Споведзь ? у а?раам?чных рэл?г?ях ( ??да?зме , хрысц?янстве ? ? ?сламе ) адз?н з абрада? (у правасла?? ? катал?цтве - та?нства (сакрамэнт)) пакаяння, як? складаецца ? прызнанн? ? зробленым граху . Для здзяйснення споведз? абавязковыя раскаянне ? намер у далейшым не грашыць.

У Катал?цкай Царкве [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

Споведзь, або сакрамэнт пакаяння ? паяднання ? гэта адз?н з сям? сакрамэнта? (?накш, та?нства?), праз як? святар у ?мя ?суса Хрыста адпускае грах? чалавеку, учыненыя апошн?м пасля хрышчэння.

Устана?ленне сакрамэнтальнай споведз? [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

?сус Хрыстос устанав?? сакрамэнт пакаяння ? дзень свайго Уваскрасення, кажучы Апосталам: ≪ Прым?це Духа Святога. Каму адпусц?це грах?, таму будуць адпушчаны, на к?м пак?неце, на тым застануцца ≫ (Ян 20, 22-23).

Улада адпушчэння грахо? [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

Права адпускаць грах? належыць Богу (пар. Мк 2, 7), аднак, пакольк? ?сус Хрыстос з’я?ляецца не тольк? чалавекам (пар. 1 Ц?м 2,5), але таксама Сынам Чалавечым (пар. Мац 26, 24), Сынам Божым (пар. 1 Ян 5, 20) ? Другой Асобай Бога (пар. Ян 1, 1; Ян 5,20), то Ён мае прэрагатыву адпускаць грах? (пар. Мк 2, 10). Гэтую ?ладу Хрыстос перада? Апосталам (пар. Ян 20, 22-23) ^[1] .

Умовы атрымання адпушчэння грахо? праз сакрамэнт споведз? [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

Споведзь будзе здзейснена сапра?дна, кал? будуць выкананыя наступныя ?мовы:

1. Рахунак сумлення ( examen conscientiae ) ? гэта прыпам?нанне сва?х грахо? ад моманту апошняй шчырай споведз?.
2. Жаль за грах? ( contritio/attritio cordis ) ? гэта душэ?ны боль з-за таго, што мы пакры?дз?л? Бога, гэта просьба прабачэння ? Бога ? пастана?ленне выправ?цца. Жаль за грах? можа быць дасканалым ( contritio cordis ), кал? чалавек шкадуе за ?чыненыя грах? з любов? да Бога. Менш дасканалы жаль за грах? ( attritio cordis ) будзе тады, кал? ён вын?кае з-за бояз? перад Божым пакараннем.
3. Цвёрдая пастанова выправ?цца ? гэта шчырае жаданне пазбягаць грахо? ? змян?ць да лепшага сваё жыццё ^[2] .
4. Шчырая споведзь ? по?нае прызнанне перад святаром у сва?х грахах, каб атрымаць прабачэнне. Свядомае ?тойванне грахо? вядзе да святатацтва, ? з’я?ляецца як нягоднай, так ? несапра?днай формай споведз?, што вядзе чалавека да яшчэ большага граху.
5. Выкананне прызначанай пакуты ? спаведн?к прызначае верн?ку выканаць акт ≪ кампенсацы?≫, або ≪ пакуты≫ , каб вярнуць страту, учыненую грахом, ? весц? жыццё, уласц?вае вучню Хрыста ^[3] .

Духо?ныя плёны сакрамэнтальнай споведз? [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

1. Паяднанне з Богам.
2. Паяднанне з Касцёлам.
3. Вызваленне ад вечнага пакарання як вын?ку смяротнага граху.
4. Частковае дараванне часовага пакарання за грах?.
5. Спакой сумлення.
6. Духо?няе суцяшэнне.
7. Узрастанне духо?ных с?л для хрысц?янскай барацьбы са злом ^[4] .

Парадак чыну сакрамэнту споведз? ? Рымска-Катал?цкай Царкве [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

Звычайным месцам сакрамэнту святой споведз? з'я?ляецца спаведн?ца (?накш, канфес?янал). Верн?к? прыступаюць да споведз? на каленях.

1. Знак Святога Крыжа ? хрысц?янскае прыв?танне: ≪ У ?мя Айца ? Сына ? Духа Святога. Хвала Хрысту!≫
2. Кал? спавядаюцца першы раз у жыцц?, кажуць: ≪ Да сакрамэнту споведз? прыступаю першы раз. Рахунак сумлення зраб?? (зраб?ла) ? ?сведамляю, што Бога пакры?дз?? (пакры?дз?ла) наступным? грахам?: [перал?чваюць свае грах?]≫ .
3. Кал? спавядаюцца не першы раз, кажуць: ≪ Апошн? раз бы? на споведз? (кажуць кал?), н?воднага граху не ?та??, прызначаную пакуту выкана?, з таго часу абраз?? Бога наступным? грахам?: [перал?чваюць свае грах?]≫ .
4. Затым: ≪ Больш грахо? не памятаю, альбо не ?сведамляю. За ?се свае грах? шкадую ? маю намер выправ?цца. Таму, кал? я годны, прашу назначыць мне пакуту ? адпусц?ць грах?≫ .

Святар дае духо?нае наста?ленне, а ? якасц? пакуты ( pœnitentia ) за ?чыненыя грах? дае пэ?нае заданне, якое трэба запомн?ць ? абавязкова выканаць пры першай магчымасц?.

Пасля мал?твы святара аб адпушчэнн? грахо? (абсалюцы?), кажуць: ≪ Дзякую за споведзь≫ .

Абсалюцыя [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

Мал?тва святара аб адпушчэнн? грахо? чалавеку, як? прыступае да сакрамэнту споведз? (пэн?тэнту), называецца ≪ абсалюцыяй≫ (ад лац. absolvere - адпускаць, развязваць), якая з'я?ляецца ?нтэгральнай часткай дадзенага та?нства.

Формула абсалюцы? (адпушчэння грахо?) у Рыма-Катал?цкай Царкве: [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

На лац?нскай мове: ≪ Deus, Pater misericordiarum, qui per mortem et resurrectionem Filii Sui mundum Sibi reconciliavit et Spiritum Sanctum effudit in remissionem peccatorum, per ministerium Ecclesiae indulgentiam tibi tribuat et pacem. Et ego te absolvo a peccatis tuis in nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti ≫ ^[5] .

Зноск?