S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Opozicija
(
latinski
:
oppositio
? suprostavljenost) jest izraz kojim se u
politici
ozna?avaju svi pojedinci, grupe i organizacije koje su iz politi?kih ili ideolo?kih razloga suprotstavljene pojedincima, grupama i organizacijama koje predstavljaju
vlast
, odnosno re?im u nekoj
dr?avi
. Opozicija se obi?no dijeli na ilegalnu opoziciju ? kojoj nije dozvoljeno postojanje i djelovanje i legalnu opoziciju ? kojoj jeste dozvoljeno postojanje i djelovanje. Ilegalna opozicija karakteristi?na je za autoritarne i totalitare politi?ke sisteme koji iz vjerskih ili ideolo?kih razloga ne dozvoljavaju promjenu vlasti i njene politike. S druge strane, legalna opozicija karakteristi?na je za
demokratske
politi?ke sistema
koji za svoja na?ela uzimaju slobodu mi?ljenja i okupljanja. Neki sistemi mogu imati obe vrste opoziciju. Pod pojmom "opozicija" se, s obzirom na dominaciju politi?kih sistema u savremenom svijetu, po pravilu podrazumijeva legalna opozicija. Zavisno od toga sjede li njeni predstavnici
parlamentu
neke dr?ave, opozicija se dijeli na parlamentarnu i vanparlamentarnu. Parlamentarna opozicija u mnogim dr?avama, pogotovu onim s vestministarskim sistemom predstavlja ustavnu instituciju, odnosno te dr?ave imaju formalnu instituciju vođe opozicije koji ima posebna prava i obaveze koja se ti?u savjetovanja s predstavnicima vlasti o bitnim odlukama.
[1]
