|
Da Artikel beschaftigt sich mitem Mond Kallisto vum Planet
Jupiter
, anderi Beditige vu sallem Begriff findener under
Kallisto
|
IV Kallisto
|
|
Dr Jupitermond Kallisto, ufgnumme vu dr
Rumsonde Galileo
im Mai 2001.
|
Zentralchorper
|
Jupiter
|
Eigeschafte
vum
Orbit
[1]
|
Grossi Halbax
|
1.882.700 km
|
Periapsis
|
1.869.500 km
|
Apoapsis
|
1.895.800 km
|
Exzentrizitat
|
0,007
|
Bahnneigig
|
0,51
°
|
Umlaufzitt
|
16,689 Dag
|
Middleri
Orbitalgschwindigkeit
|
8,20 km/s
|
Physikalischi Eigeschafte
[1]
|
Albedo
|
0,19
|
Schinbari Helligkeit
|
5,7 mag
|
Middlerer
Durchmesser
|
4820,6 km
|
Masse
|
1,076 × 10
23
kg
|
Oberflachi
|
7,2 × 10
7
km²
|
Middlere
Dichti
|
1,830 g/cm³
|
Siderischi Rotation
|
16,689 Dag
|
Axneigig
|
0°
|
Fallbeschlunigung an dr Oberflachi
|
1,32 m/s²
|
Fluchtgschwindigkeit
|
2400 m/s
|
Oberflachetemperatur
|
134
±11
K
(80
±5
- 165
±5
K)
K
|
Entdeckig
|
Entdecker
|
Galileo Galilei
Simon Marius
|
Datum vu dr Entdeckig
|
7. Janner 1610
|
Amerkige
|
Eifach bundeni Rotation
D'Kallisto het e Atmosphare mit <10
-6
Pa, iberwigend Chohledioxid.
|
|
Grosseverglich zwische dr Kallisto (unde links), em
Erdmo
(obe links) un dr
Erde
(massstabsgrechti Photomontage).
|
D'
Kallisto
(latinisiert
Callisto
) isch dr usserscht vu dr vier grosse Mond vum Planet
Jupiter
.
In dr Kallisto ihri Entdeckig wird im italianische Glahrte
Galileo Galilei
zuegsproche, wo anno 1610 si eifachs
Fernrohr
uf dr Jupiter grichtet het. Die vier grosse Mond
Io
,
Europa
,
Ganymed
un Kallisto werre au als die
galileische Mond
bezeichnet.
Allerdings het dr Dytsch
Simon Marius
in sinem 1614 erschinene Werch
Mundus Jovialis
d'Entdeckig vu dr Mond fier sich beasprucht. Er het behauptet, dass er die grosse Jupitermond scho einigi Nacht vorem Galilei entdeckt hab. Dr Galilei het sall azwifelet und het im Marius si Werch als
Plagiat
bezeichnet. Nooch hittige Erchenntnisse isch nit usz'schliesse, dass dr Marius die Mond unabhangig vum Galilei entdeckt gha het, jedefalls gen ihri Namme un kurioserwiis au d'Bezeichnig
galileischi Mond
uf Vorschlag vum Marius zruck.
Daift worre isch dr Mond uf dr Namme vu dr
Kallisto
, ere Gliebte vum
Zeus
us dr
grichische Mythologi
. Dr Sage nooch sin d'Kallisto un ihr Dochter spater in Bare verwandelet un an dr Sternehimmel versetzt worre. D'Kallisto isch mit em
Sternbild
Grosser Bar
(Lat.
Ursa Maior
, bzw.
Grosser Wage
) assoziiert worre.
Obwohl dr Namme Kallisto scho churz nooch ihrer Entdeckig vum Marius vorgschlage worre isch, het er sich iber langi Zitt nit durchsetze channe. Erscht in dr Middi vum
20. Johrhundert
isch er wiider in Bruuch chu. Vocher sin die galileische Mond iblicherwiis mit romische Ziffere bezeichnet worre un d'Kallisto isch dr
Jupitermond IV
gsi.
Die galileische Mond sin so hell, dass mer sie scho mit eme
Fernglas
oder eme chleine
Teleskop
beobachte cha. Mit ere schinbare Helligkeit vu guet +4
m
bis +5
m
ware si sogar alli vier in Gegende ohni nachtlichi Liechtverschmutzig mit blossem Aug sichtbar, wenn si nit dr mit -2,5
m
guet 100 Mol heller Jupiter iberstrahle dat.
D'Kallisto umchreist dr Jupiter ime middlere Abstand vu 1.833.000 km in 16 Dag 16 Stund un 32,2 Minute. D'Bahn wiist e
Exzentrizitat
vu 0,007 uf un isch 0,281° schwach gegeniber dr
Aquatorebeni
vum Jupiter gneigt.
D'Kallisto besitzt e middlere Durchmesser vu 4820,6 km un isch dodemit fascht gnau so gross wie dr chleinscht Planet
Merkur
, her aber numme e Drittel vu sallem sinere Masse.
D'Kallisto wiist die hochst Dichti an
Impaktkrater
im ganze
Sunnesystem
uf. Krater un bi dere ihrem Ischlag entstandeni konzentrischi ringformigi Erhebigi prage ihri Oberflachi, gresseri Gebirgszug sin nit vorhande. Sall losst druf schliesse, dass in dr Kallisto ihr Oberflachi iberwigend us
Wasseriis
zammegsetzt isch. E Iis-Chruste miesst namlich iber geologischi Zittruum hiwag us physikalische Grunde nochga, wobi alderi Chrater un Gebirgszug igebnet werre.
D'
Nomenklatur
vu dr Oberflachestrukture bedient sich bi dr Kallisto us dr germanische Mythologi. Zwei riisigi Ischlagsbecke, umgabe vu konzentrische Ringwalle, sin die uffalligschte Strukture uf dr Kallisto. S'grescht Becke,
Valhalla
, het e Durchmesser vu 600 km, e helli Zentralregion un viili Ring, wo sich bis iber 3.000 km usdahne. S'Becke
Asgard
dahnt sich insgsamt iber 1.600 km us. E anderi interessanti Struktur isch
Gipul Catena
, e Kette vu Ischlagskrater, wo als gradi Linie iber d'Oberflachi verlauft. Verursacht isch salli Struktur offesichtlich vu eme Himmelskorper wore, wo wie dr
Komet
Shoemaker-Levy 9
vor em Ischlag durch d'
Gezittechraft
vum Jupiter verrisse worre isch.
S'Alder vu dr Kallisto ihrer Oberflachi wird uf guet 4 Milliarde Johr gschatzt. D'Oberflachi isch sit dr Fruehzitt vu dr Entstehig vum Sunnesystem no offebar keine grossere Veranderige underworfe gsi, was beditet, dass dr Mond sit sallere Zitt an dr Oberflachi geologisch nimmi aktiv gsi isch. Anderscht wie dr nachschtinner Mond Ganymed mit sinere uffallige Oberflachi wiist d'Kallisto keini Azeiche vu Platte
tektonik
uf, obwohl si numme wanig chleiner isch. Ihr geologischi Entwicklig isch offesichtlich wesetlich einfacher verloffe, bzw. isch noch relativ churzer Zitt abgschlosse gsi, wahrend uf dr Oberflache vu dr ibrige galileische Mond komplexeri Vorgang stattgfunde han oder noch immer stattfinde.
Die sichtbar Oberflachi lit uf ere Iisschicht, mit ere gschatzte Machtigkeit vu 200 km. Drunter befindet sich vermuetlich e Ozean us flissigem Salzwasser mit ere Diefi vu 10 km, woruf magnetischi Messige vu dr
Ruumsonde
Galileo
hiwiise. Sall isch insofern e echti Iberraschig gsi, wil Modelle, wo nooch em erschte Vorbiflueg vu dr Voyager-Sonde anno 1979 wage dr eifache Oberflachestruktur au kei oder numme e schwach usdifferenzierts Mondinnere agnumme han.
E witters Indiz fier flissigs Wasser isch d'Datsach, dass uf dr entgegegsetzte Site vum Krater Valhalla keini Bruch un
Verwerfige
sichtbar sin, wie si uf massive Korper, wie bim
Erdmond
oder bim Planet
Merkur
beobachtet werre channe. E Erklarig isch, dass e Schicht us flussigem Wasser die
seismische
Schockwelle dampft het, bevor si sich durch s'Mondinnere beweggt han.
Mit 1,851 g/cm
3
wiist d'Kallisto die gringscht Dichti vu dr galileische Mond uf. S'Inner vu dr Kallisto isch dorum wohl us 60 %
silikatischem
Gstei un 40 % Wasseriis ufbaut, wobi in dr Diefi dr Silikatadeil astigt. Vu ihrer Zammesetzig her ahnelt d'Kallisto im
Saturnmond
Titan
un im
Neptunmond
Triton
, wiist aber anderscht wie salli kei echti Atmosphari uf.
D'Kallisto besitzt im Vergliich zue dr andere galileische Mond e racht dunkli Oberflachi mit ere
Albedo
vu 0,2. Sall heisst, numme 20 % vum igstrahlte Sunneliecht werre
reflektiert
.
D'Kallisto rotiert in 16 Dag 16 Stund un 32,2 Minute um die eige Ax wie um dr Jupiter un wiist dodemit, wie dr Erdmo un die ibrige innere Jupitermond, e
bundeni Rotation
uf.
Aktuelli Beobachtige wiise druf hi, dass d'Kallisto e usserscht dunni "Atmosphari" us
Chohledioxid
besitzt.
D'Galilleosonde het bi ihrene Vorbiflug e schwachs
Magnetfeld
bi dr Kallisto gmesse, wo in dr Starchi variiert, wahrend sich dr Mond dur die extrem starch
Magnetosphari
vum Jupiter beweggt. Sall ditet uf s'Vorhandesi vu ere
elektrisch
leitende Flussigkeit, wie Salzwasser, underhalb vu dr Iischruschte hi.
- ↑
1,0
1,1
NASA
Jovian Satellite Fact Sheet
, Apsiden, Bahngeschwindigkeit, Oberflache und Helligkeit daraus berechnet.
|
Da Artikel basiert uff ere fraie Ubersetzig vum Artikel ?
Kallisto_(Mond)
“ vu de dutsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch
do
z finde.
|