En la unua kanto jam oni komprenas, ke la historio de la homa gento estos rakontata per simbola maniero; krome oni uzas eleksteran vidpunkton ?ar temas pri kolonio da eksterteranoj kiuj venas al la Tero kaj studas la konduton de teranoj. La eksterteranoj pristudas ?u la teranoj meritas sian helpon por eviti tujan okazontan katastrofon a? pli bone ili atendu la detruon por posta okupado de la planedo por sia propra profito. La ?efa argumento estas decidi ?u la teranoj estas raciaj a? ne, konsiderinte, ke ili amasmurdemas. La intermeza sinteno estas aprobita, ke oni avertu almena? unu teranon, ke li konstruu ?ipegon por eviti la inundon : la eksterterano Emme anoncas tion al Utnoa, nome rolulo kiu respegulas al la mita Noa .

En la dua kanto sekvas la polemiko inter la partioj de eksterteranoj. Unu el ili ?an?is el flanko, ?ar vivinte ?telka?e inter teranoj, perdis sian teranajn filon kaj edzinon. Nun ili deziras la ekstermon de la neracia gento. Surtere la rivaleco inter Babelo kaj Nineve endan?erigas la sorton de Utnoa kiu estas intera nomado . Li kun sia frato La?mu vizitas en Babelo orakolon por demandi pri la anonco farita al Utnoa. Dume eksplodas batalo de Babelanoj kontra? la nomadoj, kaj kiam Utnoa informas al sia popolo pri la neceso konstrui ?ipon , nur malgranda parto restas kun ili, dum la plej parto iras batali urbanojn.

En la tria kanto oni disvolvigas diversajn aspektojn de la vivo de la eksterteraj Najanoj, nome pri speciala intelekta ludo , nupto , kaj aliaj ?iutaga?oj kiuj montras ege altnivelan vivkondi?on. Paralele surtere, la sekvantoj de Utnoa ekkonstruis la ?ipon, ricevinte la apogon de ?abda, le re?ino de Ur , sed anka? la malemon de la humiligita generalo Ulmi, post hazarda ?asakcidento.

En la kvara kanto la eksterteranoj opoziciantaj al la Dilmunidoj (nomadoj) komplotas. Arunni susuras al profetino Filge ideojn kontra? la ?ipkonstruantoj. Tiu alparolas la re?inon, kiu malatentas ?in. Poste dizertinto Tudar venas el la urbo al la ?ipkonstruantoj kaj per longa rakonto informas, ke la re?ino morti?is kaj alproksimi?as rabatako detrua kontra? la Dilmunidoj. Fakte e? anta? la rakontofino (je filmeca sinsekvo) ekas la atako estrita de la generalo Ulmi, ven?odeziranta. Plej parto de ?ipkonstrauntoj estis masakritaj kiaj La?mu, la familio de Utnoa kaj aliaj, krom la dizertinto Tudar, kaj estas mortigita anka? la atakestro Ulmi.

En la kvina kanto okazas nova asembleo de la Gobanoj (eksterteranoj). Por kompensi la kontra?an agadon fare de Arunni, oni akceptas, ke oni plikura?igu la malfortigitan Utnoan pere de la drogo nomata ano?do . Inna malsupreniras kaj liveras ?in al Utnoa. Je ties efiko aperas anta? li la poeto Valmikio kiu montras al li la enormajn atingojn de la estonta homaro , se li sukcesas savi ?in, nome el ?ina Murego al insulo Srilanko ; poste aperas la japana pentristo Hokusajo kiu siavice montras aliajn mirinda?on el Azio . Tiele Utnoa estas akompanata de po du gravuloj por kontinento , nome por E?ropo unue Fidiaso kaj poste Maria Sklodovska (nomita anka? Maria Curie ), por Afriko unue Akenatono kaj poste Sun?ata Kejta kaj por Ameriko unue Neza?htezoma kaj poste Nejlo Armstrong . En ?iu kontinento Utnoa kontemplas la rimarkindajn verkojn, ?efe arkitekturajn, sed ne nur, kiuj donus sencon al lia heroeco konstrui la ?ipegon por savi la homaron, kiu poste povos plenumi tiajn virtualajn atingojn. La trapaso de Oceanio kaj Antarkto estas pli rapida kaj senakompana. Reveninte, Utnoa direktoras en la funebro de la frato La?mu, ?efa konstruinto de la ?ipego, kaj, surprize por la leganto, bruligas la konstruatan ?ipegon.

En la sesa kanto anka? la eksterteranoj kiuj apogas, kaj anka? tiuj kiuj malapogas, miras, ke spite la komprenigan veturadon al la estonteco, Utnoa bruligis la ?ipegon kaj retiri?is al la naturo kun la malmultaj supervivintoj restantaj. Venas nee?eestintaj dilmunidoj. Jubal rakontas pri militagado de la aliaj dilmunidoj, kiuj estis foririntaj sie?i Nineve. Pacnegocado malsukcesis kaj la estro de Ninevo igis torturmurdi nomadestron. Tiuj tribanoj volis tuj ataki ven?e, sed aliaj preferas atendi ankora? venontojn kaj ekflamas interna milito . Kiam la opozicianto foriras, sekvas tragedia batalrakonto. Ninevurbanoj masakris dilmunidojn. La survivantoj beda?ras, ke ili ne sekvis la planon ?ipkonstrui kaj pentas. Pro tio la rakontanto Jubal venis.

La sepa kanto estas la lasta. En la tendaro la dilmunidoj rekonstruas sian vivon. Utnoa fian?i?is kaj nuptis , venis diaj signaloj, kaj oni decidis ?ipkonstrui ?e urbo Eridu . Gobanoj denove reagas: Ji?ka liveras drogon al Utnoa kiu denove havas viziojn nun akompanata de Roa Numu, nur por vidi malbona?ojn de la estonto, kio okazos se finfine li konstruos la savilon por la homaro, do korupto , niatempa avaremo , finegocistoj, krimula?oj por fini ?e la bombado de Hiro?imo kaj la ekologia katastrofo kaj poluo okazigita de nehumanaj roluloj. Sekvas aludoj al individuismo , diktatoroj kaj naziismo . Reveninte el la son?o , Utnoa forgesas la viditajn estontajn malbona?ojn kaj konsideras ilin kiel io subkonscia . Oni supozas, ke oni refaras la ?ipkonstruon, kiam finas la poemon per malferma fino. La leganto jam konas la legendon el la biblia rakonto kaj tiele ne necesas ties ripeto.

La versoj havas dekkvin silabojn , kio estas malofta en moderna poezio , sed longaj versoj kongruas kaj oftis en klasikaj eposoj . Tre ofte oni oma?as la stilon de Homero kaj aliaj klasikuloj: ekzemple la dua kanto ekas jene: "Kiam per rozaj fingroj a?roro sunon anoncis"; kaj tiele oni utiligas la klasikan metaforon de la rozkoloraj fingroj de a?roro . Por ke la arkaikeca stilo ne ?enu la leganton tre ofte oni aldonas komparojn kiuj ege vigligas la rakonton: Kiel leono kiu ... Kiel rinocero kiu... Fakte tre ofte tiaj komparoj temas pri bestoj. Tiaj komparoj estas nomitaj de Probal Da?gupto en sia Postparolo Abelaj komparoj kaj detale li studas ties sisteman uzadon fare de Montagut. ^[2]

Anka? foje oni priskribas per mezlongaj detalaj klarigoj la diversajn elementojn de tuto, kiel la bela?oj de la grandurbo Babelo.

Kaj ?iukaze la strukturo ritma de la versoj ege ta?gas por la solena esprimo de sentencoj a? motoj: Hazardo suverenas sur nia mondo drakone . ^[3]

Pri enhavo, menciindas la speciala?o miksi kun tradicia mitaro pri la diluvo la inventa?ojn rilate al la vivo de eksterteranoj, kiuj oftas en literaturo ne profesia kaj klina al falsaj sciencoj , sed kio en tiu ?i verko kongruas kun la fikci-literatura fono de la eposo .

Pri ideologio, la a?toro profitas ?iam okazojn por montri kial kaj kelkaj teranoj kaj ?enerale eksterteranoj klini?as al pacemo kaj evito de perforto. ?efe la eksterteranoj kompreneble utiligas la sciencan progreson por ?ui altan vivnivelon. La inventoj kiujn ?uas la eksterteranoj memorigas pri la filmoj de scienc-fikcio . La uzado de eksterteranoj permesas la elsendon de la nuntempa mesa?o por aspiri al pli altevolua kaj humana vivo. Tiele parolas Numu:

La uzado de eksterteranoj estas okul-signo al la modena leganto, kiu okupas la funkcion kiun iam plenumis la diaj intervenoj en eposoj. Dume al la dilmunidoj (la popolo de Utnoa) pla?as la obeo al kio ili interpretas kiel diaj signaloj. La moderna leganto komprenas ke plej ofte tiuj dioj estas la superaj esta?oj, do nur simple raciaj estuloj kontraste al la dilmunidoj, kiuj ankora? estas nomadoj. Dioj povas ?eesti kiam okazas naturaj katastrofoj, kaj oni ne forgesu, ke la tuta centra temo estas natura katastrofo, kiu venos balda?, inundo la? la kompreno de teranoj, frapo de meteorito la? la scio de la altuloj.

La konstanta apero de la venonta katastrofo kongruas kun la ?enerala rigardo, kiu tre ofte pesimismas, ?efe en la sepa kanto, kio kongruas kun la nuntempa scio pri onia pasinteco kaj estonteco el Noa. La sama Numu Roa parolas:

La eliro montras la eviton de la militemo kaj detruemo per paca kunvivado . Kiel premio al la bona vivkonduto estas la mito de la promesita lando , Dilmun , kiu funkcias kiel allogo por la nomadoj, insulo kiu iel plenumas similan simbolon kial la regno kiu Don Ki?oto promesas al sia ?ildisto San?o , kondi?e ke li bone kondutas, nome la insula Bararataria , kvankam kompreneble temas pri du tre diferencaj verkoj.

• Pa?lo S. Viana, Poemo de Utnoa, Grava, sed ne sufi?e legata , Esperanto , nº 1298, januaro 2016, p.
• Carol, Luiza (2012). “ La puzlo pri la elefanto (komentoj pri Poemo de Utnoa ) ”, Beletra Almanako (eo)? 15 .  

• prelego pri la verko en Jutubo fare de Nicola Ruggiero ( esperante )
  • PDF-dosiero de la prelego
• Multlingva prisciencfikcia gazeto katalunlingva recenzo pri la katalunlingva versio de la verko, pp.?93?94, La gesta d’Utnoa , Jordi Sole i Camardons, konsultita la 1-an de aprilo 2015.
• Katalogo de Esperantomuzeo kaj Kolekto por Planlingvoj
• Katalogo de Hereda?biblioteko Hendrik Conscience