Сымбал? з падобным нап?саньнем:
? · ?
Л?тара лац?нк? A з умля?там
/
трэмай
|
Aa
|
Выява
|
|
?
A
A
A
A
A
A
Æ
C
E
?
|
Зьвестк?
|
---|
Тып
| пашыраная
лац?нская
л?тара,
альфабэтны
;
|
---|
Гук
| [
?
], [
æ
]
|
---|
Кадаваньне
|
---|
Назва ? Юн?кодзе
| latin capital letter a with diaeresis
latin small letter a with diaeresis
|
---|
Юн?код
| A: U+00C4
a: U+00E4
|
---|
HTML
| A?: Ä, Ä
a?: ä, ä
|
---|
UTF-16
| A?: 0xC4
a?: 0xE4
|
---|
URL-код
| A: %C3%84
a: %C3%A4
|
---|
Мнэмон?ка
| A: Ä
a: ä
|
---|
L
A
Τ
Ε
Χ
| A: \ddot A
a: \ddot a
|
---|
Разьв?цьцё
|
---|
|
усе сымбал?
·
лац?нка
·
к?рыл?ца
·
грэцк?я
·
дыякрытык?
·
валюты
·
дапамога
|
A
,
a
(
a з
умля??там
/
трэ?май
; курс??:
A a
) ?
л?тара
пашыранай
лац?нк?
. Выкарысто?ваецца ?
германск?х мовах
:
нямецкай
[1]
?
швэдзкай
[2]
, ? ? некаторых ?ншых мовах:
ф?нскай
[3]
,
эстонскай
[4]
,
славацкай
[5]
,
казаскай
[6]
.
Часьцей за ?сё пазначае гук? [
?
] або [
æ
], утвараецца з лац?нскай л?тары
A a
? умля?ту альбо трэмы (
??
).
Л?тара
A
сустракаецца як самастойная л?тара ?
ф?нск?м
,
швэдзк?м
,
скольт-саамск?м
,
карэльск?м
,
эстонск?м
,
люксэмбурск?м
,
па?ночнафрыск?м
,
сатэрляндзк?м
,
эм?л?яна-раманьёльск?м
,
ротуманск?м
,
славацк?м
,
татарск?м
,
казаск?м
,
гагавуск?м
,
нямецк?м
?
туркмэнск?м
альфабэтах, дзе яна ?я?ляе
галосны гук
. У ф?нскай, казаскай, туркмэнскай ? татарскай гэта за?сёды [
æ
]; у швэдзкай ? эстонскай рэ??янальныя адрозьненьн?, а таксама станов?шча л?тары ? слове дапускаюць альбо [æ], альбо [
?
]. У нямецкай ? славацкай мовах
A
расшыфро?ваецца як [?] (або арха?чнае, але прав?льнае [æ]). У лац?н?зацы?
нанк?нскай мандарынскай мовы
A
расшыфро?ваецца як [?].
У
скандына?ск?х кра?нах
галосны гук [æ] першапачаткова зап?сва?ся як ≪
Æ
≫, кал?
хрысьц?ян?зацыя
прывяла да таго, што былыя
в?к?нг?
пачал? выкарысто?ваць лац?нск? альфабэт прыкладна ? 1100 годзе нашай эры. Л?тара
A
?зьн?кла ? нямецкай, а затым ? ? швэдзкай мове ? вын?ку першапачатковага нап?саньня л?тары
E
? AE па-над л?тарай A, якая з часам спрасьц?лася да дзьвюх кропак. У ?сьляндзк?м, фарэрск?м, дацк?м ? нарвэск?м альфабэтах ≪Æ≫ па-ранейшаму выкарысто?ваецца замест
A
.
Ф?нская мова выкарысто?вала швэдзк? альфабэт на працягу 700 гадо?, пакуль
Ф?нляндыя
была часткай
Швэцы?
. Хоць ?дэ? германскага ?мля?та ? ф?нскай мове не ?снуе, фанэма /æ/ ?снуе. Эстонская мова набыла гэтую л?тару дзякуючы шырокаму знаёмству зь нямецкай мовай, у тым л?ку зь
н?жненямецкай
на працягу стагодзьдзя? эфэкты?нага к?раваньня
прыбалтыйск?х немца?
, ? са швэдзкай мовай на працягу 160 гадо? ?снаваньня Эстон?? ? складзе
Швэдзкае ?мпэры?
да 1721 году.
Л?тара таксама выкарысто?ваецца ? некаторых альфабэтах
цыганскае мовы
.
У
казаскай
лац?нцы ?зору 2021 году л?тара
A
выкарысто?ваецца для лац?н?зацы? л?тары
шва
(
? ?
)
[6]
. Абазначае гук [
æ
].
У
нямецкай мове
A
уя?ляе сабой умля?т-форму [
aː
] ([
a
] у каротк?м выглядзе), у вын?ку чаго атрымл?ваецца [
?ː
] (або [
eː
] для мног?х разма?лялых) у выпадку до?гага [aː] ? [?ː] у выпадку кароткага [a]. Па-нямецку л?тара называецца
A
(выма?ляецца як [?ː]) альбо
Umlaut-A
(умля?т-A).
У нямецк?х сло?н?ках л?тара адпавядае A, а ? нямецк?х тэлефонных даведн?ках л?тара адпавядае AE. Л?тара таксама сустракаецца ? некаторых мовах, як?я прынял? нямецк?я назвы або варыянты нап?саньня, але не зья?ляецца часткай альфабэта? гэтых мова?. Няда?на яна была ?ведзена ?
ольстэрска-шатляндзкае п?сьмо
Адраджэньня
.
У
эм?льяна-раманьёльск?х дыялектах
A
выкарысто?ваецца для абазначэньня [
æ
], як? сустракаецца ? некаторых эм?льянск?х дыялектах, напрыклад, у балёнск?м
ban
[
b
æ
ŋ
] ≪добры, шчасны≫ ?
?ant
[
z
æ
ŋ
t
] ≪людз?≫.