ETH Zurich
(
Duits
:
Eidgenossische Technische Hochschule Zurich
;
Engels
:
Federal Institute of Technology Zurich
) is 'n openbare navorsingsuniversiteit in
Zurich
,
Switserland
. Gestig in 1854 met die verklaarde missie om
ingenieurs
en
wetenskaplikes
op te voed, fokus die universiteit hoofsaaklik op
wetenskap, tegnologie, ingenieurswese en wiskunde
. Dit tel deurgaans onder die 20 beste universiteite ter wereld en sy 16 departemente strek oor 'n verskeidenheid dissiplines en vakke.
Soos sy susterinstelling
EPFL
, is ETH Zurich deel van die Switserse Federale Instituute van Tegnologie-Domein, 'n konsortium van universiteite en navorsingsinstitute onder die Switserse Federale Departement van Ekonomiese Sake, Onderwys en Navorsing. Vanaf 2021, het ETH Zurich 24 500 studente van meer as 120 lande, insluitend 4 460 doktorale studente.
Studente, fakulteite en navorsers verbonde aan ETH Zurich sluit in 22
Nobelpryswenners
, twee
Fields-medaljewenners
, drie
Pritzker-pryswenners
en een Turing-toekenningontvanger, insluitend
Albert Einstein
en
John von Neumann
. Dit is 'n stigterslid van die
IDEA League
en die
International Alliance of Research Universities
(IARU), en 'n lid van die
CESAER
-netwerk.
ETH Zurich is op 7 Februarie 1854 deur die Switserse Konfederasie gestig en het op 16 Oktober 1855 sy eerste lesings as 'n politegniese instituut (
eidgenossische polytechnische Schule
) op verskeie terreine regoor die stad Zurich begin gee.
[1]
Dit was aanvanklik saamgestel uit ses fakulteite:
argitektuur
,
siviele ingenieurswese
,
meganiese ingenieurswese
,
chemie
,
bosbou
, en 'n geintegreerde departement vir die velde van
wiskunde
,
natuurwetenskappe
,
letterkunde
en
sosiale
en
politieke wetenskappe
.
Dit staan plaaslik steeds bekend as
Polytechnikum
, of bloot as
Poly
, afgelei van die oorspronklike naam
eidgenossische polytechnische Schule
,
[2]
wat na "federale politegniese skool" vertaal.
ETH Zurich is 'n
federale
instituut (d.w.s. onder direkte administrasie deur die Switserse regering), terwyl die
Universiteit van Zurich
'n
kantonale
instelling is. Die besluit vir 'n nuwe federale universiteit was destyds hewig betwis; die liberale het aangedring op 'n "federale universiteit", terwyl die konserwatiewe magte wou he dat alle universiteite onder kantonale beheer moes bly, bekommerd dat die liberale meer politieke mag sou kry as wat hulle reeds gehad het.
[3]
In die begin was beide universiteite saam in die geboue van die Universiteit van Zurich gelee.
Van 1905 tot 1908, onder die presidentskap van
Jerome Franel
, is die kursusprogram van ETH Zurich herstruktureer na die van 'n werklike universiteit en het ETH Zurich die reg verleen om doktorsgrade toe te ken. In 1909 is die eerste doktorsgrade toegeken. In 1911 het dit sy huidige naam,
Eidgenossische Technische Hochschule
, gekry. In 1924 het 'n ander herorganisasie die universiteit in 12 departemente gestruktureer. Dit het egter nou 16 departemente.
ETH Zurich, die EPFL, en vier geassosieerde navorsingsinstitute vorm die "
ETH-domein
" met die doel om saam te werk aan wetenskaplike projekte.
[4]
Vir Switserse studente is ETH Zurich nie selektief in sy voorgraadse toelatingsprosedures nie. Soos elke openbare universiteit in Switserland, is ETH Zurich verplig om toelating te verleen aan elke Switserse inwoner wat die
Matura
geneem het.
[5]
Aansoekers uit die buiteland moet of die
verminderde toelatingseksamen
of die
omvattende toelatingseksamen
afle, hoewel sommige aansoekers uit verskeie
Europese
lande van hierdie reel vrygestel is. 'n Aansoeker kan selfs sonder enige verifieerbare opvoedkundige rekords tot ETH Zurich toegelaat word deur die
omvattende toelatingseksamen
te slaag.
[6]
Soos by alle universiteite in Switserland, word die akademiese jaar in twee semesters verdeel. Eksamens word dikwels tydens eksamensessies gehou wat onmiddellik voor die begin van die volgende semester is (slegs 'n paar uitgesoekte kursusse bied 'n eksamen onmiddellik na die semester eindig). Na die eerste studiejaar moet baccalaureusstudente 'n blokeksamen slaag van alle kursusse wat in die eerste jaar geneem is, genaamd die
Basisprufung
(basiseksamen). Die slaagsyfer van basiseksamen is laag. Indien die geweegde gemiddelde telling nie voldoende is nie, moet 'n student die hele
Basisprufung
hervat, wat gewoonlik beteken dat hy die hele eerste jaar moet oor doen. Die struktuur van eksamens in die hoer akademiese jare is soortgelyk aan die
Basisprufung
, maar met 'n hoer suksessyfer. Die standaard tyd om te gradueer is ses semesters vir die
baccalaureus scientiae
-graad en drie tot vier verdere semesters vir die magistergraad. Die finale semester word gewy aan die skryf van 'n
proefskrif
.
Maar op meestersvlak word toelating baie selektief,
[7]
hoewel voorgraadse kwalifiseerders by ETH en EPFL toelating gewaarborg is (bekend as opeenvolgende meesters).
Onderwys by ETH Zurich fokus oor die algemeen meer op
teoretiese
aspekte as toepassing en die meeste graadprogramme bevat 'n groot hoeveelheid wiskundige opleiding. Die hoofonderrigtaal in voorgraadse studies is
Duits
en vir toelating word 'n bewys van voldoende kennis van die Duitse taal vereis.
[8]
Die meeste meestersgraadprogramme en doktorale studies is in
Engels
.
ETH Zurich het twee kampusse. Die hoofgebou is in 1858?1864 buite en reg bokant die oostelike grens van die dorp gebou, maar deesdae is dit reg in die hartjie van die stad gelee. Soos die dorp en universiteit gegroei het, het ETH Zurich na die omliggende wingerde en latere kwartiere versprei. As gevolg hiervan bestaan die
Zentrum-
kampus uit verskeie geboue en instellings regdeur Zurich en integreer die ETH Zurich stewig in die stad. Die hoofgebou is reg oorkant die straat vanaf die
Universiteitshospitaal van Zurich
, en reg langaan die hoofgebou van die
Universiteit van Zurich
.
Omdat hierdie geografiese situasie die uitbreiding van ETH Zurich aansienlik belemmer het, is 'n nuwe kampus vanaf 1964 tot 1976 op die
Honggerberg
gebou, 'n noordelike heuwel in die buitewyke van die stad. Die laaste groot uitbreidingsprojek van hierdie nuwe kampus is in 2003 voltooi; sedertdien huisves die
Honggerberg-
ligging die departemente argitektuur, siviele ingenieurswese,
biologie
,
chemie
,
materiaalwetenskap
en
fisika
.
Hoofgebou en omliggende kampus.
Die Hauptgebaude, wat in 1864 gebou is, is die Polytechnikum se oorspronklike en hoofgebou
Die hoofgebou van ETH Zurich is van 1858 tot 1864 onder
Gustav Zeuner
gebou; die argitek was egter
Gottfried Semper
, wat destyds 'n professor in argitektuur aan ETH Zurich was en een van die belangrikste argitektoniese skrywers en teoretici van die tyd. Semper het in 'n
neoklassieke styl
gewerk wat eie aan hom was; en die naamgenoot en argitek van die
Semperoper
in Dresden. Dit het gewaagde en duidelike massas beklemtoon met 'n detail, soos die rustieke grondvlak en reuse-orde hierbo, wat gedeeltelik afgelei is van die werk van
Andrea Palladio
en
Donato Bramante
. Tydens die bou van die Universiteit van Zurich is die suidelike vleuel van die gebou aan die Universiteit toegeken totdat sy eie nuwe hoofgebou gebou is (1912?1914). Omtrent dieselfde tyd is Semper se ETH Zurich-gebou vergroot en het sy
koepel
ontvang. Die universiteit se ingenieurs- en rekenaarwetenskapdepartemente is hier rondom gelee.
Lugfoto van die Honggerberg-kampus. Die res van die stad Zurich, waar die hoofkampus is, en die Alpe kan in die agtergrond gesien word.
In ETH Zurich se 150ste bestaansjaar is 'n uitgebreide projek genaamd "Science City" vir die Honggerberg-kampus begin met die doel om die kampus te omskep in 'n aantreklike distrik gebaseer op die beginsel van volhoubaarheid. Die universiteit se wetenskapdepartemente is hier rondom gelee.
Die Honggerberg-kampus bevat ook 'n ASVZ-sportsentrum wat toeganklik is vir alle studente en fakulteite. Die sportsentrum het 'n gimnasium, strandvlugbalbaan, sokkerveld en gevegskunskamers.
[9]
[10]
ETH Zurich het in sy kort geskiedenis baie bekende wetenskaplikes opgelewer en gelok, insluitend
Albert Einstein
en
John von Neumann
. Meer as twintig
Nobelpryswenners
het of by ETH Zurich gestudeer of het die Nobelprys ontvang vir hul werk wat by ETH Zurich behaal is. Ander alumni sluit in wetenskaplikes wat met die hoogste eerbewyse soos die
Fields-medalje
,
Pritzker-prys
en
Turing-toekenning
onderskei is, onder andere onderskeidings in hul onderskeie velde. Afgesien van akademiese prestasies, was ETH Zurich die alma mater vir baie
Olimpiese medaljewenners
en wereldkampioene.