Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialakt-Enzyklopedy
Als
Abfluss
vrstoot me i dr
Hydrologyy
die Mangi vom
Wasser
, wo us eme geografisch definierte
Yzugsgebiet
vomene
Fluss
a eim Oort warend ere bestimte Zyt, wo me tuet masse, uselauft.
I dr Hydrologyy, dr Gwasserchund, het me d DIN-Norm 4049-3, wo dr Abfluss gnau beschrybt.
S Wasser runnt wage dr
Schwaarchraft
i die tuufer glagene Stellen uf em
Ardboden
abe. Es samlet sech do drby i de Bachbett und de Flussbett, wo dur d Erosioon im Bode entstande sind und wo d
Flusssyschtem
bilde. Me cha am ene Oort ? eme “Masspunkt” oder “Pegel” ? dr Kwerschnitt vo me
Gwasser
bestimme und denn luege, wie schnall s Wasser flusst und wie hoch ass es stoot, und das ergitt s Voluume, wo dort durechunt. Dr Kwerschnitt anderet sech immer wider und wird mit em Pegel kontroliert. Die Uberwachig isch au dort wichtig, wos bi vil Wasser im Gebiet wyter unde dra chan Uberschwemmige ggaa.
Wemme s gsamte Wasser, wo us eme Gebiet abflusst, wott bestimme, tuet me au s Grundwasser mit yrachne.
Bi de Flussgwasser isch dr Zuefluss vom Wasser us dr
Kwelle
und dr Abfluss am Andi vom Lauf in en
See
oder en grossere Fluss undedra bsunders wichtig. Uf de Fluss, wo als Vercheerswaag bruucht warde, muess me a gwusse Stelle dr Wasserstand masse zum gseh, ob d
Schiff
no duremoge.
Nach ere gwusse, lange Massperiode isch bekannt, wie tuuf s Gwasser bi nidrigem Wasser im Minimum isch und wie hoch dr maximal Pegelstand bi
grossem Wasser
gsi isch. Mit alne Zahle von ere gnueg lange Massreie, uber es baar Joor, uberchunt me dr middler Abfluss, wo e wasentlichi Kenngrossi vom ene Fluss isch.
- A. Baumgartner, H.-J. Liebscher:
Lehrbuch der Hydrologie.
Band 1:
Allgemeine Hydrologie.
Stuttgart 1990.
- A. Bronstert (Hrsg.):
Abflussbildung - Prozessbeschreibung und Fallbeispiele.
(= Forum fur Hydrologie und Wasserbewirtschaftung. Heft 13). Hennef 2005.
- DIN, Deutsches Institut fur Normung e .V.:
DIN 4049-3 Hydrologie, Teil 3: Begriffe zur quantitativen Hydrologie
. Beuth-Verlag, Berlin 1994.