Alfons DOPSCH
(naski?inta la
14-an de junio
1868
en
Lovosice
, mortinta la
1-an de septembro
1953
en
Vieno
) estis
a?stra
historiisto (mezepokfakulto) kaj
diplomatikisto
. Nepo lia estis
Heinz Dopsch
.
Alfons Dopsch; fotis Ferdinand Schmutzer
Doktori?o lia estis en 1886 ?e la
universitato de Vieno
post defendo de la tezo
Das Treffen von Lobositz (1756)
. Inter 1889 kaj 1891 li aktivis ?e la
Instituto pri a?stria historiesplorado
. De majo 1891 anis li ?e la diplomatika laborantaro por
Monumenta Germaniae Historica
kiu intencis eldoni la diplomojn de la
Karolidoj
. Per tio li rapide memklerigis en la dokumentada interpretado. Liaj publikigoj
Ausgewahlte Urkunden zur Verfassungsgeschichte der osterrei?ischen Erblande
(1895),
Landesfurstliche Urbare Osterreichs
(1904/10) k.a. montris la altan kvaliton de liaj labormetodoj.
En 1893 li akiris la
docentrajtecon akademian
en la a?o de 25 jaroj; en 1898 li fari?is eksterorda, en 1900 orda profesoro pri historio en Vieno. En 1916/17 li dekanis por la fakultato filozofia kaj en 1920/21 li oltoris. Voki?on al
Berlino
en 1921 li ne sekvis. Jaron pli malfrue fofndis li en Vieno seminarion pri ekonomia kaj kultura historioj. Pensiuli?o venis en la 1936-a jaro.
Dopsch estis inter la maloftaj
germanlingvanoj
kiuj flegis kontaktojn kun la
Skolo de Analoj
el Franclando. Estis tradukitaj liaj ?efaj verkoj kaj de institucioj el fremdaj landoj li ricevis honorajn membrecojn kaj doktorecojn (ekz. de la
praganoj
a? de la
oksfordanoj
).
Inter 1908 kaj 1951 Dopsch membris ?e la Historia landa komisiono de
Stirio
. De 1909 li membris ?e
A?stra Akademio de Sciencoj
. En 1949 li fari?is honora membro de
American Historical Association
je
Va?ingtono
.
Politike Dopsch ?iam kredis je neceso de kreo de ?tato de ?iuj germanlingvanoj kaj havis anta?ju?ojn kontra? slavoj. Ekde la disfalo de
A?strio-Hungario
li favoris arde unui?on de la germanlingvaj partoj de
Cislajtio
al la
Germana Regno
. Dopsch membris tiucelen ?e la societoj
Deutscher Klub
kaj
Deutsche Gemeinschaft
.
[1]
Tamen frekventis liajn prelegojn anka? multaj socialdemokratoj. Krom Ludo Moritz Hartmann estis li la ununura akademia peranto je historiaj sciencistoj por maldekstruloj.
[2]
Dum
a?strofa?ismo
oni minacis en 1934 lian maldungon kaj fermon de liaj seminarioj. Tuj Dopsch i?is membro de
Vaterlandische Front
. Tamen Hans Pernter, ministro pri edukado, anta?enigis la menciitajn konsekvencojn. Rivaloj de Dopsch ?euniversitataj (ekz. Heinrich von Srbik kaj Otto Brunner) ne sukuris al li.
Inter 1933 kaj 1936 Dopsch estis membro de la
nacisocialisma
porprofesora ligo
Nationalsozialistischer Hochschullehrerbund an der Universitat Wien
.
[3]
Liaj streboj gajni post
Anschluss
rekompencon ne sukcesis. Male, li devis forlasi internacian komitaton de historiistoj.
Tamen li eksteraltlerneje kontinuigis siajn kontaktojn kun aliaj fakuloj.
[4]
Oferton prelegi, kiun peris lia asistantino kaj partnerino Erna Patzelt, li rifuzis. En 1943 oni alju?is al li la medalon
Goethe-Medaille fur Kunst und Wissenschaft
, en 1953 la honoran ringon
Ehrenring der Stadt Wien
. Entombigo lia estis sur la tombejo de la kvartalo
Sievering
, nun parto de la
19-a urbodistrikto
.
[5]
En 1954 honore nomis oni por li en la 21-a urbodistrikto
Floridsdorf
la straton
Dopschstraße
.
La ?efa esplorkampo de Dopsch estis la frua
mezepoko
, rilate al a?strujaj teritorioj. Kun elirpunkto je teritoria ekonomihistorio Dopsch provis konstrui kontinuon inter antikveco kaj mezepoko. Li kritike priesploris ?iujn eksplikojn pri la malekfloro de
romia
civilizo dum la
migrado de nacioj
. Lia prezento pri ekonomiaj kaj socialaj fundamentoj de e?ropa kulturevoluo (
Wirtschaftliche und soziale Grundlagen der europaischen Kulturentwicklung
, 1918/20) estas klasika verko ?is hodia?. Sed malfaciligas la legadon de liaj labora?oj polemikaj ekskursoj pri aliaj fakulaj opinioj.
[6]
- Die Landesfurstlichen Urbare Nieder- und Oberosterreichs aus dem 13. und 14. Jahrhundert.
Braumuller, Wien/Leipzig 1904
- Die Wirtschaftsentwicklung der Karolingerzeit
, Bohlau, Weimar 1912/13.
- Wirtschaftliche und soziale Grundlagen der europaischen Kulturentwicklung von Casar bis auf Karl den Großen
, Seidel, Wien 1918/20.
- Die historische Stellung der Deutschen in Bohmen
. ?e: Rudolf Lodgman:
Deutschbohmen
, Ullstein & Co, Berlin 1919.
- Verfassungs- und Wirtschaftsgeschichte des Mittelalters. Gesammelte Aufsatze
, Seidel, Wien 1928.
- Naturalwirtschaft und Geldwirtschaft in der Weltgeschichte
, Seidel, Wien 1930.
- Herrschaft und Bauer in der deutschen Kaiserzeit
, Fischer, Jena 1939.
- Wirtschaft und Kultur. Festschrift zum 70. Geburtstag von Alfons Dopsch
. R. Rohrer,
Baden bei Wien
/ C. Fr. Fleischer, Leipzig 1938 (represo,
Frankfurt am Main
1966).
- Hanna Vollrath:
Alfons Dopsch
. ?e: Hans-Ulrich Wehler (eld.):
Deutsche Historiker
. volumo 7,
Gottingen
1980, p. 39?54.
- Thomas Buchner:
Alfons Dopsch (1868?1953). Die ?Mannigfaltigkeit der Verhaltnisse“.
?e: Karel Hruza (eld.):
Osterreichische Historiker 1900?1945. Lebenslaufe und Karrieren in Osterreich, Deutschland und der Tschechoslowakei in wissenschaftsgeschichtlichen Portrats.
Bohlau, Wien 2008,
ISBN 978-3-205-77813-4
, p. 155?190.
- ↑
Tamara Ehs, Thomas Olechowski, Kamila Staudigl-Ciechowicz:
Die Wiener Rechts- und Staatswissenschaftliche Fakultat, 1918?1938
,V&R unipress, 2014,
ISBN 978-3-89971-985-7
, p. 70-71
- ↑
Klaralinda Ma-Kircher: "Dopsch ? Redlich ? Srbik. Zum constituierenden Teil einer Lebensgeschichte." ?e: Kai Luehrs-Kaiser und Gerald Sommer (eld.):
?Flugel und Extreme“. Aspekte der geistigen Entwicklung Heimito von Doderers.
Konigshausen & Neumann, Wurzburg 1999,
ISBN 978-3-8260-1514-4
(=Schriften der Heimito-von-Doderer-Gesellschaft, 1), p. 138.
- ↑
Ma-Kircher (1999), p. 139
- ↑
Thomas Buchner: "Alfons Dopsch (1868?1953). Die Mannigfaltigkeit der Verhaltnisse." ?e: Karel Hruza (eld.):
Osterreichische Historiker. Lebenslaufe und Karrieren 1900?1945.
Bohlau, Wien 2008,
ISBN 978-3-205-77813-4
, p. 166.
- ↑
tombo de Dopsch
- ↑
Buchner (2008), p. 168