Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialakt-Enzyklopedy
D
Bratsche
oder
Wiola
isch e
Striichinstrumant
, wo im Waasentlige e groosseri Bauform vo dr
Giige
isch. Si doont diefer as d Giige und isch e chli anders proporzioniert. In dr Familie vo de Wioliine isch si s
Alt
-Instrumant. S Wort Bratsche laitet sich vom italianische
Viola da braccio
ab (vo doo chunnt dr Naame
Armgiige
). Mit dam wird d Haltig bim Spiile bezaichnet im Geegesatz zur
Viola da gamba
(
Bai-Wiola
).
Vo dr Fusik us, si d Giige und d Bratsche seer aanlig. D Bratsche isch e chli groosser und au dr Booge isch e chli lenger und schweerer.
Wie d Giige het d Bratsche en A-, D-, und G-Saite. Aber waarend d Giige e hoochi E-Saite het, wo si vom Klang us loot lo uusestoo, het d Bratsche e diefi C-Saite und doont dorum dunkler und waicher. Nid wie fur d Giige, won e klassischs Soloinstrumant isch, git s relativ wenig Wark, wo fur d Bratsche gschriibe si.
- Yehudi Menuhin
,
William Primrose
:
Violine und Viola. (Menuhins Musikfuhrer)
,
1993
, Ed. Sven Bergh.
ISBN 3716301752
.
- Hugo Pinksterboer:
Pocket-Info, Violine und Viola
2003
, Music Distribution Services GmbH.
ISBN 3795755352
.
- Dessauer, Heinrich:
Die Verbesserungs-Versuche beim Bau der Bratsche (Viola)
? Berlin: Warschauer,
1912
- Franz Zeyringer:
Literatur fur Viola
1985, Verlag Julius Schonwetter Jun., Hartberg (Austria)
- Jappe, Michael/Jappe, Dorothea:
Das Repertoire fur die Historische Bratsche von 1649 bis nach 1800
: Kommentiertes thematisches Verzeichnis. Winterthur: Amadeus 1999
