Epoc daearegol ydy Pleistosen (Saesneg: Pleistocene ) (symbol P _S ^[1] ) a barodd o tua 2,588,000 hyd at 11,700 o flynyddoedd yn ol ac sy'n rhychwantu'r holl gyfnodau diweddar o ailadrodd rhewlifiannau .

Syr Charles Lyell a fathodd y term ym 1839 i ddisgrifio strata o greigiau yn Sisili ; sylweddolodd fod yn y creigiau hyn ffawna molysgaidd a bod 70% ohonyn yn dal i fodoli. Roedd y ffaith hwn yn ei wneud yn gwbwl wahanol i'r epoc Pliosenaidd ac yn ei wneud yn gyfnod gwahanol ac iau. Bathodd y term Pleistocene (mewn ystyr lythrennol ‘mwayf newydd, diweddaraf’) o'r Hen Roeg pleistos (πλε?στο?) ‘mwyaf’ a kainos (καιν??) ‘newydd, diweddar’; roedd hyn, felly, yn cyferbynnu gyda'r cyfnod a'i rhagflaenodd, sef y cyfnod Pliosenaidd (mewn ystyr lythrennol ‘mwy newydd, diweddarach’, o'r geiriau plei?n (πλε?ων) ‘mwy’ a kainos ), a'r cyfnod a'i dilynodd sef Holosen (‘yn gyfangwbwl newydd’, a darddodd o'r Hen Roeg holos (?λο?) ‘yn gyfangwbwl’ a kainos ) sy'n ymestyn hyd at y presennol.

Cyfeiriadau [ golygu | golygu cod ]