoj kaj la postan eblon polarizi la aromataj kombina?oj (samkiel la benzeno ). Per bromigo de la benzeno oni samtempe estigas salon de bromobenzeno kun pozitiva ?ar?o, kiu, traktata per diazometano ^[8] ?i produktas altprofite bromidon de cikloheptatrieno , kiu estas cikla kombina?o kun sep ekstrema?oj.

La kvarfluorido de trietil-hidrono a? Reakcianto de Meerwein , estas fortega alkilig-aganto, kiu permesas la sintezon de kompleksaj natursubstancoj.

Selektita verkaro [ redakti | redakti fonton ]

Ubersicht uber die Osmiumverbindungen, (?enerala panoramo pri osmiaj kombina?oj, 1944 ), Hans Meerwein, Erwin Kroning, Emanuel Pfeil, Heinrich Gold
Gruber - Widalsche Serumreaktion bei Ikterus (Gruber - Widal Seruma reakcio pri iktero)
Uber Ansolvosauren und ihre Bedeutung als Katalysatoren (Pri acidaj solva?oj kaj ties graveco kiel kataliziloj, 1926 )
Carbocyclische und heterocyclische Verbindungen: Neu bearbeitet von R. Anschutz in Gemeinschaft mit Hans Meerwein (Pri karbociklaj kaj heterociklaj kombina?oj: Nolva eldono de R. Anschutz kune kun Hans Meerwein)
Das verhalten von Herz und Zunge bei den primaren Myopathien speziell bei der Pseudomuskelhypertrophie der Kinder (La konduto de la koro kaj lango en la primaraj miopatioj ?efe en la pse?domuskolahipertrofio de infanoj, 1904 )
Chemie der Kohlenstoffverbindungen oder Organische Chemie (Kemio de karbonkombina?oj a? Organika Kemio, 1931 )
“Uber den Reaktionsmechanismus der Umwandlung von Borneol in Camphen; 1914 , Justus Liebig’s Annalen der Chemie