Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialakt-Enzyklopedy
D
Wioliine
(au
Giige
, us ital.
Violino
, Abk.:
Vl.
) isch e
Schdriichinstrumant
us verschidnige Arte vo
Holz
(oder nojerdings au us Verbundwarkstoff wie
Kunststoff wo mit Choolestofffaasere versterkt si
). Si het vier
Saite
(g ? d
1
? a
1
? e
2
), wo mit eme
Booge
gstriche warde. In dr Dradizioon vo dr klassische oiropaische Muusig spiilt d Wioliine e wichdigi Rolle ? e Hufe groossi Komponiste hai fur sii bedutendi Dail vo ihrem Wark gschriibe. Wioliine warde vo
Giigebauer
hargstellt.
Historisch bezeichnet de duutschi Begriff "Giige" au anderi Striichinstrument, namli
Bratsche
,
Cello
und d'Vorlaufer vom
Kontrabass
und de
Gambe
.
D'Bezeichnig
Wioliine
beduuted eigentli "chliini
Viola
". En ursprunglechi Bezeichnig isch zum Bispil
Viola con tre corde senza tasti
(druusaitigi Viola ohni Bund). Um 1523 isch im Franzosische de Begriff
Vyollon
nochegwise. S'Wort
Giige
isch no im Mittelalter uf dr alemannisch Sprochruum bschrankt gsi, im ubrige duutsche Sprochruum hed me
Fidel
gsait
[1]
. Mit em Uusdruck hed do no alli Saiteninstrumant, wo mit eme Booge gstriche warde, gmeint. Sit de Entwicklig vo de drei Familie
Viola da braccio
,
Viola da gamba
und
Lira
us de Giige im 16. Johrhundert het sich de Begriff uf d'Braccio-Familie iigangt und galtet hut nur no fur dere iiri Diskantvariante, d'Wioliine. De Uusdruck Giige isch ais vo de wenige Biischpil, wo sich e Wort us em alemannische uf de ganz duutsch Sproochruum uusbraitet. S dutsch Wort
Fidel
galtet hut als veraltet und isch iigschrankt uf elteri Forme vom Instrumant oder uf d Folkmusik.
- ↑
Die fruner Vertailig cha me hut no gsaa an de Vertailig vo de Familiename
Geiger
(Variante:
Giger
,
Gyger
u. a.) und
Fiedler
(Variante:
Fidler
,
Fedeler
,
Vedeler
u. a.), lueg Konrad Kunze: ≫dtv-Atlas Namenskunde≪, 1. Auflage Marz 1998. Deutscher Taschenbuch Verlag GmbH&Co.KG, Munchen, www.dtv.de,
ISBN 3-423-03234-0
- Lothar Cremer:
Physik der Geige
, Hirzel Verlag Stuttgart 1981,
ISBN 3-7776-0372-4
. ?
- N. V. Fletcher, T. D. Rossing:
The Physics of Musical Instruments
. Springer Verlag, New York 1991,
ISBN 0-387-96947-0
.
- W. Guth:
Einfuhrung in die Akustik der Streichinstrumente.
Hirzel Verlag, Stuttgart/Leipzig 1995,
ISBN 3-7776-0644-8
.
- E. Jansson:
Acoustics for Violin and Guitar Makers
. Download under:
http://www.speech.kth.se/music/acviguit4/index.html
- Heike Prange:
Die Violine ? Bestandteile, Bau, Geschichte, Pflege, Spiel
. Barenreiter Verlag, Kassel 2005 (2. Auflage);
ISBN 3-7618-1900-5
- Paul O. Apian-Bennewitz:
Die Geige. Der Geigenbau und die Bogenverfertigung
. Simon & Wahl, Egweil 1998,
ISBN 3-923330-34-0
(Repr. d. Ausg. Weimar 1892)
- Otto Mockel:
Geigenbaukunst
, Nikol, 2005,
ISBN 3-937872-09-4
, 8. Aufl.
- Stefan Drees (Hrsg.):
Lexikon der Violine
, Laaber-Verlag, Laaber 2004,
ISBN 978-3-89007-544-0
- Walter Kolneder:
Das Buch der Violine. Bau, Geschichte, Spiel, Padagogik, Komposition
. Atlantis Musikbuchverlag, Zurich 2002 (6. Aufl.);
ISBN 3-254-00147-8
- Eduard Melkus:
Die Violine. Eine Einfuhrung in die Geschichte der Violine und des Violinspiels
, Schott, Mainz 2000 (3. Aufl.),
ISBN 3-7957-2359-0
- Yehudi Menuhin, William Primrose:
Violine und Viola
(Yehudi Menuhins Musikfuhrer), Edition Bergh im Ullstein, Frankfurt/M. 1993,
ISBN 3-7163-0175-2
- Leopold Mozart
:
Versuch einer grundlichen Violinschule
, Barenreiter, Kassel 2005,
ISBN 3-7618-1238-8
(
Faksimile
)
- Hugo Pinksterboer:
Pocket-Info Violine und Viola. Praktisch, klar und aktuell
, Schott, Mainz 2003,
ISBN 3-7957-5535-2
|
Da Artikel basiert uff ere fraie Ubersetzig vu
dere Version
vum Artikel ?
Violine
“ vu de dutsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch
do
z finde.
|