El Vikipedio, la libera enciklopedio
La
dekstra korno
(
´
) estas
latin-alfabeta
supersigno
(
diakrita signo
) en la formo de streko iranta de maldekstre-malsupre al dekstre-supre.
En Esperanto dekstra korno ?enerale ne estas uzata. Se je
fremdaj vortoj
Zamenhof rekomendis uzi ?in en nomoj ne akcentitaj sur la anta?lasta silabo, ekzemple
Zamenhof
;
[
mankas fonto
]
simile,
Johan Valano
en siaj noveloj uzas ?in kiel alternativon al la apostrofa marko de
elizio
de la substantiva fina?o "-o": en fikcia
Sanktavalo
oni skribas
Johan
anstata?
Johan'
.
En aliaj lingvoj la dekstra korno havas diversajn funkciojn. En kelkaj (ekz. la
hispana
,
itala
) ?i markas la akcentatan vokalon, kie la pozicio de la akcento devias de la regularo. En iuj (
dana
,
hispana
) ?i distingas
sinonimojn
. En la
?e?a
kaj
slovaka
lingvoj ?i longigas vokalojn. En la
nederlanda lingvo
?i montras esceptan akcenton. En la
franca lingvo
kaj la
hungara lingvo
?i distingas diversajn gradojn de longeco kaj malfermeco de vokaloj; en la hungara e? ekzistas duobla dekstra korno, kiu faras la saman distingon ?e vokaloj, kiuj portas
tremaon
. En aliaj lingvoj ?i kreas novajn literojn; ekzemple la
pola
"o" sonas kiel longa "u".
Tipografie
la dekstra korno kutime havas angulon de proksimume 40° al la horizontalo. En la pola lingvo (
kreska
) ?i havas malpli, ?irka? 25°.
En
Unikodo
la dekstra korno havas la numeron 769 (deksesume 0x301). Tiu signo la?difine kombini?as kun la anta?a litero.
