Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialakt-Enzyklopedy
D
Terwinge
(
latynisch
Tervingi oder Thervingi) sind e
germanisches
Volch gsii und au
Vesegothi
(Weschtgote) gnennt wore. De Name isch nume im 4. Joorhundert bruucht wore.
Noch de Tailig vo de Gote i zwee Stamm hend sich di westliche Gote Terwingi gnennt. Si hend zwoschet de Fluss Pruth und
Donau
gwoont, aso oppe im hutige
Rumanie
. Scho ane 291 zerstmoll gnennt, sind si 324 as Verbundeti vom
Romische Riich
uuftrette. Ab 332 hend si zu de Verbundete (
foederati
) vo de Chaiser
Konstantin de Gross
und Konstantius II. ghort. Doch ane 367 hend si s Romische Riich agriffe und hend gege de Chaiser
Valens
gchampft.
Wo d
Hune
ane 375 geg Europa anegrennt sind, hend d Terwinge eri Sitz verloo und sind under de Fuerig vom Alaviv und Fritigern ober d Donau is Romische Riich ggange. As Fluchtling und Landloosi sind si ufem Balkan umezoge und am 9. Augste
378
ischs zu de
Schlacht vo Adrianopel
choo, wo di romisch Armee verlore het und de Valens umchoo isch.
Ends 380 hend si e Vertrag mitem Chaiser Theodosius gschlosse und hend i de Provinz Thrakie Woonsitz oberchoo. Abem 5. Joorhundert isch de Name Terwinge nomm brucht wore.
D Terwinge sind vo merere Chliikonige biherrscht wore, die maiste sind us de Famili vo de
Balthe
choo. De
Wulfila
isch vo 341 bis 383 de Bischof vo de Terwinge gsii.
- Thorsten Andersson, Volker Bierbrauer, Walter Pohl,
Piergiuseppe Scardigli
, Rudiger Schmitt:
Goten.
In:
Reallexikon der Germanischen Altertumskunde
(RGA). 2. Uflag. Band 12, Walter de Gruyter, Berlin / New York 1998,
ISBN 3-11-016227-X
, S. 402?443.
- Der Neue Pauly,
Bd. 12/
1
: Tervingi
- Herwig Wolfram:
Die Goten.
Munche 1990,
ISBN 3-406-33733-3