한국   대만   중국   일본 
Прынцып нявызначанасц? Гейзенберга ? В?к?педыя Перайсц? да зместу

Прынцып нявызначанасц? Гейзенберга

З В?к?педы?, свабоднай энцыклапеды?
Квантавая механ?ка

Прынцып нявызначанасц? Гейзенберга
Уводз?ны
Матэматычныя асновы

Прынцып нявызначанасц? Гейзенберга (або Гайзенберга ) у квантавай механ?цы ? фундаментальная няро?насць (суаднос?ны нявызначанасцей), якая ?стана?л?вае гран?цу дакладнасц? адначасовага вызначэння пары квантавых наз?раных, што характарызуюць с?стэму, ап?сваных некамутуруючым? аператарам? (напрыклад, каардынаты ? ?мпульсу , тока ? напружання , электрычнага ? магн?тнага поля ). Суаднос?ны нявызначанасцей [* 1] задае н?жнюю гран?цу для здабытку сярэднеквадратычных адх?лення? пары квантавых наз?раных. Прынцып нявызначанасц?, адкрыты Вернерам Гейзенбергам ? 1927 г., з'я?ляецца адным з краевугольных камянё? квантавай механ?к? .

Каротк? агляд [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

Суаднос?ны нявызначанасцей Гейзенберга з'я?ляюцца тэарэтычнай гран?цай дакладнасц? адначасовых вымярэння? двух некамутуючых наз?раных. Яны справядл?выя як для ?дэальных вымярэння?, часам званых вымярэнням? фон Нэймана, так ? для не?дэальных вымярэння?. [* 2]

Згодна з прынцыпам нявызначанасцей у часц?цы не могуць быць адначасова дакладна вымераныя станов?шча ? скорасць (?мпульс) [* 3] . Прынцып нявызначанасц? ?жо ? выглядзе, першапачаткова прапанаваным Гейзенбергам, прыдатны ? ? выпадку, кал? не рэал?зуецца н? адна з дзвюх крайн?х с?туацый (цалкам вызначаны ?мпульс ? цалкам нявызначаная прасторавая каардыната, ц? цалкам нявызначаны ?мпульс ? цалкам вызначаная каардыната).

Прыклад: часц?ца з пэ?ным значэннем энерг?? , якая знаходз?цца ? скрынцы са сценкам?, што ?дэальна адб?ваюць; яна не характарызуецца н? пэ?ным значэннем ?мпульсу (ул?чваючы яго к?рунак! [* 4] ), н? як?м-небудзь пэ?ным ≪станов?шчам≫ або прасторавай каардынатай ( хвалевая функцыя часц?цы делакал?завана на ?сю прастору скрынк?, гэта значыць яе каардынаты не маюць пэ?нага значэння, лакал?зацыя часц?цы ажыццё?лена не дакладней за памеры скрынк?).

Суаднос?ны нявызначанасцей не абмяжо?ваюць дакладнасць аднаразовага вымярэння любой вел?чын? (для мнагамерных вел?чынь тут маецца на ?вазе ? агульным выпадку тольк? адна кампанента). Кал? яе аператар камутуе сам з сабой у розныя моманты часу, то не абмежаваная дакладнасць ? шматразовага (або бесперапыннага) вымярэння адной вел?чын?. Напрыклад, суаднос?ны нявызначанасцей для свабоднай часц?цы не зам?наюць дакладнаму вымярэнню яе ?мпульсу, але не дазваляе дакладна вымераць яе каардынату (гэта абмежаванне называецца стандартная квантавая гран?ца для каардынаты).

Суаднос?ны нявызначанасцей у квантавай механ?цы ? матэматычным сэнсе ёсць прамое следства пэ?най уласц?васц? пера?тварэння Фур'е [* 5] .

?снуе дакладная колькасная аналог?я пам?ж суаднос?нам? нявызначанасц? Гейзенберга ? ?ласц?васцям? хваль або с?гнала?. Разгледз?м пераменны ? часе с?гнал, напрыклад гукавую хвалю. Бессэнсо?на казаць пра частотны спектр с?гналу ? як?-небудзь момант часу. Для дакладнага вызначэння частаты неабходна наз?раць за с?гналам на працягу некаторага часу, так?м чынам губляючы дакладнасць вызначэння часу. ?ншым? словам?, гук не можа адначасова мець ? дакладнае значэнне часу яго ф?ксацы?, як яго мае вельм? каротк? ?мпульс, ? дакладнага значэння частаты, як гэта мае месца для бесперапыннага (? ? прынцыпе бясконца до?гага) чыстага тону (чыстай с?нусо?ды ). Часавае станов?шча ? частата хвал? матэматычна цалкам аналаг?чныя каардынаце ? (квантава-механ?чнаму) ?мпульсу часц?цы. Што зус?м не дз??на, кал? ?спомн?ць, што , г. зн. ?мпульс у квантавай механ?цы ? гэта ? ёсць прасторавая частата ?здо?ж адпаведнай каардынаты.

У па?сядзённым жыцц? мы звычайна не наз?раем квантавую нявызначанасць таму, што значэнне вельм? малое, ? таму суаднос?ны нявызначанасцей накладваюць настольк? слабыя абмежаванн? на х?бнасц? вымярэння, што ?х немагчыма за?важыць на фоне рэальных практычных х?бнасцей [* 6] нашых прыбора? або органа? пачуцця?.

Вызначэнне [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

Кал? маецца некальк? (шмат) ?дэнтычных коп?й с?стэмы ? дадзеным стане, то вымераныя значэнн? каардынаты ? ?мпульсу будуць падпарадко?вацца вызначанаму размеркаванню ?мавернасц? ? гэта фундаментальны пастулат квантавай механ?к?. Вымяраючы вел?чыню сярэднеквадратычнага адх?лення каардынаты ? сярэднеквадратычнага адх?лення ?мпульсу, мы знойдзем што:

дзе ħ ? прыведзеная пастаянная Планка .

Адзначым, што гэта няро?насць дае некальк? магчымасцей ? стан можа быць так?м, што можа быць вымераны з высокай дакладнасцю, але тады будзе вядомы тольк? прыбл?зна, ц? наадварот можа быць вызначаны дакладна, у той час як ? не. Ва ?с?х жа ?ншых станах ? , ? могуць быць вымераныя з ≪разумнай≫ (але не адвольна высокай) дакладнасцю.

Варыянты ? прыклады [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

Абагульнены прынцып нявызначанасц? [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

Прынцып нявызначанасц? не аднос?цца тольк? да каардынаты ? ?мпульсу (як ён бы? упершыню прапанаваны Гейзенбергам). У сваёй агульнай форме ён выкарысто?ваецца ? ? дачыненн? да кожнай пары спалучаных зменных. У агульным выпадку, ? ? адрозненне ад выпадку каардынаты ? ?мпульсу, што абмеркаваны вышэй, н?жняя гран?ца здабытку ≪нявызначанасцей≫ двух спалучаных зменных залежыць ад стану с?стэмы. Прынцып нявызначанасц? станов?цца тады тэарэмай у тэоры? аператара?, якая будзе прыведзена далей.

Тэарэма . Для любых самаспалучаных аператара? : ? , ? любога элемента з такога, што ? абодва вызначаны (гэта значыць, у прыватнасц?, ? таксама вызначаны), маем:

Гэта прамое следства няро?насц? Кашы ? Буняко?скага .

Так?м чынам, справядл?ва наступная агульная форма прынцыпу нявызначанасц?, упершыню выведзеная ? 1930 г. Говардам Перс? Робертсанам ? (незалежна) Эрв?нам Шродз?нгерам :

Гэтую няро?насць называюць суаднос?нам? Робертсана ? Шродз?нгера.

Аператар называюць камутатарам ? ? абазначаюць як . Ён вызначаны для тых , для як?х вызначаны абодва ? .

З суаднос?н Робертсана ? Шродз?нгера адразу вын?каюць суаднос?ны нявызначанасц? Гейзенберга :

Дапусц?м, ? ? дзве ф?з?чныя вел?чын?, як?я звязаны з самаспалучаным? аператарам?. Кал? ? вызначаныя, тады:

дзе:

? сярэдняе значэнне аператара вел?чын? ? стане с?стэмы, ?

? аператар стандартнага адх?лення вел?чын? ? стане с?стэмы.

Прыведзеныя вышэй азначэнн? сярэдняга ? стандартнага адх?лення фармальна вызначаны выключна ? тэрм?нах тэоры? аператара?. Сцвярджэнне станов?цца аднак больш значным, як тольк? мы за?важым, што яны з'я?ляюцца фактычна сярэдн?м ? стандартным адх?леннем вымеранага размеркавання значэння?. Гл. квантавая статыстычная механ?ка .

Тое ж самае можна зраб?ць не тольк? для пары спалучаных аператара? (напрыклад каардынаты ? ?мпульсу, або працягласц? ? энерг??), але наогул для любой пары эрм?тавых аператара?. ?снуе аднос?на нявызначанасц? пам?ж напружанасцю поля ? л?кам часц?ц, якая прыводз?ць да з'явы в?ртуальных часц?ц.

Магчыма таксама ?снаванне двух некамутуючых самаспалучаных аператара? ? , як?я маюць адз?н ? той жа ?ласны вектар . У гэтым выпадку прадста?ляе сабой чысты стан, як? з'я?ляецца адначасова вымерным ? для , ? для .

Прыклады суаднос?н нявызначанасцей [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

Папярэдн?я матэматычныя вын?к? паказваюць, як знайсц? суаднос?ны нявызначанасцей пам?ж ф?з?чным? зменным?, а ?менна, вызначыць значэнн? пар зменных ? , камутатар як?х мае пэ?ныя анал?тычныя ?ласц?васц?.

  • самая вядомая аднос?на нявызначанасц? ? пам?ж каардынатай ? ?мпульсам часц?цы ? прасторы:
дзе розныя ? пазначае вуглавы момант ?здо?ж вос? .
  • наступная суаднос?на нявызначанасц? пам?ж энерг?яй ? часам часта сустракаецца ? падручн?ках ф?з?к?, хоць яе ?нтэрпрэтацыя патрабуе асцярожнасц?, бо не ?снуе аператара, як? прадста?ля? бы час:
  • Варта падкрэсл?ць, што для выканання ?мо? тэарэмы, неабходна, каб абодва самаспалучаныя аператары был? вызначаны на адным ? тым жа мностве функцый. Прыкладам пары аператара?, для як?х гэта ?мова парушаецца, можа служыць аператар праекцы? вуглавога моманту ? аператар аз?мутальнага вугла . Першы з ?х з'я?ляецца самаспалучаным тольк? на мностве -перыядычных функцый, у той час як аператар , в?давочна, выводз?ць з гэтага мноства. Для вырашэння ?зн?клай праблемы можна замест ?зяць , што прывядзе да наступнай формы прынцыпу нявызначанасц? [** 1] :
Аднак, пры умова перыядычнасц? не?стотна, ? прынцып нявызначанасц? прымае звыклы выгляд:

Выраз канчатковай даступнай колькасц? ?нфармацы? Ф?шэра [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

Прынцып нявызначанасц? альтэрнаты?на выводз?цца як выраз няро?насц? Крамера ? Раа ? клас?чнай тэоры? вымярэння?, у выпадку кал? вымяраецца станов?шча часц?цы. Сярэдне-квадратычны ?мпульс часц?цы ?ваходз?ць у няро?насць як ?нфармацыя Ф?шэра .

У папулярнай л?таратуры [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

Гл. таксама [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

За?ваг? [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

  1. Для кожнай пары спалучаных вел?чынь маецца свая суаднос?на нявызначанасцей, хоць яна ? мае для розных выпадка? аднолькавы выгляд ; таму гэты тэрм?н часта ?жываюцца ? множным л?ку ( суаднос?ны нявызначанасцей ), як у тым выпадку, кал? гаворка ?дзе аб суаднос?нах нявызначанасцей наогул, так ? ? выпадках, кал? маюцца на ?вазе некальк? канкрэтных суаднос?н для розных вел?чынь, а не для тольк? адной пары.
  2. ?снуюць, аднак, спосабы частковага абходу гэтых абмежавання?, звязаныя са слабым? вымярэнням? .
  3. Гэта ? прынцыпе тычыцца не тольк? часц?ц, але ? любых дынам?чных аб'екта?, напрыклад, поля, для якога аналагам каардынат у часц?цы служаць палявыя зменныя, а аналагам кампанент ?мпульсу у часц?цы ? канан?чныя ?мпульсы, звязаныя са змяненнем поля з часам.
  4. У прыкладзе з часц?цай у скрынцы модуль ?мпульсу, пра?да, вызначаны, але затое не вызначан яго к?рунак.
  5. Прасцей за ?сё гэта ?ласц?васць можа быць пра?люстравана так?м разважаннем. Хай ёсць некаторая функцыя f ( x ) ? яе фур'е-вобраз (спектр) F ( k ) ? г. зн. . В?давочна, што кал? мы ≪сц?снем функцыю f ≫ па x у A разо?, г. зн. пяройдзем да функцы? f A ( x )= f ( Ax ) ), то яе спектр расцягнецца ? стольк? ж разо?: F A ( k )=const· F ( k / A ) , пакольк? частата кожнай спектральнай гармон?к? гэтага раскладання пав?нна будзе в?давочна памножыцца на A . Гэтая ?люстрацыя, строга кажучы, нос?ць давол? прыватны характар, аднак яна агаляе ф?з?чны сэнс ?люстраванай уласц?васц?: кал? мы сц?скаем с?гнал, яго частоты ? стольк? ж разо? павял?чваюцца. Не нашмат складаней прамым выл?чэннем атрымаць аналаг?чны вывад для выпадку гаусавых хвалевых пакета?, паказа?шы, што па?шырыня гаусавага хвалевага пакета адваротна прапарцыянальная па?шырыне яго спектра (як? мае таксама гауса? выгляд). Могуць быць даказаны ? больш агульныя тэарэмы, як?я зводзяцца дакладна да суаднос?н нявызначанасцей Гейзенберга, тольк? без у правай частцы (?накш кажучы, яны ? дакладнасц? па?тараюць суаднос?ны нявызначанасцей Гейзенберга пры ).
  6. Тут маюцца на ?вазе х?бнасц?, як?я маюць не квантавую прыроду, а паходзяць з недастатковай тонкасц? вырабу, уплыву цеплавых ? ?ншых шумо? т.п.

Л?таратура [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]

Крын?цы
  1. А. С. Давыдов Квантовая механика, 2-ое изд., ? М .: Наука, 1973.
Часоп?сныя артыкулы
Аб суаднос?нах нявызначанасцей Шродз?нгера

Спасылк? [ прав?ць | прав?ць зыходн?к ]