한국   대만   중국   일본 
Emanuelo Filiberto de Savojo - Vikipedio Saltu al enhavo

Emanuelo Filiberto de Savojo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Emanuelo Filiberto de Savojo
10-a duko de Savojo
Regado 1553 ?is 1580
Anta?ulo Karlo la 3-a de Savojo , lia patro
Sekvanto Karlo Emanuelo la 1-a de Savojo , lia filo
Savoja blazono en 1563
Savoja blazono en 1563
Ceteraj titoloj grafo de Nico
Persona informo
Emanuele Filiberto I di Savoia
Naski?o 8-an de julio 1528 ( 1528-07-08 )
en Chambery ,  Duklando Savojo
Morto 30-an de a?gusto 1580 ( 1580-08-30 ) (52-jara?a)
en Torino ,  Duklando Savojo
Tombo Sindone Chapel (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Lingvoj hispana ? itala ? franca vd
Lo?loko Lierna vd
?tataneco Duklando Savojo Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Emanuelo Filiberto de Savojo
Familio
Dinastio Savoja dinastio vd
Patro Karlo la 3-a de Savojo Redakti la valoron en Wikidata vd
Patrino Beatrice of Portugal, Duchess of Savoy (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Margaret of France, Duchess of Berry (en) Traduki (1559 (Gregoria) –) Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj Karlo Emanuelo la 1-a de Savojo , Marie di Savoie, Marquesa di Lanzo (en) Traduki, Mathilde di Savoie, 2.Marchesa di Pianezza (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo militisto
politikisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo Politiko , registaro kaj arkitekturo Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva en Savojo ? Piemonto vd
Aktiva dum 1553?1580 vd
Guberniestro de la Hispana Nederlando
Dum 1556 ? 1559
Anta?ulo Maria de A?strio
Sekvanto Margareta de Parmo
vd Fonto: Vikidatumoj
v ? d ? r
Emanuelo Filiberto

Emanuelo Filiberto de Savojo , kromnomita "Fera Kapo" (france : Emmanuel-Philibert de Savoie dit tete de fer kaj itale : Emanuele Filiberto di Savoia detto Testa di Ferro ), naski?is en Chambery (?amberio) la tiama ?efurbo de la Savojaj ?tatoj je la 8-a de julio 1528 kaj mortis en Torino la nova ?efurbo de la Savojaj ?tatoj je la 30-a de a?gusto 1580 .

Li estis la filo de la 9-a duko de Savojo Karlo la 3-a ( 1486 - 1553 ) kaj de lia edzino Beatrico de Portugalio ( 1504 - 1538 ), kiu estis la filino de la re?o de Portugalio Manuelo la 1-a ( 1469 - 1521 ) kaj de lia edzino Maria de Aragono ( 1482 - 1517 ). Unue oni destinis lin al eklezia kariero, sed post la frua morto de siaj ok gefratoj li rezignis tion. Kiam mortis lia patro en 1553 , li fari?is la 10-a duko de Savojo sed heredis nur la graflandon de Nico , ?ar Savojo kaj Piemonto estis okupataj de la francoj.

Tiu malgranda kaj maldika viro aspektis malfortika sed estis nelacigebla kaj montri?is bonega militestro kaj organizanto. Li servis al la Sankta Romia Imperiestro Karlo la 5-a dum la milito kontra? la ?malkalda Ligo en 1547 , elstari?is dum la sie?o de Metz en 1552 . En 1553 li fari?is la ?efkomandanto de la imperiaj trupoj en Nederlando kaj venkis dum la bataloj de Saint-Quentin en 1557 kaj de Gravelines en 1558 je la nomo de Filipo la 2-a . Per la traktato de Le Cateau-Cambresis en 1559 , li reakiris sian duklandon escepte kelkajn fortika?ojn, kiujn okupis la francaj trupoj.

Li edzi?is en Parizo je la 10-a de julio 1559 kun Margareto de Francio ( 1523 - 1574 ), kiu estis la filino de la re?o de Francio Francisko la 1-a ( 1494 - 1547 ) kaj de lia edzino Kla?do de Francio ( 1499 - 1524 ), kaj anka? la fratino de la franca re?o Henriko la 2-a ( 1519 - 1559 ). ?i naskis al li unusolan filon, Karlo Emanuelo ( 1562 - 1630 , estonta 11-a duko de Savojo) sed liaj amorantinoj naskis al li almena? ses nelegitimajn gefilojn.

Li poste zorgis pri la reorganizo kaj modernigo de siaj ?tatoj la? efika monarkio oficistara. En 1563 li translokigis sian ?efurbon de ?amberio al Torino , kiu estis malpli facile atakebla de la francoj. Li donis al tiuj du urboj Senaton kaj Konto?ambron. Li vane imagis unusolan imposton sur la salo proporcie al la ri?eco de ?iu, kaj nacian armeon de rekrutoj. Post senefika persekutado de la protestantoj li konsentis en 1563 "Edikton de Tolero" al la "herezaj" va?danoj de Piemonto, por ke ili povu libere kulti. En 1572 li restarigis la Ordenon de Sankta Ma?rico kaj unuigis lin kun la Ordeno de Sankta Lazaro.

Kvankam li prudente zorgis ne inciti siajn najbarojn, li konstruigis grandajn fortika?ojn en Torino, Montmelian a? ?enevo. Li anka? sukcesis, ke la franca re?o Henriko la 3-a redonu la urbojn de Pignerol kaj de Savigliano en 1574 , ke la hispanoj redonu tiujn de Santa kaj de Asti en 1575 , kaj ke oni transdonu al li la princlandon de Oneille .

Li estis tre pia kaj ema al artoj kaj al literaturo. En Torino, li fondis la universitaton de Mondovi kaj protektis en sia kortego herezajn pensulojn (kiel Giordano Bruno ), artistojn kaj verkistojn (kiel Le Tasse , Joachim du Bellay , Claude Buttet , Nicole Denisot ).

Kiam li mortis en 1580 , lia unusola filo Karlo Emanuelo la 1-a heredis la Domestrecon de Savojo. Li estas entombigita en la kapelo de la " Mortotuko de Torino ", kiun li alportis de ?amberio al Torino.

Eksteraj ligiloj [ redakti | redakti fonton ]