El Vikipedio, la libera enciklopedio
Andrea Nava?ero
, latinigita al
Andreas Naugerius
a? en
Esperanto
Andreo Nava?ero
(
Venecio
,
1483
-
Blois
, Francio,
8-a de majo
de
1529
), estis
humanisto
,
verkisto
kaj
politikisto
el
Venecio
.
Li naski?is al nobela familio, studis en
Padovo
sub gvidado de Marco Antonio Sabellico, en greka de
Marko Muzuro
kaj en filozofio de la
aristotela
Pietro Pomponazzi
; poste, en Venecio, li estis inter la kunlaborantoj de la presisto de
greklatinaj klasikuloj
Aldo Manuzio
la Maljuna kaj por li zorgis pri notitaj eldonoj de latinaj a?toroj de epoko de
A?gusto
, el kiu li estis fanatika fakulo: nome la verkoj de
Kvintiliano
(1513),
Vergilio
(1514),
Lukrecio
(1516),
Ovido
kaj
Terencio
(1517) kaj
Horacio
kaj
Cicerono
(1519).
Restis el li ampleksa leteraro de granda historia gravo, kun elstaraj kvin leteroj al la humanisto
Giambattista Ramusio
kaj tiuj per kiuj li parolas pri siaj veturoj tra Hispanio kaj Francio. Estas de granda intereso anka? por la studoj pri
botaniko
, ?ar li estis granda amanto de la floroj kaj de la ?ardenoj kaj en siaj veturoj li ?iam detaligas kion li observas. Kiel poeto rimarkindas ?efe liaj verkoj en latina, kolektitaj sub la titolo de
Lusus, in Carmina quinque illustrium poetarum
(1548); la plej elstaraj verkoj estas pa?tistaj dialogoj,
eklogoj
,
epigramoj
ktp; krome la Venecia Respubliko mendis al li funebrajn diskursojn por
Caterina Cornaro
(1510), Bartolomeo d’Alviano (1515) kaj por la do?o
Leonardo Loredan
(1521). Kiel humanisto li estis netolerema partiano de la klasika latino, kaj e? oni rakontas ke li bruligis la verkojn de
Marcialo
.
- Lusus, in Carmina quinque illustrium poetarum
(1548);
- Viaggio fatto in Spagna ed in Francia
(Veturo farita al Hispanio kaj al Francio) (Venecio, 1563).
- Opera omnia
(1718).