Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialakt-Enzyklopedy
E Choor mit mee as drissigduusig Mitgliider, wo am 25. Estonische Sangerfest vor eme Publikum vo mee as 80'000 Zueschauer gsunge het.
Choormuusig
isch
Wokaalmuusig
, wo vom ene
Choor
gsunge wird. Choormuusig cha
aistimmig
oder
meerstimmig
si, antwaader mit
instrumentaler
Beglaitig oder
a cappella
, d. h. ooni aigestandigi Beglaitig.
Choor im hutige Sinn si groossi Gsanggrubbe, wo vilmol mit Laie bsetzt si. In deere Form git s sa erst sit em 19. Joorhundert. D Muusigwusseschaft waiss hute, ass die maisti Wokalmuusig, wo vor em Spoot
barock
entstande isch, solistisch ufgfuert worde isch, wil si aber spooter vo Choor gsunge worde isch, hute vilmol as ?Choormuusig“ galtet.
- Heribert Allen, Hans Gebhard:
Chorsinfonik Werkkunde
. Schriftenreihe des Verbandes Deutscher Konzertchore, Bd. 3. 3. Auflage, Weimar 2007,
ISBN 978-3-929698-03-9
.
- Hans Gebhard (Hrsg.):
Harenberg Chormusikfuhrer
. Harenberg, Dortmund 1999,
ISBN 3-611-00817-6
.
- Silke Leopold, Ullrich Scheideler:
Oratorienfuhrer
. Metzler, Stuttgart 2000,
ISBN 3-476-00977-7
.
- Werner Oehlmann,
Alexander Wagner
:
Reclams Chormusik- und Oratorienfuhrer.
8. Auflage. Reclam, Stuttgart 2003,
ISBN 3-15-010550-1
.
- Kurt Pahlen:
Oratorien der Welt
. Heyne, Munchen 1987,
ISBN 3-453-00923-1
.
- Erich Valentin:
Handbuch der Chormusik
. 3 Bande. Gustav Bosse, Regensburg 1953-1968.
|
Da Artikel basiert uff ere fraie Ubersetzig vum Artikel ?
Chormusik
“ vu de dutsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch
do
z finde.
|
