Свята?р  ? сан другой (сярэдняй) ступен? святарства ≪ прэсв?тар ≫ у правасла?най , катал?цкай ? старажытна-?сходн?х цэрквах . Паводле навук? тэалог?я (дагматыка) аднос?цца да агульнай назвы ?с?х трох ступеня? святарства: дыякан , прэсв?тар ? еп?скап .

Паводле царко?най дагматык?, святар мае дар божы Святога Духа, як? дае яму магчымасць здзяйсняць царко?ныя Та?нствы (Сакраманты), апроч Та?нства Святарства, усе царко?ныя службы ? даваць верн?кам божае блаславенне. Пасвячае ? святары еп?скап. У правасла?най царкве, дзе гэтае паняцце найбольш пашыраны, святара таксама называюць ?ерэй , прэсв?тар ; ≪поп≫ (апошняе слова ва ?сходн?х славян з Х?Х ст. набыло зняважл?вае адценне, у па?днёвых славян ? цяпер ужываецца ? асно?ным сэнсе). Правасла?ны святар пав?нен быць абавязкова жанаты ц? прыняць манаства (святар-манах называецца ≪ ?ераманах ≫). Старшы святар, звычайна к?ра?н?к н?жэйшай царко?най акруг? ? благачыння ц? настаяцель сабора мае ганаровае званне, якое ?снуе як узнагарода: прота?ерэй , протапрэсв?тар , ≪пратапоп≫ (у манастве ?гумен, арх?мандрыт). Для абазначэння катал?цкага святара ? Польшчы, Беларус?, Укра?не, Л?тве выкарысто?ваецца тэрм?н ≪ксёндз≫, як? паходз?ць ад польскага ≪ksi?dz≫.

Рэл?г?яй, якая не мае святаро?, з'я?ляецца Вера Баха? . Кожны яе верн?к мае права на асаб?стую ?нтэрпрэтацыю рэл?г?йных дагмата? ^[1] .

Гл. таксама [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

• Духавенства

Зноск?

Л?таратура [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

• Святар. Беларуская энцыклапедыя : У 18 т. Т. 14: Рэле ? Слаяв?на / Рэдкал.: Г. П. Пашко? ? ?нш. ? Мн.  : БелЭн , 2002. ? Т. 14. ? 512 с. ? 10 000 экз.  ? ISBN 985-11-0035-8 . ? ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).