한국   대만   중국   일본 
Felix Mendelssohn Bartholdy - Alemannische Wikipedia Zum Inhalt springen

Felix Mendelssohn Bartholdy

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialakt-Enzyklopedy
Dr Felix Mendelssohn Bartholdy, Gmald vom Eduard Magnus, 1846

Dr Jakob Ludwig Felix Mendelssohn Bartholdy (* 3. Februar 1809 z Hamburg ; † 4. Novamber 1847 z Leipzig ) isch e dutsche Komponist , Pianist und Organist gsi. Er galtet as aine vo de bedutendste Musiker vo dr Romantik , as dr erst Dirigant , wie men en hute kennt, uf dr ganze Walt, as Grunder vo dr erste Muusighochschuel z Dutschland und as ? Apostel “ vo de Wark vom Handel und vom Johann Sebastian Bach . [1]

Labe [ andere | Qualltaxt bearbeite ]

Dr Felix Mendelssohn Bartholdy isch us dr woolhabende burgerlige juudische Familie Mendelssohn choo, und si Groossvater isch dr bedutend Filosoof und Ufklaarer Moses Mendelssohn gsi. Dr Felix und sini Gschwusterte si aber dauft und protestantisch ufzooge worde. D Familie isch uf Berlin zuuglet und d Chinder hai e gueti musikalischi Erziejig uberchoo. 1818 isch dr Felix zum erste Mol offentlig ufdrate, zwai Joor druf het er afo komponiere. 1821 het er dr Goethe und dr Carl Maria von Weber , kennegleert im Joor druf dr Ludwig Spohr . 1825 isch er mit em Vater uf Bariis und het dort dr Gioachino Rossini und dr Giacomo Meyerbeer droffe.

Dr Mendelssohn het e Chor grundet zum d Chorwark vom Johann Sebastian Bach , wo denn fast ganz umbekannt gsi isch, studiere, und er het 1829 d Matthaus-Passion dirigiert wo zum erste Mol sit em Dood vom Bach wider ufgfuert worde isch. 1829 het er z London mit dr Philharmonic Society si Sinfonii in c-Moll gspiilt, churz druf im Weber si Konzertstuck uswandig vordrait, denn im Beethoven si Klavierkonzart Es-Dur , wo z Angland no nie gspiilt worde isch, ufgfuert und au no d Sommernachtstraum- Uwertuure. Er isch witer vil umegraist: uf Rom, Munche , Stuttgart , Frankfurt am Main und Dusseldorf und Bariis, won er mit em Liszt und Chopin zamme gsi isch. 1832 isch er nid zum Dirakter vo dr Sing-Akademii z Berlin gweelt worde, under noch sim Frund Eduard Devrient haig dr Antisemitismus bi dere Entschaidig e Rolle gspiilt. Er isch 1833 uf London fur d Uffuerig vo sinere Italianische Sinfonii . Z Dusseldorf het er mit sim Oratorium Paulus , denn isch em aber d Laitig vo de Gwandhuuskonzart z Leipzig aabote worde. 1836 isch si Paulus 1836 bim Niiderrhiinische Muusigfest z Dusseldorf ufgfuert worde. Z Leipzig het er as groosse Vereerer vom Joseph Haydn dam sini Wark mit groossem Erfolg chonne uffuere. [2]

Am 28. Marz 1837 het dr Mendelsohn d Cecile Charlotte Sophie Jeanrenaud (* 10. Oktober 1817; † 25. September 1853) und zamme hai si fumf Chinder ghaa.

Vo 1838 bis 1844 isch sis beruemte Violinkonzart in e-Moll entstande wo hute ains vo de beliebtiste Giigekonzart uberhaupt isch. 1841 het en dr Friedrich Wilhelm IV. as Kapallmaister uf Berlin brocht. Im Joor druf isch er wider uf Angland und het dort si Schottischi Sinfonii dirigiert.

Im Joor 1843 het dr Mendelssohn z Leipzig s Conservatorium grundet, die ersti Muusighochschuel z Dutschland, und isch zum Eereburger vo dr Stadt Leipzig ernennt worde. Er het am Conservatorium Underricht gee, sis zwaite Oratorium Elias gschriibe und isch no ainisch uf Angland go dirigiere. Wo si Schwaster Fanny am 14. Mai 1847 gstorbe isch, het er sich us em offentlige Laabe zruggzooge, im Oktober und Nuvamber drei Schlaagaafall ghaa und isch am 4. Novamber z Leipzig gstorbe. Er isch uf em Berliner Dreifaltigkaitsfriidhoof I nabe sinere Schwoster Fanny und andere Familiemitgliider begraabe.

Literatur [ andere | Qualltaxt bearbeite ]

  • Felix Mendelssohn Bartholdy: Briefe . Hrsg.: Rudolf Elvers. Fischer Taschenbuch, Frankfurt am Main 1984, ISBN 3-596-22142-0 .
  • Felix Mendelssohn Bartholdy: Briefe. Band 1: Reisebriefe von Felix Mendelssohn Bartholdy aus den Jahren 1830 bis 1832. Band 2: Briefe aus den Jahren 1833 bis 1847 . Verlag fur Berlin-Brandenburg, Potsdam 1997, ISBN 3-930850-68-0 ( Faksimiledruck der 1861 und 1863 im Verlag Hermann Mendelssohn veroffentlichten Brief-Bande).
  • Briefe von Felix Mendelssohn-Bartholdy an Ignaz und Charlotte Moscheles . Duncker & Humblot, Leipzig 1888 ( Digitalisat ).

Sekundarliteratur

  • Yvonne Wasserloos: Im Schatten. Dusseldorfs Verhaltnis zu Mendelssohn vor und nach 1945 . In: Andreas Ballstaedt, Volker Kalisch, Bernd Kortlander (Hrsg.): Burgerlichkeit und Offentlichkeit. Mendelssohns Wirken in Dusseldorf . Schliengen/Markgraferland, ISBN 978-3-931264-62-8 , S.   169?184 .
  • Johannes Forner: Das Wunder Mendelssohn: Portrat eines großen Musikers . Faber & Faber, Leipzig 2009, ISBN 978-3-86730-090-2 .
  • Martin Geck: Felix Mendelssohn Bartholdy . Rowohlt, Reinbek 2009, ISBN 978-3-499-50709-0 .
  • Matthias Falke: Felix Mendelssohn-Bartholdy: Dritte Symphonie . Norderstedt 2009, ISBN 978-3-8391-3715-4 .
  • Yvonne Wasserloos: Heros und Schandfleck. Die Denkmaler fur Felix Mendelssohn Bartholdy in England und Deutschland 1860 bis 1936 . In: Die Tonkunst . Nr.   3 , 2009, ISSN   1863-3536 , S.   467?478 .
  • Yvonne Wasserloos: Verehrung und Verfemung: Das Mendelssohn-Denkmal in Dusseldorf . In: Bernd Kortlander (Hrsg.): ?Ubrigens gefall ich mir prachtig hier“. Felix Mendelssohn Bartholdy in Dusseldorf . Ausstellungskatalog. Dusseldorf 2009, ISBN 978-3-936698-11-4 , S.   150?163 .
  • Johannes Popp: Reisen zu Felix Mendelssohn Bartholdy. Stationen seines Lebens und Wirkens . Westkreuz-Verlag, Berlin/Bonn 2008, ISBN 978-3-939721-01-7 .
  • Ralph Larry Todd: Mendelssohn: Sein Leben ? Seine Musik . Carus-Verlag, Stuttgart 2008, ISBN 978-3-89948-098-6 .
  • Thomas Lackmann: Das Gluck der Mendelssohns ? Geschichte einer deutschen Familie . Aufbau-Verlag, Berlin 2005, ISBN 3-351-02600-5 .
  • Thea Derado: Fanny Mendelssohn Hensel. Aus dem Schatten des Bruders . Kaufmann, Lahr 2005, ISBN 3-7806-5304-4 (Romanbiografie ? schildert Felix Mendelssohn aus dem Blickwinkel seiner alteren Schwester).
  • Yvonne Wasserloos: Damnatio memoriae. Die stadtische Kulturpolitik und die Demontage des Mendelssohn-Denkmals in Leipzig . In: Sabine Mecking, Andreas Wirsching (Hrsg.): Stadtverwaltung im Nationalsozialismus. Systemstabilisierende Dimensionen kommunaler Herrschaft . Paderborn/Munchen/Wien/Zurich 2005, ISBN 978-3-506-79608-0 , S.   139?179 .
  • Silke Gomann: Die Orchestersinfonien Felix Mendelssohn Bartholdys. Studien zum gegenwartigen Fachdiskurs . Dissertation . Hrsg.: Universitat Bonn. Bonn 1999 ( d-nb.info [abgerufen am 1. Januar 2013] PDF 760 KB).
  • Eka Donner: Felix Mendelssohn Bartholdy. Aus der Partitur eines Musikerlebens . Droste, Dusseldorf 1992, ISBN 3-7700-0989-4 .
  • Eckart Kleßmann: Die Mendelssohns. Bilder aus einer deutschen Familie . Artemis, Zurich/Munchen 1990, ISBN 3-7608-1020-9 .
  • Willi Reich (Hrsg.): Felix Mendelssohn im Spiegel eigener Aussagen und zeitgenossischer Dokumente . Manesse Verlag, Zurich 1987, ISBN 3-7175-1281-1 .
  • Heinrich Eduard Jacob: Felix Mendelssohn und seine Zeit: Bildnis und Schicksal eines Meisters . S. Fischer, Frankfurt am Main 1959 (Neuauflage: Fischer-Taschenbuch Nr. 5023; 1981, ISBN 3-596-25023-4 ).
  • Hans Christoph Worbs: Mendelssohn Bartholdy (=  rororo-Bildmonographie . rm 215). Rowohlt Verlag, Reinbek 1974, ISBN 3-499-50215-1 .
  • Susanna Großmann-Vendrey: Felix Mendelssohn Bartholdy und die Musik der Vergangenheit (=  Studien zur Musikgeschichte des 19. Jahrhunderts . Band   17 ). Gustav Bosse, Regensburg 1969.
  • Peter Sutermeister: Felix Mendelssohn Bartholdy. Briefe einer Reise durch Deutschland, Italien und die Schweiz . Niehans, Zurich 1958.
  • Sidney Osborne: Germany and her Jews . Soncino Press, London 1939.
  • Salomon Wininger: Große judische National-Biographie . Band   4 , 1929.
  • G. von Loeper:  Mendelssohn Bartholdy, Felix . In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 21, Duncker & Humblot, Leipzig 1885, S. 324?345.
  • Johann Christian Lobe: Ein Quartett bei Goethe . In: Die Gartenlaube . 1867, S.   4?8 (Der junge Mendelssohn-Bartholdy bei Goethe ? Originalzeichnung von C. Dopler).
  • Elise Polko: Erinnerungen an Felix Mendelssohn-Bartholdy: Ein Kunstler- u. Menschenleben . Brockhaus, Leipzig 1868.
  • Robert Schumann: Erinnerungen an Felix Mendelssohn-Bartholdy . 1848.
  • Christoph Schwingenstein:  Mendelssohn-Bartholdy, Felix. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 17, Duncker & Humblot, Berlin 1994, ISBN 3-428-00198-2 , S. 53?58.

Mendelssohn-Studien

Weblingg [ andere | Qualltaxt bearbeite ]

Fuessnoote [ andere | Qualltaxt bearbeite ]

  1. Susanna Großmann-Vendrey: Felix Mendelssohn Bartholdy und die Musik der Vergangenheit (= Studien zur Musikgeschichte des 19. Jahrhunderts, Bd. 17). Gustav Bosse, Regensburg 1969, S. 124 bzw. S. 151
  2. Otto Biba: Mendelssohn und Haydn . Musikblatter der Wiener Philharmoniker (2009), Folge 9, Seite 351.
Da Artikel basiert uff ere fraie Ubersetzig vu dere Version vum Artikel ? Felix_Mendelssohn_Bartholdy “ vu de dutsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.