Emanuelo Filiberto de Savojo
|
10-a
duko de Savojo
|
|
Regado
|
1553
?is
1580
|
Anta?ulo
|
Karlo la 3-a de Savojo
, lia patro
|
Sekvanto
|
Karlo Emanuelo la 1-a de Savojo
, lia filo
|
Savoja blazono en 1563
|
Ceteraj titoloj
|
grafo
de
Nico
|
Persona informo
|
Emanuele Filiberto I di Savoia
|
Naski?o
|
8-an de julio
1528
(
1528-07-08
)
en
Chambery
,
Duklando Savojo
|
Morto
|
30-an de a?gusto
1580
(
1580-08-30
)
(52-jara?a)
en
Torino
,
Duklando Savojo
|
Tombo
|
Sindone Chapel
(en)
vd
|
Lingvoj
|
hispana
?
itala
?
franca
vd
|
Lo?loko
|
Lierna
vd
|
?tataneco
|
Duklando Savojo
vd
|
|
Subskribo
|
Familio
|
Dinastio
|
Savoja dinastio
vd
|
Patro
|
Karlo la 3-a de Savojo
vd
|
Patrino
|
Beatrice of Portugal, Duchess of Savoy
(en)
vd
|
Edz(in)o
|
Margaret of France, Duchess of Berry
(en)
(1559
(Gregoria)
–)
vd
|
Infanoj
|
Karlo Emanuelo la 1-a de Savojo
,
Marie di Savoie, Marquesa di Lanzo
(en)
,
Mathilde di Savoie, 2.Marchesa di Pianezza
(en)
vd
|
Profesio
|
Okupo
|
militisto
politikisto
vd
|
Laborkampo
|
Politiko
,
registaro
kaj
arkitekturo
vd
|
Aktiva en
|
Savojo
?
Piemonto
vd
|
Aktiva dum
|
1553?1580
vd
|
|
|
Guberniestro de la Hispana Nederlando
|
Dum
|
1556
?
1559
|
Anta?ulo
|
Maria de A?strio
|
Sekvanto
|
Margareta de Parmo
|
vd
|
Fonto:
Vikidatumoj
|
|
Emanuelo Filiberto
Emanuelo Filiberto de Savojo
, kromnomita "Fera Kapo" (france :
Emmanuel-Philibert de Savoie dit tete de fer
kaj itale :
Emanuele Filiberto di Savoia detto Testa di Ferro
), naski?is en
Chambery
(?amberio) la tiama ?efurbo de la
Savojaj ?tatoj
je la
8-a de julio
1528
kaj mortis en
Torino
la nova ?efurbo de la Savojaj ?tatoj je la
30-a de a?gusto
1580
.
Li estis la filo de la 9-a duko de Savojo
Karlo la 3-a
(
1486
-
1553
) kaj de lia edzino
Beatrico de Portugalio
(
1504
-
1538
), kiu estis la filino de la re?o de
Portugalio
Manuelo la 1-a
(
1469
-
1521
) kaj de lia edzino
Maria de Aragono
(
1482
-
1517
).
Unue oni destinis lin al eklezia kariero, sed post la frua morto de siaj ok gefratoj li rezignis tion. Kiam mortis lia patro en
1553
, li fari?is la 10-a duko de Savojo sed heredis nur la graflandon de
Nico
, ?ar
Savojo
kaj
Piemonto
estis okupataj de la francoj.
Tiu malgranda kaj maldika viro aspektis malfortika sed estis nelacigebla kaj montri?is bonega militestro kaj organizanto. Li servis al la
Sankta Romia Imperiestro
Karlo la 5-a
dum la milito kontra? la
?malkalda Ligo
en
1547
, elstari?is dum la sie?o de
Metz
en
1552
. En
1553
li fari?is la ?efkomandanto de la imperiaj trupoj en
Nederlando
kaj venkis dum la bataloj de
Saint-Quentin
en
1557
kaj de
Gravelines
en
1558
je la nomo de
Filipo la 2-a
. Per la traktato de
Le Cateau-Cambresis
en
1559
, li reakiris sian duklandon escepte kelkajn fortika?ojn, kiujn okupis la francaj trupoj.
Li edzi?is en
Parizo
je la
10-a de julio
1559
kun
Margareto de Francio
(
1523
-
1574
), kiu estis la filino de la re?o de
Francio
Francisko la 1-a
(
1494
-
1547
) kaj de lia edzino
Kla?do de Francio
(
1499
-
1524
), kaj anka? la fratino de la franca re?o
Henriko la 2-a
(
1519
-
1559
). ?i naskis al li unusolan filon,
Karlo Emanuelo
(
1562
-
1630
, estonta 11-a duko de Savojo) sed liaj amorantinoj naskis al li almena? ses nelegitimajn gefilojn.
Li poste zorgis pri la reorganizo kaj modernigo de siaj ?tatoj la? efika monarkio oficistara. En
1563
li translokigis sian ?efurbon de ?amberio al
Torino
, kiu estis malpli facile atakebla de la francoj. Li donis al tiuj du urboj Senaton kaj Konto?ambron. Li vane imagis unusolan imposton sur la salo proporcie al la ri?eco de ?iu, kaj nacian armeon de rekrutoj. Post senefika persekutado de la
protestantoj
li konsentis en
1563
"Edikton de Tolero" al la "herezaj" va?danoj de Piemonto, por ke ili povu libere kulti. En
1572
li restarigis la Ordenon de Sankta Ma?rico kaj unuigis lin kun la Ordeno de Sankta Lazaro.
Kvankam li prudente zorgis ne inciti siajn najbarojn, li konstruigis grandajn fortika?ojn en Torino,
Montmelian
a? ?enevo. Li anka? sukcesis, ke la franca re?o
Henriko la 3-a
redonu la urbojn de
Pignerol
kaj de
Savigliano
en
1574
, ke la hispanoj redonu tiujn de
Santa
kaj de
Asti
en
1575
, kaj ke oni transdonu al li la princlandon de
Oneille
.
Li estis tre pia kaj ema al artoj kaj al literaturo. En Torino, li fondis la universitaton de
Mondovi
kaj protektis en sia kortego herezajn pensulojn (kiel
Giordano Bruno
), artistojn kaj verkistojn (kiel
Le Tasse
,
Joachim du Bellay
,
Claude Buttet
,
Nicole Denisot
).
Kiam li mortis en
1580
, lia unusola filo
Karlo Emanuelo la 1-a
heredis la Domestrecon de Savojo. Li estas entombigita en la kapelo de la "
Mortotuko de Torino
", kiun li alportis de ?amberio al Torino.