El Vikipedio, la libera enciklopedio
Ernst BARLACH
(naski?inta en la
2-a de januaro
1870
en
Wedel
, mortinta en la
24-a de oktobro
1938
en
Gustrow
) estis
germana
skulptisto, grafikisto kaj dramisto, kiu estis sub la influo de la nordgermana
ekspresionismo
. Li anis ?e
Berlina secesio
.
Li trejnitis ?e la hamburga Artmetilernejo, la Arta akademio en
Dresden
kaj finfine ?e la Julian-akademio en
Parizo
. Dum voja?o tra
Rusio
en la jaro 1906-a li ekkontaktis la rusan popolan arton kaj fascinigis por si la lignoskulptadon.
En 1910 li eklo?is en
Gustrow
kiel li malgra? persekuto fare de la
nazioj
vivis ?is la morto.
Staras en la centro de la verko simplaj sed gigante aspektantaj plastika?oj el ligno, argilo a? bronzo prezentantaj la homon kiel kreaturon suferantan, senfeligitan sed samtempe plenan de vizioj.
En la 2-a duono de la 1920-aj kaj en la fruaj 1930-aj jaroj li faris por pluraj germanaj urboj memorigilojn kaj monumentojn por falintaj soldatoj, ekz. por Gustrow,
Koln
kaj
Magdeburg
.
Krome li kreis portretajn bustojn, lignogravura?ojn kaj litografojn, per kiuj li parte ilustris siajn proprajn dramojn. Nombri?as al liaj plej konataj skulpta?oj
Hirte im Sturm
(1908, Kunsthalle, Bremen) kaj
Singender Mann
(1928, Stadtische Kunsthalle, Mannheim); al la plej gravaj literatura?oj nombri?as la dramoj
Der arme Vetter
(1918),
Die Sundflut
(1924),
Der Blaue Boll
(1926) kaj la romano
Seespeck
(1913-1914, publikigita nur en 1948), en kiuj li traktis temojn kiuj lin okupis: ser?ado je Dio, neceso de la malbono por la savo kaj similaj.
Multaj verkoj hodia? videblas en la Ernst-Barlach-memorigloko en Gustrow kaj en la Ernst-Barlach-domo en
Hamburg
.
