La
Esperanto-Fonda?o Cesar Vanbiervliet
estis kolekto de esperantaj libroj, revuoj kaj objektoj, gastigita de 1970 ?is 2020 en la urba biblioteko de
Kortrijk
,
Belgio
. ?i originis el la persona kolekto de
Cesar Vanbiervliet
(1905-1992), iama sekciestro de la registrejo de la urbo.
Kelkaj bretoj de la fonda?o
Vitro?rankoj kun eta ekspozicio en la publika parto de la biblioteko
Cesar Vanbiervliet estis aktiva esperantisto de 1925 ?is 1930, pa?zis dum pluraj jardekoj kaj reaktivi?is iom anta? sia pensii?o en 1970. Li havis bonan rilaton kun la tiama ?efo de la biblioteko Paul Vancolen kaj akceptis ties proponon transdoni sian etan Esperanto-kolekton al la urba biblioteko. Post la pensii?o li intense laboris por pligrandigi la kolekton kaj ricevis multajn donacojn, i.a. de
Henri Sielens
(1915-1974) kaj Juliette Terryn (1895-1972). Dum la postaj jaroj li agis anka? internacie kaj inter?an?is kun aliaj, precipe e?ropaj, bibliotekistoj kiel
Luis Hernandez Yzal
kaj Arpad Mathe. En 1973 la kolekto i?is sekcio de la urba biblioteko kun la nomo
Esperantofonds Cesar Vanbiervliet
. La oficiala ina?guro okazis la 25-an de majo 1974. La? gazetartikolo tiam la kolekto havis 5000 librojn kaj 5000 kompletajn jarkolektojn de revuoj.
[1]
En dokumentoj de la Fonda?o kutime estas menciite ke ?i estis le?e protektita kolekto. Efektive estas pluraj dokumentoj (kopioj de korespondado, invitiloj de la urbo...) kiuj sugestas ke tia protekto estus ekzistinta, sed malgra? pluraj esploroj oni neniam trovis iun ajn tian decidon de la urbestraro.
Post la morto de Cesar Vanbiervliet lia plej aktiva helpanto
Jan Hanssens
(1922-1993) transprenis la taskon. Post ties morto la kolekto restis dum kelkaj jaroj nemastrumita. Nur en 1995 ekestis nova skipo de du ?is kvin personoj kiu ?is la fino prizorgis kaj pligrandigis la kolekton kaj adaptis ?in al la novaj cirkonstancoj. Tamen, kontra?e al la fondinto kiu laboris kvaza? plentempe por la Fonda?o, la novaj volontuloj povis dedi?i nur kelkajn tagojn monate al ?i. Post la pensii?o de la ?efbibliotekisto Vancolen kelkaj estroj rapide sin sekvis tiel ke ne eblis krei rilatojn kun ili. Anka? la subteno de la biblioteko, precipe la bindado de revukolektoj, iom post iom forfalis.
La paperaj sliparoj de libroj kaj revuoj estis registritaj en komputilaj datumbazoj (sed la revuo-katalogo poste ne plu estis ?isdatigita). Okazis kelkaj grandaj ekspozicioj kaj regulaj ekspozicietoj bazitaj sur la kolekto de la Fonda?o. Estis kreita retpa?aro kaj ekde 2011 la ?efaj belgaj Esperanto-revuoj estis disponigitaj kiel traser?eblaj
pdf
-dosieroj. En 2011 kaj 2013 la Fonda?o Vanbiervliet estis kuniniciatinto de tutmondaj inventaradoj de Esperanto-kolektoj.
La raporto de kultur-intendanto Wim Vanseveren
[
redakti
|
redakti fonton
]
En 2010 la urbestraro donis al Wim Vanseveren la taskon analizi la kulturon vivon de la urbo Kortrijk kaj ellabori longtempan strategion. En 2011 li prezentis sian raporton.
[2]
En ?i estis i.a. la sugesto ke Esperantokolekto ne plu estu inter la estontaj ?eftaskoj. La urbestraro aprobis la raporton kaj tiel donis la startsignalon por la efektivigo de la sugestoj.
La volontuloj ricevis neformalan komunikon de la direktorino (
direktoro
estas la nova titolo de
?efbibliotekisto
) ke la kolekto rajtas resti en la nuna ejo, sed ke en nove konstruota biblioteko ne plu estos spaco por ?i. Ili decidis akcepti la verdikton, konsiderante ke estos sufi?e longa transirperiodo kaj ke ne troveblis la originala decido de la urbestraro pri la protekto.
En la sama momento
Flandra Esperanto-Ligo
(FEL) devis decidi pri a?eto de la tiam luita sidejo je Frankrijklei en
Antwerpen
a? a?eto de alia sidejo. Peto de la Fonda?o Vanbiervliet al FEL por a?eti domon sufi?e grandan por povi anka? gastigi la Fonda?on ne havis sukceson. Dum da?ris la normala biblioteka laboro, komenci?is ser?ado de eblaj en- kaj eksterlandaj kandidatoj por transpreni parton de la kolekto.
Rapide estis trovitaj AMSAB (socialista) kaj KADOC (katolika), privataj ar?ivoj kiuj havis intereson por eroj kiuj povos kompletigi la propran kolekton. ?efa transprenanto estis la
Hereda?biblioteko Hendrik Conscience
en Antwerpen. Je la 16a de oktobro 2020 ?irka? 4000 libroj kaj granda kvanto da revuoj transporti?is al Antwerpen. Pro la
kronvirusa pandemio
ne plu eblis kontaktoj kun aliaj transprenontaj, sed iom post iom partoj de la kolekto estis transportitaj al provizora stokejo ?e privata persono.
Anka? en oktobro venis peto de la direktorino por tuj, plej laste ?is novjaro, forigi la tutan kolekton el la biblioteko, ?ar estis planitaj gravaj konstrulaboroj. La biblioteko ne povis proponi alian stokejon.
Pro la ur?eco jam embrie ekzistanta projekto estis plirapidigita kaj la 22an de januaro 2021 estis fondita la asocio sen profitdona celo
Internacia Esperanto-Arkivo
por transpreni la resta?ojn de la Esperanto-Fonda?o Cesar Vanbiervliet kaj - finfine - doni iun juran bazon al la kolekto. IEA da?rigos la kontaktojn kun transprenontoj.
Estas la intenco virtuale pluvivigi la Fonda?on, metante en la nunan retpa?on informojn pri la historio kaj la fina enhavo de la kolekto (?irka? 9400 libroj kaj 5000 kompletaj revujaroj, ar?iva?oj, afi?oj, objektoj...)
- ↑
Het Volk, 12.4.1985,
Cesar Vanbiervliet: de grijze eminentie van het Esperanto
- ↑
Strategisch en operationeel beleidsplan voor de directie cultuur
(sen dato, ver?ajne fine de 2011)
- McKown, Cornelius J. 1981 : Ses Esplorcentroj pri Interlingvoj : kelkaj rekomendoj,
Universala Esperanto-Asocio
, Esperanto-dokumentoj 15E, pa?o 7
- ?ivoje, Marinko
1978 : Manlibro pri Esperanto en Bibliotekoj, Zagreb, 33 pa?oj (p. 19)