Donar
oda
Thor
(nordgermanisch), "da Donnara", is oana vo de Haptgedda vo de Germanen. Fia de Seefohra wora da Gewitta- und Weddagod, fir de Bauern wora da Vegetationsgod. In da
Edda
is a da Beschitza vo
Midgard
, wo de Menschn wohna.
De Vorstellung vom hammaschwingenden, wognfohrenden Wetta-/Donnargod is an uroids Buid vo am God. Da hethitische Tarhunna oda da indische
Indra
wead beispuisweis praktisch identisch gschuidat. De Untaschiede san marginal: Da Wogn vom Donar wead vo Goassbeckn zogn, dea vom Indra vo foibn Pferdln. De Woffn vom Donar is a Wuafhamma, de vom Indra is a Wuafkein; beide kema oba nachm Wuaf wieda in de Hand vom God zrucke.
Donar is nochm
Wodan
da oberste und gfiachtetste vo de Getta. Ea is da Sohn vom Wodan und vo da
Jord
(da Erdn), sei Gattin wor de scheene goidhoorige
Sif
, mit dea wo aa a Dochta, de
Thrud
(Kroft)
, ghobt hod.
In da
Ragnarok
kimmt da Donar durch de Midgardschlanga ums Lebm. Ea daschlogt de Schlanga zwoar mit seim Hamma, oba dasauft nacha im Gift, des wo des Urviech im Todeskampf ausspeibt.
-
Rudolf Simek:
Religion und Mythologie der Germanen
. WGB, Darmstadt
2003
,
ISBN 3534169107
.
-
Rudolf Simek:
Gotter und Kulte der Germanen
. Beck Verlag, Munchen
2004
,
ISBN 3-406-50835-9
.
-
Rudolf Simek:
Lexikon der germanischen Mythologie
. 3 Auflage. Kroner Verlag, Stuttgart
2006
,
ISBN 3-520-36803-X
.
-
Ake V. Strom, Haralds Biezais:
Germanische und Baltische Religion
. W. Kohlhammer Verlag, Stuttgart
1975
,
ISBN 3-17-001157-X
.
-
Wilhelm Vollmer:
Worterbuch der Mythologie aller Volker
. Reprint Verlag Leipzig, Holzminden
2003
,
ISBN 3746300762
.