Ο
σχηματισμ?? των αστερι?ν
ε?ναι η διαδικασ?α κατ? την οπο?α οι πυκν?? περιοχ?? μ?σα στα
μοριακ? ν?φη
στο
διαστρικ? δι?στημα
, που μερικ?? φορ?? αναφ?ρονται ω? "αστρικ? εκκολαπτ?ρια" ? "περιοχ?? σχηματισμο? αστερι?ν", καταρρ?ουν και σχηματ?ζουν
αστ?ρια
[1]
. Ω? κλ?δο? τη?
αστρονομ?α?
, ο σχηματισμ?? των αστερι?ν περιλαμβ?νει τη μελ?τη του
διαστρικο? μ?σου
(ISM) και των γιγαντια?ων μοριακ?ν νεφ?ν (GMC) ω? προδρ?μων στη διαδικασ?α σχηματισμο? των αστερι?ν και τη μελ?τη των
πρωτοαστ?ρων
και των ν?ων αστρικ?ν αντικειμ?νων ω? ?μεσων προ??ντων του. Ε?ναι στεν? συνδεδεμ?νη με τον σχηματισμ? των πλανητ?ν, ?ναν ?λλο κλ?δο τη? αστρονομ?α?. Η θεωρ?α του σχηματισμο? των αστερι?ν, καθ?? και η καταγραφ? του σχηματισμο? εν?? μ?νο αστεριο?, πρ?πει επ?ση? να συνυπολογ?ζεται στι? στατιστικ?? των
δυαδικ?ν αστ?ρων
και τη?
αρχικ?? συν?ρτηση? τη? μ?ζα?
. Τα περισσ?τερα ?στρα δεν δημιουργο?νται μεμονωμ?να αλλ? σαν κομμ?τι μ?α? ομ?δα? αστ?ρων ονομαζ?μενα ω?
αστρικ? σμ?νη
? αστρικο? σ?λλογοι
[2]
.
?να?
σπειροειδ?? γαλαξ?α?
?πω? η Γαλακτικ? Οδ?? περι?χει
αστ?ρια
,
αστρικ? υπολε?μματα
και ?να δι?χυτο
διαστρικ? μ?σο
(ISM) αερ?ων και σκ?νη?. Το διαστρικ? μ?σο αποτελε?ται απ? 10
4
?ω? και 10
6
σωματ?δια αν? cm
3
και τυπικ? αποτελε?ται απ? περ?που 70%
υδρογ?νο
κατ? μ?ζα, με το μεγαλ?τερο μ?ρο? του εναπομε?ναντο? αερ?ου να αποτελε?ται απ?
?λιο
. Αυτ? το μ?σο ?χει εμπλουτιστε? χημικ? απ? ?χνη
βαρ?τερων στοιχε?ων
τα οπο?α παρ?χθησαν και εκτιν?χθηκαν απ? αστ?ρια μ?σω τη? σ?ντηξη? ηλ?ου κατ? το π?ρασμ? του? π?ρα απ? το τ?λο? τη? ζω?? του? στην
κ?ρια ακολουθ?α
. Περιοχ?? υψηλ?τερη? πυκν?τητα? του διαστρικο? μ?σου σχηματ?ζουν σ?ννεφα ?
δι?χυτα νεφελ?ματα
,
[1]
στα μ?ρη ?που συμβα?νει ο σχηματισμ?? των ?στρων.
[2]
Σε αντ?θεση με του? σπειροειδε??, ?να?
ελλειπτικ?? γαλαξ?α?
χ?νει το ψυχρ? συστατικ? του διαστρικο? του μ?σου μ?σα σε περ?που ?να δισεκατομμ?ριο χρ?νια, κ?τι που εμποδ?ζει τον γαλαξ?α να σχηματ?σει δι?χυτα νεφελ?ματα με εξα?ρεση αν γ?νει μ?σω συγχ?νευση? με ?λλου? γαλαξ?ε?.
[3]
Στα πυκν? νεφελ?ματα ?που παρ?γονται αστ?ρια, μεγ?λο μ?ρο? του υδρογ?νου βρ?σκεται σε μοριακ? μορφ? (H
2
), επομ?νω? αυτ? τα νεφελ?ματα ονομ?ζονται
μοριακ? ν?φη
.
[2]
Το
Διαστημικ? Παρατηρητ?ριο Herschel
αποκ?λυψε ?τι τα ν?ματα ε?ναι πραγματικ? πανταχο? παρ?ντα στα μοριακ? ν?φη. Τα πυκν? μοριακ? ν?ματα, τα οπο?α πα?ζουν κ?ριο ρ?λο στη διαδικασ?α σχηματισμο? ?στρων, θα διασπαστο?ν σε βαρυτικ? δεσμευμ?νου? πυρ?νε?, οι περισσ?τεροι απ? του? οπο?ου? θα εξελιχθο?ν σε αστ?ρια. Η συνεχ?? συσσ?ρευση αερ?ων, η γεωμετρικ? κ?μψη, και τα μαγνητικ? πεδ?α μπορε? να ελ?γξουν τον λεπτομερ? τρ?πο δι?σπαση? των νημ?των. Σε υπερκρ?σιμα ν?ματα, οι παρατηρ?σει? ?χουν αποκαλ?ψει περιπεριοδικ?? αλυσ?δε? πυκν?ν πυρ?νων που ?χουν αποστ?σει? συγκρ?σιμε? με το εσωτερικ? πλ?το? των νημ?των, και περιλαμβ?νουν ενσωματωμ?νου? πρωτοαστ?ρε? με εκρο??.
[4]
Οι παρατηρ?σει? δε?χνουν ?τι τα ψυχρ?τερα ν?φη τε?νουν να σχηματ?ζουν αστ?ρε? χαμηλ?τερη? μ?ζα?, που παρατηρο?νται πρ?τα στο υπ?ρυθρο φ?σμα μ?σα στα ν?φη, και ?πειτα στο ορατ? φω? στην επιφ?νει? του? ?ταν τα ν?φη διαλ?ονται, εν? τα γιγ?ντια μοριακ? ν?φη, τα οπο?α ε?ναι γενικ? πιο θερμ?, παρ?γουν αστ?ρια ?λων των μαζ?ν.
[5]
Αυτ? τα γιγ?ντια μοριακ? σ?ννεφα ?χουν τυπικ?? πυκν?τητε? 100 σωματιδ?ων αν? cm
3
, διαμ?τρου? των 100 light-years (9,5
×
10
14
km), μ?ζε? ?ω? και 6 εκατομμ?ρια
ηλιακ?? μ?ζε?
(
Πρ?τυπο:Solar mass
), και μια μ?ση εσωτερικ? θερμοκρασ?α των 10
Κ
. Περ?που το ?μισυ τη? συνολικ?? μ?ζα? του γαλαξιακο? ISM βρ?σκεται σε μοριακ? ν?φη
[6]
και στη
Γαλακτικ? Οδ?
υπολογ?ζεται ?τι υπ?ρχουν περ?που 6.000 μοριακ? ν?φη, το καθ?να με περισσ?τερα απ? 100,000
M
☉
.
[7]
Το πλησι?στερο νεφ?λωμα στον
?λιο
?που σχηματ?ζονται τερ?στια αστ?ρια ε?ναι το
νεφ?λωμα του Ωρ?ωνα
, 1,300 light-years (1,2
×
10
16
km) μακρι?.
[8]
Ωστ?σο, ο σχηματισμ?? ?στρων μικρ?τερη? μ?ζα? συμβα?νει περ?που 400-450 ?τη φωτ?? μακρι? στο
σ?μπλεγμα ν?φου? ρ Ophiuchi
.
[9]
- ↑
1,0
1,1
O'Dell, C. R.
≪Nebula≫
.
World Book at NASA
. World Book, Inc. Αρχειοθετ?θηκε
απ? το πρωτ?τυπο
στι? 29 Απριλ?ου 2005
. Ανακτ?θηκε στι? 18 Μα?ου 2009
.
- ↑
2,0
2,1
2,2
Prialnik, Dina (2000).
An Introduction to the Theory of Stellar Structure and Evolution
. Cambridge University Press. σελ?δε? 195?212.
ISBN
0-521-65065-8
.
- ↑
Dupraz, C.. ≪Dynamics of Galaxies and Their Molecular Cloud Distributions: Proceedings of the 146th Symposium of the International Astronomical Union≫. Kluwer Academic Publishers.
- ↑
Zhang, Guo-Yin; Andre, Ph; Men'shchikov, A.; Wang, Ke (October 2020).
≪Fragmentation of star-forming filaments in the X-shaped nebula of the California molecular cloud≫
(στα αγγλικ?).
Astronomy and Astrophysics
642
: A76.
doi
:
10.1051/0004-6361/202037721
.
ISSN
0004-6361
.
Bibcode
:
2020A&A...642A..76Z
.
https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2020A%26A...642A..76Z/abstract
.
- ↑
Lequeux, James (2013).
Birth, Evolution and Death of Stars
. World Scientific.
ISBN
978-981-4508-77-3
.
- ↑
Alves, J.· Lada, C. (2001). ≪Tracing H
2
Via Infrared Dust Extinction≫.
Molecular hydrogen in space
. Cambridge University Press. σελ. 217.
ISBN
0-521-78224-4
.
- ↑
Sanders, D. B.; Scoville, N. Z.; Solomon, P. M. (1985-02-01). ≪Giant molecular clouds in the Galaxy. II ? Characteristics of discrete features≫.
Astrophysical Journal, Part 1
289
: 373?387.
doi
:
10.1086/162897
.
Bibcode
:
1985ApJ...289..373S
.
- ↑
Sandstrom, Karin M.; Peek, J. E. G.; Bower, Geoffrey C.; Bolatto, Alberto D.; Plambeck, Richard L. (2007). ≪A Parallactic Distance of
Parsecs to the Orion Nebula Cluster from Very Long Baseline Array Observations≫.
The Astrophysical Journal
667
(2): 1161.
doi
:
10.1086/520922
.
Bibcode
:
2007ApJ...667.1161S
.
- ↑
Wilking, B. A.· Gagne, M. (2008). ≪Star Formation in the ρ Ophiuchi Molecular Cloud≫. Στο: Bo Reipurth.
Handbook of Star Forming Regions, Volume II: The Southern Sky ASP Monograph Publications
.