З В?к?педы?, свабоднай энцыклапеды?
В?дэатэлефо?н
? в?д сувяз?, пры як?м абаненты не тольк? чуюць, але ? бачаць адз?н аднаго, могуць дэманстраваць малюнк?, фатаграф??, тэкст.
Пачатак распрацовак в?дэатэлефона? прыпадае на 1930-я гады. У розных кра?нах выпрабо?вал?ся с?стэмы в?дэатэлефона з розным? параметрам?. 1 сакав?ка 1936 года ? Герман?? бы? пушчаны ? эксплуатацыю в?дэатэлефон пам?ж
Берл?нам
?
Лейпцыгам
, пазней да ?х был? далучаны
Нюрнберг
(1937) ?
Мюнхен
(1938). Выява перадавалася па шырокапалосным кабел? ? займала паласу частот 500 кГц.
В?дэатэлефон уя?ляе сабой прыладу з дысплеем, клав?шам? набору нумара ? тэлефоннай трубкай (можа адсутн?чаць).
Для в?дэатэлефан?? ?жываюцца некальк? стандартных пратакола? ? рэкамендацый:
- SIP;
- H.320 ? па сетцы ISDN;
- H.323 ? па сетцы IP;
- H.324 ? па аналагавых тэлефонных л?н?ях;
- 3G-324M ? маб?льныя сетк?;
- SCCP ? пратакол Cisco Call Manager;
- IAX.
Адметныя асабл?васц? в?дэатэлефан??:
- стаб?льная праца (уласная АС);
- цалкам замяняе звычайны IP-тэлефон;
- цалкам замяняе традыцыйны аналагавы тэлефон (пры падтрымцы падключэння да гарадской тэлефоннай станцы? або оф?снай АТС);
- не патрабуе ПК;
- а?дыё- ? в?дэа- ?ваходы / выхады дазваляюць падключыць да в?дэатэлефан?? знешн? ман?тор ? тэлефонную гарн?туру.