in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Fritz Erich Georg Eduard von Manstein
(
24 November
1887
-
9 Junie
1973
) was 'n Duitse bevelvoerder van die
Wehrmacht
, die gewapende magte van
Nazi-Duitsland
gedurende die
Tweede Wereldoorlog
. Hy behaal die rang van veldmaarskalk.
Gebore in 'n aristokratiese
Pruisiese
familie met 'n lang geskiedenis van militere diens, het Manstein op 'n jong ouderdom by die leer aangesluit en diens gedoen aan beide die Westelike en Oostelike Front gedurende die
Eerste Wereldoorlog
(1914-18). Hy het aan die einde van die oorlog die rang van kaptein gehad en was aktief in die tussen oorlogtydperk om Duitsland te help om haar gewapende magte te herbou. In September 1939, tydens die inval in Pole aan die begin van die Tweede Wereldoorlog, dien hy as stafhoof by
Gerd von Rundstedt
se leergroep Suid.
Adolf Hitler
het die strategie van Manstein vir die inval in Frankryk van Mei 1940 gekies, 'n plan wat later deur
Franz Halder
en ander lede van die Hoogste Bevelsorde verfyn is.
In afwagting van 'n sterk reaksie van die Geallieerdes as die vernaamste aanval op die inval deur Nederland plaasvind, het Manstein 'n innoverende operasie bedink - later bekend as die
Sichelschnitt
('sekelgesny') - wat 'n aanval deur die woud van die
Ardennes
voorgestel het en 'n vinnige tog na die
Engelse kanaal
, en sodoende word die Franse en Geallieerde leers in
Belgie
en
Vlaandere
afgesny. Na afloop van die veldtog is hy tot generaal bevorder, en was hy aktief tydens
inval van die Sowjetunie
in Junie 1941. Hy het die
Spilmoondhede
gelei in die beleg van Sevastopol (1941?1942) en die Slag van die Kerch-skiereiland, en is op 1 Julie 1942 tot veldmaarskalk bevorder, waarna hy aan die beleg van
Leningrad
deelgeneem het.
Die lotgevalle van Duitsland in die oorlog het in Desember 1941 ongunstig gekeer, en in die daaropvolgende jaar tydens die rampspoedige
Slag van Stalingrad
het Manstein in Desember 'n mislukte hulpverleningspoging ('Operasie Winterstorm') beveel. Later, bekend as die "terugslagslag", het die teenoffensief van Manstein in die Derde
Slag van Kharkov
(Februarie ? Maart 1943) aansienlike grondgebied herwin en gelei tot die vernietiging van drie Sowjet-leers en die terugtrekking van drie ander. Hy was een van die primere bevelvoerders by die
Slag van Kursk
(Julie ? Augustus 1943). Sy voortdurende meningsverskille met Hitler oor die oorlogvoering het gelei tot sy ontslag in Maart 1944. Hy het nooit 'n ander bevel verkry nie en is in Augustus 1945 deur die Britte gevange geneem, 'n paar maande na die nederlaag van Duitsland.
Manstein het in Augustus 1946 getuienis gelewer tydens die hoofverhoor in
Nurnberg
van oorlogsmisdadigers, en 'n referaat opgestel wat saam met sy latere
memoires
die mite van die skoon
Wehrmacht
help kweek - die mite dat die Duitse weermag nie strafbaar was vir die gruweldade van die
Holocaust
. In 1949 word hy in
Hamburg
verhoor weens oorlogsmisdade en is hy op nege van sewentien aanklagte skuldig bevind, insluitende die swak behandeling van krygsgevangenes en die versuim om die burgerlike lewens op sy bedryfsfeer te beskerm. Sy vonnis van agtien jaar gevangenisstraf is later tot twaalf verminder, en hy het slegs vier jaar uitgedien voordat hy in 1953 vrygelaat is.
As militere adviseur vir die
Wes-Duitse
regering in die middel van die vyftigerjare, het hy gehelp om die gewapende magte weer in te stel. Sy memoires
Verlorene Siege
(1955), wat in Engels vertaal is as
Lost Victories
, was baie krities oor Hitler se leierskap en het slegs die militere aspekte van die oorlog behandel en die politieke en etiese kontekste daarvan geignoreer. Manstein is in 1973 naby
Munchen
oorlede.
|
---|
Ryksmaarskalk
(
Reichsmarschall
)
| |
---|
Veldmaarskalke
(
Generalfeldmarschall
)
| Duitse Leer
(1935?1945)
| |
---|
Duitse Lugmag
(
Luftwaffe
)
| |
---|
|
---|
Groot Admirale
(
Großadmiral
)
| Duitse Vloot
(
Kriegsmarine
)
| |
---|
|
---|