Свяцейшы правячы с?нод
(
да рэформы
руск.
:
Свят?йш?й Правительствующ?й С?нодъ
,
руск.
:
Святейший всероссийский правительствующий синод
[1]
) ? вышэйшы орган царко?на-дзяржа?нага к?равання
правасла?най
царквой у
Рас?йскай ?мперы?
?
с?надальны перыяд
(
1721
?
1917
гг.).
Па першаасновах права
Усяленскай царквы
, кожная
памесная
а?такефальная
царква мае ?ладу выдаваць ? межах яе ведамства абавязковыя прав?лы па асновах веравучэння ? хрысц?янск?х набажэнства?. У старажытнай дапятро?скай Рус? ?ладай вызначаць так?я прав?лы валодал?
памесныя (пачасовыя) саборы
. Яны выдавал?ся ? выглядзе саборных грамат, наказа?, паслання?, улажэння?. Пам?ж сходам? сабора? у якасц? першага ? найвышэйшага ?ерарха царквы выступа?
патрыярх
, як? вызнача? к?ра?н?чыя прав?лы для дзеяння? ус?х памесных ?ерарха?.
У
Маско?скай дзяржаве
патрыярх аб?ра?ся па вол?
цара
. Са смерцю
патрыярха Маско?скага ? ?сяе Рус?
Адрыяна
16
(27) кастрычн?ка
1700
года спын?ла сваё ?снаванне
патрыяршае
к?раванне Рускай правасла?най царквой. Малады
цар
Пётр I
знаходз??ся ? той час пры арм?? пад
Нарвай
, ? ?ся яго ?вага была паглынута
вайной
. Замест скл?кання
сабора
для выбара? новага патрыярха
16 снежня
1700
г. сва?м указам ён прызначы?
м?трапал?та
Разанскага
Стэфана Яворскага
(руск.)
(
бел.
≪
экзархам
? ахо?н?кам ? адм?н?стратарам≫ патрыяршага прастола. Гэтым указам адкрываецца новы перыяд аднос?н пам?ж Царквой ? дзяржавай у Рас??, як? звычайна называецца ? рас?йскай г?сторыяграф??
с?надальным перыядам
. Яшчэ праз месяц, 24 студзеня (
4 лютага
)
1701
года, чарговым указам Пётр аднав?? (л?кв?даваны старанням? патрыярха
?як?ма
(руск.)
(
бел.
?
1677
годзе)
Манастырск? прыказ
. Да гэтай зус?м свецкай установы, што складалася з чыно?н?ка? на чале з былым
Астраханск?м
ваяводам
Мус?ным-Пушк?ным
(руск.)
(
бел.
, перайшл? не тольк? адм?н?страцыйныя ? гаспадарчыя справы расфарм?раванага патрыяршага двара, але ? к?раванне царко?ным?
вотчынам?
праз прызначаных ?м свецк?х асоб. Гэта дазвол?ла нак?ро?ваць даходы Царквы на задавальненне агульнадзяржа?ных патрэб ?, перш за ?сё, на ваенныя мэты.
У
1711
годзе, пасля заснавання
Сената
,
Месцаахо?н?к
Патрыяршага прастола з Асвячоным саборам не мог пастав?ць без згоды Сената н?воднага
арх?рэя
. Сенат умешва?ся ва ?се царко?ныя справы: вызнача? настаяцеля? у
манастыры
, клапац??ся аб абароне правасла?я ? распа?сюджанн? веры сярод ≪?ншародца?≫, будава?
храмы
? ?ншае. У
1715
годзе менав?та Сенат адда? распараджэнне аб пасвячэнн? некаторых
манаха?
у
святарск?
сан ? як мага больш хутк?м узвядзенн? ?х у
арх?мандрыты
, указа?шы нават месца правядзення
х?ратон??
[2]
.
Спачатку Пётр задавольва?ся часовым? мерам?, ? тольк? з
1718
года, кал? перамога над
шведам?
стала ?жо несумненная, ён ?нтэнс??на заня?ся
рэарган?зацыяй
дзяржа?нага ? царко?нага к?равання. Пасля заснавання
калег?й
(руск.)
(
бел.
(
1718
?
1720
гг.), падсправаздачных
Сенату
, ? рэформ мясцовай адм?н?страцы? (
1719
) вызначылася новая структура дзяржа?нага апарату. Неабходнасць калег?яльнага прынцыпу к?равання Царквой уя?лялася цару такой жа в?давочнай справай, як ? падпарадкаванне Царквы яго царскай вол?. На той момант думка пра адмену патрыярства ?
дзявятага Цара ? Вял?кага князя усяе Рус?
канчаткова саспела, ? наста? час выдаць заканада?чы акт, як? б тлумачы? ? апра?два? гэта нова?вядзенне
[3]
. Тым не менш Пятру было ясна, што ?вядзенне гэтага парадку выглядала рашучым пераваротам у вачах духавенства ? народа, ? таму ён жада? даць сваёй рэформе матываванае ? даходл?вае абгрунтаванне.
Новы закон ?
≪Духо?ны рэгламент≫
(руск.)
(
бел.
бы? падрыхтаваны без усялякага ?дзелу царквы. Па загаду цара
(заснаваць для к?равання Рускай Царквой калег?ю на ?зор пратэстанцк?х духо?ных канс?сторый),
дадзенаму ?
кастрычн?ку
1718
года, яго склада?
пско?ск?
еп?скап
Феафан Пракапов?ч
(руск.)
(
бел.
. У
1719
г. была створана кам?с?я для выпрацо?к? новых асно? царко?нага к?равання. Да
лютага
1720
года тэкст бы? гатовы, але ? Пётр I ?нёс туды свае пра?к?. У якасц? абгрунтавання такой рэформы гучал? розныя аргументы ? ад пераваг непрадузятасц? калег?яльнага прыняцця рашэння? да небяспек? патрыяршаства для
абсалютысцкай улады
.
≪Простой народ не знает, как различается власть духовная от самодержавной, и ... помышляет, что таковый правитель есть то вторый Государь, Самодержцу равносильный, или и больши его и что духовный чин есть другое и лучшее Государство≫
[2]
.
Згодна з указам
Сената
, тэкст Рэгламента бы? прапанаваны асвячонаму Сабору з шасц? арх?рэя?. Дакумент бы? прадста?лены Пятром на абмеркаванне ? Сенат ? тольк? потым прапанаваны ?вазе царко?нага Сабора з шасц? арх?рэя?, што апынул?ся ? Пецярбургу. Пад ц?скам свецкай улады яны падп?сал? дакумент ? запэ?н?л?, што ?сё ≪
учынена ладна
≫.
25 студзеня (
5 лютага
)
1721
года ?мператар
Пётр I
выда? ман?фест пра заснаванне ≪Духо?най калег??, ц? Духо?нага саборнага ?рада≫, а 14 (
25
) лютага пасля набажэнства ? Тро?цк?м саборы
Аляксандра-Не?скай ла?ры
адбылося ?рачыстае адкрыццё Духо?най калег??. Прэз?дэнтам С?нода ста?
Стэфан Яворск?
. Па паданн?, на першым пасяджэнн? калег?? на нясмелую прапанову адрадз?ць патрыяршаства, цар уваткну? у стол корц?к са словам?:
≪Вось вам жалезны патрыярх!≫
[4]
. Пасля гэтага прашэнне аб абранн? патрыярха было пак?нута
[5]
.
Пасля заснавання Духо?най калег?? па?стала пытанне: як здзяйсняць мал?то?ны выгук новага царко?нага прадстаяцеля ? урада? Лац?нскае слова ≪калег?ум≫ ? спалучэнн? са ≪Свяцейшым≫ (тытулаванне патрыярха) гучала нем?лагучна, таму прапано?вал?ся розныя варыянты: ≪
сход
≫, ≪
сабор
≫. Нарэшце кампрам?с бы? дасягнуты на прымальным грэчаск?м слове ≪
с?нод
≫ (
грэч.
Σ?νοδο? ? ≪сход≫, ≪сабор≫;
лац.
:
Consilium ? рада, канс?л?ум) ?
Свяцейшы правячы с?нод
[6]
.
Як ? ? грамадзянск?х калег?ях, на першым пасяджэнн? ?
1721
годзе ? склад Свяцейшага С?нода был? прызначаныя: прэз?дэнт ? м?трапал?т Стэфан (Яворск?), два в?цэ-прэз?дэнта ? арх?еп?скапы Феадос?й (Янко?ск?) ? Феафан (Пракапов?ч), чатыры дарадцы з арх?мандрыта?, чатыры
асэсары
з
пратапопа?
? адз?н з ≪грэчаск?х чорных святаро?≫
[5]
. Усе пастановы С?нода выходз?л? пад штэмпелем ≪
Па ?казу Яго ?мператарскай Вял?касц?
≫
[7]
. Для надання большага а?тарытэту ? канан?чнасц? новаму царко?наму ?раду Пётр I звярну?ся да
Канстанц?нопальскага Патрыярха
Ерам?? III з просьбай, каб ён, пасля нарады з ?ншым? Патрыярхам?, ≪
учреждение духовного Синода за благо признать изволил
≫. Праз два гады,
23 верасня
1723
года, патрыярх
Канстанц?нопальск? Ерам?я
дасла? сваю зацвярджальную грамату, у якой паведамля? аб прызнанн? Свяцейшага С?нода сва?м ≪у Хрысце братам≫, што мае ?ладу ≪
творити и совершати елико четыре Апостольские Святейшие Патриаршие Престолы
≫. Аналаг?чныя граматы был? атрыманыя ? ад ?ншых Усходн?х Патрыярха?.
У
1724
годзе, пасля смерцi м?трапал?та Стэфана, пасаду прэз?дэнта скасавал?; з
1727
года ранейшыя назвы (в?цэ-прэз?дэнт, саветн?к, асэсар) замян?ла агульнае абазначэнне ≪член С?нода≫. Пры ?мператрыцы
Ганне ?аана?не
на працягу шэрага гадо? склад яго члена? не папа?ня?ся, ? да
1738
году там засяда? тольк? адз?н еп?скап. Пры
Кацярыне I
С?нод на некаторы час пераста? называцца ≪правячым≫, а атрыма? назву ≪духо?нага≫.
Спачатку Свяцейшы С?нод нярэдка перасяля?ся з
Пецярбурга
?
Маскву
на больш ц? менш працяглы тэрм?н, часам пак?даючы справы няскончаным?; для заканчэння ?х была заснавана ? Пецярбургу ?
1721
годзе
Ц?вунская палата
(кантора). Акрамя таго, яна засяроджвала ? сабе епарх?яльныя справы Санкт-Пецярбургскай епарх??. Кал? С?нод канчаткова ?мацава? сваё месцазнаходжанне ? Пецярбургу ?
будынку Дванаццац? калег?й
на Вас?лье?ск?м востраве, Ц?вунская палата была скасавана ?
1727
годзе.
Для ажыцця?лення кантролю над Свяцейшым С?нодам Пётр ?, якога вопыт навучы? не давяраць сва?м чыно?н?кам,
11 мая
1722
года ствары? пасаду
обер-пракурора
, наказа?шы выбраць на яе ≪з аф?цэра? добрага чалавека≫. ?нструкцыя обер-пракурора была сп?сана з ?нструкцы? генерал-пракурора пры Сенаце
[8]
. Ён абавязаны бы? наз?раць за ?с?м ходам с?надальных спра?, раб?ць С?ноду прапановы аб патрэбных мерапрыемствах, данос?ць гасудару аб с?нодск?х рашэннях ? быць наогул пасрэдн?кам пам?ж С?нодам ? дзяржа?най уладай
[9]
. Ён ме? у сва?м распараджэнн? с?надальную канцылярыю ? бы? абавязаны (па ?нструкцы?) знаходз?цца на пасяджэннях Прысутнасц?. За ?весь час пасаду обер-пракурора Свяцейшага С?нода займал? трыццаць тры чалавек?. Спачатку яго значэнне была нязначным, з прычыны падпарадкавання яго
Генерал-пракурору
. Першым обер-пракурорам ? фактычна к?ра?н?ком бы? паста?лены палко?н?к ?. В. Бо?ц?н. Потым гэтую пасаду займал? як ваенныя, так ? грамадзянск?я чыны.
З XIX стагоддзя обер-пракуроры стал? манапал?заваць усю ?нфармацыю, якая паступала з епарх?яльных канс?сторый, ? фактычна навязвал? свае рашэнн? Свяцейшаму С?ноду. Сувязь пам?ж С?нодам ? вярхо?най уладай стала праходз?ць выключна праз обер-пракурора. Асабл?ва ?мацавалася ?лада ? ?плы? обер-пракурора? у эпоху ?мператара М?калая I пры графу
Н. А. Пратасаву
(руск.)
(
бел.
. Апошн? правё? рэарган?зацыю С?нода так, што ста? фактычна аднаасобным к?ра?н?ком царко?нага пра?лення. Пры ?м
1 жн??ня
1836
года з’яв?лася асабл?вая канцылярыя обер-пракурора, якой надавалася права вырашаць усе справы, што датычыл? царко?нага пра?лення. З
1901
года правы обер-пракурора был? прыра?няныя да пра?
м?н?стра?
[2]
.
Згодна ?казу
Аляксандра I
з
1814
па
1824
гады С?нод бы? падпарадкаваны ? якасц? аднаго з аддзела? створанаму
М?н?стэрству духо?ных спра? ? народнай асветы
[10]
. З
1830
-ых гадо? пры С?нодзе ?зн?к шэраг органа? для вядзення адм?н?страцыйных спра?, к?раванне ф?нансам? ? маёмасцю царквы (Канцылярыя обер-пракурора, Гаспадарчае к?раванне, Кантроль). З першай паловы 1830-ых гадо? пасяджэнн? праводз?л?ся ?
будынку Сената ? С?нода
. На працягу Х?Х стагоддзя пры С?нодзе ствараецца таксама шэраг органа? для к?равання духо?на-навучальным? ?становам?:
Кам?с?я духо?ных вучыл?шча?
(
1808
), Духо?на-навучальнае пра?ленне (
1839
), Навучальны кам?тэт (
1867
). У
1885
годзе засно?ваецца
Вучэльная рада
, што к?равала царко?на-прыходск?м? школам?. З 1830?40-ых гадо? С?нод фактычна бы? адх?лены ад к?равання царко?ным? справам?; усе бягучыя справы вырашал?ся тольк? па дакладзе обер-пракурорскай канцыляры?; обер-пракурор мог прыпын?ць (фактычна ? адмян?ць) любую пастанову С?нода, аказва? вырашальны ?плы? на выкл?к ?ерарха? у С?нод ? звальненне з яго
[11]
.
16 студзеня
1906
года ?мператар
М?калай II
заснава?
Перадсаборную Прысутнасць
. Гэта бы? орган, як? пав?нен бы? на працягу некальк?х месяца?, макс?мум года, падрыхтаваць скл?канне
Памеснага Сабору
. Усе члены Перадсаборнай Прысутнасц? аднагалосна выказал?ся за неабходнасць аднав?ць Памесныя Саборы ? значна абмежаваць уладу обер-пракурора
[12]
.
У
1912
годзе пал?тычная с?туацыя вакол С?нода абвастрылася ? сувяз? з умяшаннем
Г. Распуц?на
? справы царко?нага к?ра?н?цтва. На пачатак XX стагоддзя стала нормай нам?нальнае к?ра?н?цтва Свяцейшым С?нодам
стал?чным
(руск.)
(
бел.
м?трапал?там ? першапрысутным членам. Змены ? асаб?сты склад Свяцейшага С?нода ? обер-пракуратуры ?несла
Люта?ская рэвалюцыя 1917 года
.
Часовы ?рад
увё? ? склад м?н?стра? ? новага обер-пракурора, як?
14 красав?ка
1917
года дамогся ?каза новай улады аб вызваленн? ?с?х члена? Свяцейшага С?нода ? аб прызначэнн? новых. Першы паслярэвалюцыйныя склад Свяцейшага С?нода
29 красав?ка
1917 года заяв??, што гало?ная яго задача ? садзейн?чанне скл?канню Усерас?йскага Памеснага Сабору.
5 жн??ня
1917 года пастановай Часовага ?рада было заснаванае
М?н?стэрства веравызнання?
[13]
, у вядзенне якога перайшл? справы обер-пракуратуры ? апошняя так?м чынам была скасавана.
У
л?стападзе
1917
года на сабраным
Усерас?йск?м Памесным Саборы
(руск.)
(
бел.
, упершыню за 217 гадо? бы? абраны Патрыярх. ?м ста? м?трапал?т Маско?ск?
Ц?хан (Бялав?н)
.
17 л?стапада
1917
г. Памесны Сабор пастанав??, сярод ?ншага, з дня ?звядзення на Патрыяршую кафедру ва ?с?х храмах
Рас?йскай правасла?най царквы
здзяйсняць пам?нанне ≪
Яго Свяцейшаства
≫ замест ≪
Свяцейшага С?нода
≫. Стары Свяцейшы С?нод спын?? сваё ?снаванне. А 20 студзеня (
2 лютага
)
1918
года С?нод бы? скасаваны ? дэкрэтам савецкай улады (
Дэкрэт аб аддзяленн? царквы ад дзяржавы ? школы ад царквы
(руск.)
(
бел.
). 31 студзеня (
13 лютага
) таго ж года Памесны Сабор пастанав??, што зно? устано?леныя
Свяшчэнны С?нод
? Вышэйшы Царко?ны Савет прымаюць справы царко?нага к?равання ? Свяцейшага С?нода з 1 (
14 лютага
). У той жа дзень Свяцейшы С?нод, адпаведна, прыня? сваё апошняе Вызначэнне ? за № 273 ? ≪
Аб перадачы спра? Свяцейшага С?нода
Свяцейшаму Патрыярху
,
Свяшчэннаму С?ноду
? Вышэйшаму Царко?наму Савету
[14]
≫. Так?м чынам 1 (
14
) лютага
1918
года стала днём скасавання Свяцейшага С?нода. У той час патрыярх Маско?ск? ? ?сяе Рас??, свяц?цель Ц?хан, адзнача? с?мвал?чнасць гэтай даты:
"
14 лютага 1721 года бы? адкрыты Свяцейшы Правячы С?нод ? 14-га ж лютага (па новым стыл?) 1918 года спын?? свае дзеянн?
"
[15]
[16]
.
Першапачаткова, па ≪Духо?ным рэгламенце≫, С?нод пав?нен бы? складацца з 12 чалавек, але ? рэча?снасц? н?кол? не дасяга? такой колькасц? члена?, часам нават даходз?ла да 3 асоб
[1]
. Часта рашэнн? прымал?ся тольк? двума арх?мандрытам? ? адным пратапопам.
У склад Свяцейшага С?нода ?ваходз?л? ≪
Прысутнасць
≫ ? с?надальныя ?становы. Прысутнасць пав?нны был? складаць ?ерарх?
еп?скапскай
?
прэсв?тарскай
ступен? святарства: але на самай справе ? С?нодзе засядал? выключна
арх?рэ?
. С?надальныя члены прызначал?ся ?мянным? ?казам?, прысутныя ?
найвышэйшым?
наказам?. ? члены, ? прысутныя мел? аднолькавае права голасу. Стал?чны арх?рэй называ?ся першынствуючым членам Свяцейшага С?нода. Званне члена л?чылася пажыццёвым. Пасля
1819
года пастаянным? членам? Свяцейшага С?нода ? с?лу займаемай кафедры стал?
м?трапал?ты
Маско?ск? ? К?е?ск?. Астатн?я ?ерарх? ? ?ерэ?, як?я прымал? ?дзел у працы Свяцейшага С?нода, называл?ся прысутным?. З часо? ?мператара М?калая I свецк?я ?лады ?важл?ва сачыл?, каб склад Свяцейшага С?нода мяня?ся часцей, а з другой паловы XIX стагоддзя стала традыцыяй прызначаць да ?дзелу ? пасяджэннях на два, рэдка на тры гады. З 1721 года ? ажно да рэвалюцы? 1917 года пасяджэнн? Свяцейшага С?нода праводз?л?ся тры разы на тыдзень: у панядзелак, сераду ? пятн?цу. На час пасяджэння? у С?нодзе арх?рэ? не вызвалял?ся ад к?равання сва?м? епарх?ям?. Для пасяджэння? с?надальныя члены зб?рал?ся на летнюю (з 1 чэрвеня) ? з?мовую (з 1 л?стапада) сес??. Звычайна прынцыповыя праблемы вырашал?ся з?мой, другарадныя ? летам. З пастаянных члена? Свяцейшага С?нода нязменна засяда? м?трапал?т Санкт-Пецярбургск?. М?трапал?ты Маско?ск? ? К?е?ск? звычайна выкл?кал?ся на з?мовыя сес??.
У распараджэнне С?нода был? перададзеныя
патрыяршыя
(руск.)
(
бел.
прыказы
(руск.)
(
бел.
: духо?ны, казённы ? палацавы, пераназваныя ? с?надальныя, манастырск? прыказ, прыказ царко?ных спра?, канцылярыя раскольн?цк?х спра? ? друкарская кантора. Распараджэнне царко?ным? маёмасцям? было ?складзена на заснаваны пры С?нодзе Манастырск? прыказ, а ?
1724
г. была заснавана
Камер-кантора
для к?ра?н?цтва зборам? з манастырск?х вотчын ? вытворчасц? выдатка?, у склад якой был? ?ключаны свецк?я асобы.
Справам? ?ншых канфес?й ? хрысц?янск?х, але не правасла?ных (катал?цкай, пратэстанцкай ? г.д.), а таксама мусульманскай, ?удзейскай, будыйскай ? ?ншых веда? дэпартамент духо?ных спра? М?н?стэрства ?нутраных спра?
[17]
.
Свяцейшы С?нод ме? адм?н?страцыйную, заканада?чую ? судовую ?ладу ? Царкве, валодаючы правам выдаваць вызначэнн? ? ?законенн? па справах веры, прадста?ляючы ?х на зацвярджэнне самадзяржа?най уладзе.
Прысутнасць валодала ?с?м? в?дам? вышэйшай улады ? рускай правасла?най царкве. Заканада?чая ?лада належала яму як па значэнн? яго ? стро? царквы ? якасц?
саборнага
?рада
? вышэйшай установы, так ? па ?па?наважанням ад вярхо?най улады дзяржавы.
Яму належала права, з адабрэння вярхо?най улады Рас?йскай ?мперы?, вызначаць парадак царко?нага жыцця:
- абмеркаванне пытання? аб адкрыцц? новых епарх?й ? в?карыяцтва?, установе новых пасад ? духо?ных навучальных устано?;
- абранне кандыдата? на еп?скапск?я кафедры, зацверджанне ? звальненне ?гумена? ? ?гумення? манастыро?;
- права суда першай ?нстанцы? ? дачыненн? да еп?скапа?, як?я абв?навачвал?ся ? здзяйсненн? антыканан?чных дзея?ння?;
- вырашэнне пытання? аб зняцц? свяшчэннага сану ? манаскага чыну; рашэнн? па шлюбаразводных справах (тады разводы был? забароненыя); наданн? свецк?х анафеме;
- адкрыццё новых кафедр, храма? ? манастыро?;
- барацьба з расколам? ? ерасям?;
- ажыцця?ленне цэнзуры дагматычных ? некаторых ?ншых твора? багасло?скага, царко?на-г?старычнага ? канан?чнага зместу;
- нагляд за прав?льным вядзеннем метрык;
- засведчанне мошча? святых ? ?х канан?зацыя, усталяванне новых царко?ных свят ? абрада?, хросных хадо?;
- аб узнагароджанн? кл?рыка?;
- духо?ная асвета насельн?цтва ? ?нш.
Рашэнн? Свяцейшага с?нода выдавал?ся ? форме найвышэйша зацверджаных статута? (напрыклад Статуты духо?най канс?сторы?, духо?ных акадэм?й, сем?нарый ? вучыл?шча? ? г.д.), палажэння? (аб апякунстве догляду ?до? ? с?рот духавенства, аб духо?на-навучальным кам?тэце ? ?нш.), ?нструкцый (царко?ным старастам) ? вызначэння? С?нода. Яны абнародавал?ся ? духо?ным ведамстве ?казам? на ?мя с?надальных кантор, паведамлял?ся
Правячаму сенату
? друкавал?ся як у складзе пастано? ? распараджэння? урада, так ? ? аф?цыйных друкаваных органах Свяцейшага с?нода (напрыклад у
≪Царко?ных ведамасцях≫
(руск.)
(
бел.
, выдавал?ся з 1887 г.), ? затым змяшчал?ся ?
По?ным зборы закона?
(руск.)
(
бел.
.
Скасаванне першасвятарскага сану, замена яго ≪безгаловым≫ С?нодам, ро?на як ? зн?кненне больш чым на 200 гадо? Памесных Сабора? з жыцця Рускай Царквы, з’яв?лася грубым парушэннем 34-га Апостальскага прав?ла
[5]
.
Канан?чная недасканаласць заснаванай с?стэмы к?равання Царквой выяв?лася ? тым, што з пра?лення Пятра I да пачатку Першай сусветнай вайны удзельная вага правасла?нага насельн?цтва не расла, а нават крыху зн?з?лася ? з 66 % да 63 %. Царква канчаткова ператварылася ? частку дзяржа?нага апарату ?мперы?. У аф?цыйных дакументах нават тэрм?н ≪царква≫ бы? заменены паняццем ≪ведамства правасла?нага вызнання≫
[4]
.
Зноск?
- ↑
а
б
Синод правительствующий
(руск.)
//
Энцыклапедычны сло?н?к Бракга?за ? Эфрона
: в 86 т. (82 т. и 4 доп.). ? СПб., 1890?1907
Памылка ? зносках: памылковы тэг
<ref>
; ?мя "Бракга?з" вызначана некальк? разо? з розным зместам
- ↑
а
б
в
Фирсов С. Л. ≪Святейший Правительствующий Синод≫
(руск.)
- ↑
Смолич Игорь Корнильевич ≪История Русской Церкви. 1700?1917 гг.≫ § 3. ≪Духовный Регламент≫ и учреждение Святейшего Синода
- ↑
а
б
Указ об учреждении Синода
Арх?вавана
12 снежня 2018.
(руск.)
// Российское военно-историческое общество
- ↑
а
б
в
Иеромонах Михаил (Чепель) НЕКОТОРЫЕ АСПЕКТЫ ВЛИЯНИЯ ЦЕРКОВНОЙ РЕФОРМЫ ПЕТРА I НА ЖИЗНЬ РОССИЙСКОГО ПРАВОСЛАВИЯ
(руск.)
- ↑
≪Хрысц?янства: стагоддзе за стагоддзем. Нарысы па г?сторы? хрысц?янскай Царквы≫
(руск.)
- ↑
Г?сторыя Рускай Царквы: сход а?тара?
(руск.)
- ↑
Прот. Владислав Цыпин ≪Государственная церковь≫
(руск.)
// ≪Православная Энциклопедия≫
- ↑
П. В. Знаменский ≪Руководство к русской церковной истории Период V. Синодальный 1.Церковное управление≫
(руск.)
- ↑
Никольский Н. М.
≪История русской церкви≫. ? 2-ое изд., Московский рабочий, ОГИЗ, Москва-Ленинград, 1931
(руск.)
- ↑
А. Ю. Полунов ≪Синод в Русской Православной церкви≫
(руск.)
// Megabook
- ↑
ПРОТОИЕРЕЙ ГЕОРГИЙ МИТРОФАНОВ ≪ИСТОРИЯ РУССКОЙ ПРАВОСЛАВНОЙ ЦЕРКВИ (1900?1927)≫ Предсоборное Присутствие
(руск.)
- ↑
Моисеев В. В. ≪История государственного управления в России≫
Directmedia, 2018. 628 стр.
(руск.)
- ↑
ВЫСШИЙ ЦЕРКОВНЫЙ СОВЕТ
(руск.)
// ?Православная Энциклопедия“
- ↑
СВЯТЕЙШИЙ СИНОД
(руск.)
// Энциклопедия "Древо"
- ↑
Прибавления к Церковным ведомостям, 1918, № 7/8, с. 323, Тарасов К. К. К 80-летию восстановления Патриаршества// Богословские труды, 1998, вып. № 34, сс. 186-19
(руск.)
- ↑
СВЯТЕЙШИЙ ПРАВИТЕЛЬСТВУЮЩИЙ СИНОД
Арх?вавана
6 сакав?ка 2019.
(руск.)
// Страницы истории
- Синод правительствующий
(руск.)
//
Энцыклапедычны сло?н?к Бракга?за ? Эфрона
: в 86 т. (82 т. и 4 доп.). ? СПб., 1890?1907
- П. В. Знаменский ≪Руководство к русской церковной истории≫
Казань, 1870
(руск.)
- ≪Руководственные для православного духовенства указы Святейшего Правительствующего Синода: 1721?1878 г.≫
(руск.)
? Москва : Тип. М. Н. Лаврова и К , 1879 .- [1], III, 504 с
- Никольский Н. М.
≪История русской церкви≫ ? 2-ое изд., Московский рабочий, ОГИЗ, Москва-Ленинград, 1931
(руск.)
- Г?сторыя Рускай Царквы: сход а?тара?
СЕМИНАРИСТ, 2015 г. 156 с.
(руск.)
- ≪Хрысц?янства: стагоддзе за стагоддзем. Нарысы па г?сторы? хрысц?янскай Царквы≫
Litres, 2017.
(руск.)
- Моисеев В. В. ≪История государственного управления в России≫
Directmedia, 2018. 628 с.
(руск.)