Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialakt-Enzyklopedy
E Fuge in saggs Dail gschriibe vom
Johann Sebastian Bach
D
Fuge
(vo
latiinisch
fuga
= ?Flucht“) isch e musikalischs Komposizioonsbrinzip, wo s Kennzaiche drfuur isch, ass
Imitazioone
din bsundrigs aagordnet si, das haisst, wenn e
Thema
(soggetto)
oder Motiv din in verschiidene Stimme vorchunnt. E Fuge chann en ainzelns Stuck si, wo noch dam Brinzip komponiert isch. Manggisch chomme Fuge und Strukture, wo Fuge aanlig si, in Wark vor, wo anderi Forme hai, z. B. in
Kantate
,
Masse
,
Konzart
oder
Uwerduure
.
E Fuge foot mit dr Exposizioon vo de Stimme aa: Die ersti Stimm spilt s Thema, wo maistens churz und pragnant isch. Dere Vorstellig vom Thema sait ma au Dux (lat. ?Fuerer“). Denn chunnt e zwaiti Stimm drzue, wo s Thema uf d Oberquinte (bzw. Underquarte) versetzt und vordrait. Dere Stimm sait ma Comes (lat. ?Beglaiter“). Es chonne denn no mee sonigi Stimme drzue choo; mee as fumf si salte.
D Fuge isch vor allem im Barock populaar gsi. Dr bekanntist Komponist vo Fuge isch woorschinlig dr Johann Sebastian Bach gsi; in sine Wark (z. B.
Wohltemperiertes Klavier
,
Die Kunst der Fuge
) het er alli Moogligkaite vo dr Fuge usglootet, sodass e Hufe spooteri Komponist, wo sich mit dr Fuge abgaa, sich au mit em Bach muesse usenandersetze.
E
stretto
us dr Fuge in C Dur vom Johann Caspar Ferdinand Fischer:
loose
ⓘ
/
?
- Carl Dahlhaus:
Zur Geschichte der Permutationsfuge.
In:
Bach-Jahrbuch
46, 1959, S. 95?110.
- Siegmar Keil:
Untersuchungen zur Fugentechnik in Robert Schumanns Instrumentalschaffen
, Hamburg 1973.
- Zsolt Gardonyi:
Kontrapunkt ? dargestellt an der Fugentechnik J.S.Bachs
, Wolfenbuttel 1991
|
Da Artikel basiert uff ere fraie Ubersetzig vum Artikel ?
Fuge
“ vu de dutsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch
do
z finde.
|
