Dr Libanonchrieg

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialakt-Enzyklopedy
Libanonchrieg
Deil vo: Komflikt im Nooche Oste

Israelischi Drubbe im Sude vo Libanon im Juni 1982
Datum 6. Juni 1982 ? Septamber 1982
Ort Sudlibanon
Casus belli Aaschlag uf en israelisch Botschafter Schlomo Argov am 3. Juni 1982
Usgang Ruckzug vo dr PLO (1982)
Israel bsetzt Sudlibanon (1982?1985)

Israelischi Sicherhaitszone mit dr SLA (1985?2000)
surische De-facto-Bsetzig vom Libanon (1976?2005)
D Hisbollah kontrolliert dr Sudlibanon und dr Sude vo Beirut (1980?hute)

Folge Sud-Libanon-Konflikt (1982?2000)
Konfliktparteie
Israel   Israel
Sudlibanesischi Armee (SLA)
Forces Libanaises
PLO
Syrien Syrie
Murabitun-Miliz
Amal-Miliz
Libanesischi Kommunistischi Bardei
Befahlshaber
Menachem Begin
Ariel Scharon
Rafael Eitan
Jassir Arafat
Ibrahim Qoleilat
Truppesterki
Israelischi Armee :

78'000 Soldate
1'250 Panzer
1'500 Dransportpanzer
275 Kampfflugzuug

Surischi Armee :

25'000 Soldate
300 Panzer
300 Dransportpanzer
225 Kampfflugzuug
PLO :
15'000 Soldate
300 Panzer
150 Dransportpanzer
Murabitun-Miliz :
5'000 Kampfer

Verlust
675 Dooti ~9'798 Dooti

Dr Libanonchrieg oder Libanon -Faldzug isch e milidaarischi Usenandersetzig im Joor 1982 im Libanon zwusche dr israelische Armee und iire verbundete Milize uf dr ainte Site, und Kampfer vo dr PLO und surische Druppe uf dr andere Site. Es isch dr ersti groosseri Arabisch-Israelischi Komflikt gsi, wo Israel noch joorelange Browokazioone vo dr PLO aber ooni dass si Existanz dirakt in Gfoor gsi weer, aagfange het. Israel het dr Operazion dr Naame ?Friide fur Galilaa “ gee. [1] Die israelischi Offensive isch aber as Aagriffschrieg aagluegt worde, [2] , au vo vile Israelis. [3]

Dr Libanonchrieg 1982 het vor em Hindergrund vom Libanesische Burgerchrieg stattgfunde; het nid unwaasentlig drzue biidrait, ass da eskaliert het und het dr Verlauf von em maassgaablig beiiflusst.

Politischi Folge [ andere | Qualltaxt bearbeite ]

En israelischi Undersuechigskommission het im Februar 1983 festgstellt, ass dr Bromieeminister Begin sini Undergaabene nid gnueg uberwacht het, und het s Verhalte bsundrigs vom Verdaidigungsminister Ariel Scharon und vom Stabschef Rafael Eitan schwer kritisiert. Baidi hai iiri Boste muesse ufgee und dr Begin isch im Septamber 1983 zruggdrate.

Dr Iifluss vo Surie im Libanon isch noch de Niiderlaage, won e d Israeli zuegfuegt hai, dutlig chliiner worde, aber die surischi Regierig het es propagandistisch usgschlachdet, ass nume si d Palestinenser understutzt haig. [4]

Israel het dr sudlig Libanon mit bis in Februar 1985 bsetzt und denn dort e als ?Sicherhaitszone" iigrichdet, wo vo sine verbundete christlige Milize kontrolliert worde isch. D Rageeteaagriff uf Nordisrael hai aber nid ufghoort, und die radikali, schiitischi Hisbollah , wo vo Iran understutzt worde isch, het d Macht in Sudlibanon ubernoo, wo Israel sich us em Land zruggzooge het.

Litertuur [ andere | Qualltaxt bearbeite ]

  • H. Thomas Davis: 40 Km Into Lebanon: Israel's 1982 Invasion ,1987, National Defense University Press
  • Martin Staheli: Die syrische Aussenpolitik unter Prasident Hafez Assad , 2001, Steiner (Franz), ISBN 978-3515078672
  • Sam Katz: Armies in Lebanon 1982-84 , 1985, Osprey Publishing, ISBN 0850456029
  • Michael Brecher: A Study of Crisis , 1997, University of Michigan Press, ISBN 0472108069
  • Itamar Rabinovich: The War for Lebanon: 1970-1985 , 1985, Cornell University Press, ISBN 0801493137
  • P. Edward Haley und Lewis W. Snider in Lebanon in Crisis: Participants and Issues , 1979, Syracuse University Press, ISBN 0815622104

Weblingg [ andere | Qualltaxt bearbeite ]

  Commons: Libanonkrieg 1982  ? Sammlig vo Multimediadateie

Fuessnoote [ andere | Qualltaxt bearbeite ]

  1. Martin Staheli: Die syrische Aussenpolitik unter Prasident Hafez Assad , S. 321
  2. Martin Staheli: Die syrische Aussenpolitik unter Prasident Hafez Assad , S. 320
  3. Michael C. Desch: Power and Military Effectiveness: The Fallacy of Democratic Triumphalism , 2008, The Johns Hopkins University Press, ISBN 978-0801888014 , S. 31
  4. Martin Staheli: Die syrische Aussenpolitik unter Prasident Hafez Assad , S. 357 und folgende