З В?к?педы?, свабоднай энцыклапеды?
Фа?завая ско?расць
?
ф?з?чная вел?чыня
, якая характарызуе
перамяшчэнне
пастаяннай фазы
гарман?чнай хвал?
?
прасторы
.
Вызначаецца суаднос?нам?
дзе
f
?
частата
вагання?,
λ
?
да?жыня хвал?
,
ω=2π
f
?
цыкл?чная частата
,
k
=2πλ
?
хвалевы л?к
.
Пры распа?сюджванн? хваль у асяроддз? фазавая скорасць залежыць ад частаты вагання? (гл.
дысперс?я хваль
), што скажае форму с?гнала? канечнай працягласц? (гл.
сал?тон
).
Адз?нка фазавай скорасц? ?
С?
? метр за секунду.
Фазавая скорасць можа перавышаць скорасць святла ? вакууме, ? нярэдка яе пера?зыходз?ць. Гэта н?як не супярэчыць вядомаму прынцыпу макс?мальнасц? скорасц? святла, неабходнасць якога ?зн?кае, каб адначасова выконвал?ся прынцып прычыннасц? (каб не ?зн?кала прычынных парадокса?) ?
прынцып адноснасц?
(
лорэнц-каварыянтнасць
). Справа ? тым, што гэтыя прынцыпы накладваюць абмежаванне тольк? на скорасць распа?сюджвання так?х ф?з?чных аб’екта?, з дапамогай як?х можна перадаць ?нфармацыю. А фазавая скорасць не аднос?цца да скарасцей так?х аб’екта?. Чыста манахраматычная (с?нусо?дная) хваля бясконцая ? прасторы ? ? часе, не можа н?як змян?цца, каб перадаць ?нфармацыю (кал? мы прамадул?руем хвалю, яна перастане быць манахраматычнай, а скорасць распа?сюджвання мадуляцы? ? не супадае з фазавай скорасцю, звычайна супадаючы са скорасцю
групавой
для амаль манахраматычных хваль).
