ЗСУ-23-4 ≪Шылка≫ ( ?ндэкс ГРАУ ? 2А6 ) ? савецк? зен?тная самаходная ?стано?ка , серыйная вытворчасць пачата ? 1964 годзе. Узброена счацвяронай а?таматычнай 23-мм гарматай. Тэмп стральбы ?стано?к? ? 3400 снарада? у хв?л?ну ^[1] . Наводз?цца на цэль можа ?ручную, па?а?таматычна ? а?таматычна. У а?таматычным ? па?а?таматычным рэжымах выкарысто?ваецца штатная радыёлакацыйная станцыя .

Прызначана для непасрэднага прыкрыцця наземных войск, зн?шчэння паветраных цэля? на далёкасцях да 2500 м ? вышынях да 1500 м, як?я ляцяць з хуткасцю да 450 м/с, а таксама наземных (надводных) цэля? на далёкасц? да 2000 м з месца, з кароткага прыпынку ? ? руху ^[1] . У СССР уваходз?ла ? склад падраздзялення? СПА сухапутных войск палкавога звяна.

Была ацэненая патэнцыйным прац??н?кам як сродак СПА, што прадста?ляе сур’ёзную небяспеку для н?зкалятаючых цэля?. У цяперашн? час л?чыцца састарэлай, гало?ным чынам у сувяз? з характарыстыкам? ? магчымасцям? яе радыёлакацыйнай станцы? ? недастатковай эфекты?най далёкасц? агню па паветраных цэлях. Як замена ≪Шылк?≫ бы? распрацаваны, прыняты на ?збраенне ? запушчаны ? серыйную вытворчасць самаходны зен?тны гарматна-ракетны комплекс ≪ Тунгуска ≫. Нягледзячы на гэта, па цяперашн? час ЗСУ-23-4 складаецца на ?збраенн? зен?тных часцей у войсках Рас??, Укра?ны ? ?ншых кра?н. Па гэты дзень паспяхова ?жываецца ? лакальных канфл?ктах для паражэння наземных цэля?.

Маса (у залежнасц? ад мадыф?кацы?) ад 20,5 да 21,5 тоны, эк?паж ? 4 чалавек?: камандз?р , начальн?к РПК-старшы аператар, аператар далёкасц?, механ?к-к?ро?ца .

Названая па рацэ Шылка , левым складн?кам Амура .

Зноск?