Фанк ( англ. : funk ) ? адна з асноватворных плыня? афраамерыканскай музык?. Тэрм?н пазначае музычны напрамак, наро?н? з со?лам, як?я з’я?ляюцца складн?кам? рытм-н-блюз . Фарм?раванне фанка пачалося ? 60-х гадах у проц?вагу рытм-н-блюзу, як? наб?ра? камерцыйную папулярнасць. Заснавальн?кам? стылю з’яв?л?ся Джэймс Бра?н , Джордж Кл?нтан ? Слай Сто?н .

Слова фанк ? жаргоннае, яно азначае танчыць так, каб моцна ?змакрэць. Слова ≪фанк≫ (≪Get funk! Get funky!≫) джазавыя музыканты ?жывал? з пачатку XX стагоддзя, кал? звяртал?ся да гледачо?, наро?н? з ?м ?жывалася слова ≪сканк≫ (англ. Skunk). Пазней слова ≪фанк≫ замацавалася за стылем музык?, як? л?чыцца найбольш танцавальным ва ?с?м рытм-н-блюзе.

Фанк, перш за ?сё, з’я?ляецца танцавальнай музыкай, што вызначае яго музычныя асабл?васц?: макс?мальная с?нкапаванасць партый ус?х ?нструмента? (с?нкапаваны бас называецца ≪фанк?≫), пульсаваны рытм, крыкл?вы вакал, шматразовае па?тарэнне каротк?х меладычных фраз. Лары Грэму часта прып?сваюць вынаходн?цтва ≪ударнай тэхн?к? ?гры на бас-г?тары≫ слэп, як? з’я?ляецца адметным элементам фанка. Г?тарысты ? фанкавых гуртах граюць у рытм?чным стыл?, часта выкарысто?ваючы эфект гуку wah-wah. ≪Мёртвыя≫ або прыглушаныя ноты выкарысто?ваюцца ? рыфах, каб узмацн?ць ударныя элементы.