Miltsiekte ( antraks ) is 'n infeksie wat veroorsaak word deur die bakterie Bacillus anthracis . ^[1] Dit kan in vier vorme voorkom: vel, longe, derm en inspuiting. ^[2] Simptome begin tussen een dag tot meer as twee maande nadat die infeksie opgedoen is. ^[3] Die velvorm het 'n klein blaas met omliggende swelling wat dikwels in 'n pynlose ulkus met 'n swart senter verander. ^[3] Die inaseming vorm presenteer met koors , borspyn, en kortasem. ^[3] Die dermvorm vertoon met diarree wat bloed , buikpyne, naarheid en braking kan bevat. ^[3] Die inspuitingvorm vertoon koors en 'n abses op die plek van inspuiting. ^[3]

Miltsiekte word versprei deur kontak met die bakterie se spore, wat dikwels in aansteeklike diereprodukte voorkom. ^[4] Kontak is deur asem te haal, te eet, of deur 'n area van gebreekte vel. ^[4] Dit versprei nie tipies direk tussen mense nie. ^[4] Risikofaktore sluit in mense wat met diere of diereprodukte werk, reisigers, poswerkers en militere personeel. ^[5] Diagnose kan bevestig word deur teenliggaampies of die toksien in die bloed te vind of deur 'n monster van die besmette plek te kweek. ^[6]

Miltsiekte- inenting word aanbeveel vir mense wat 'n hoe risiko van infeksie het. ^[5] Die immunisering van diere teen miltsiekte word aanbeveel in gebiede waar vorige infeksies voorgekom het. ^[4] 'n Twee maande lange kursus van antibiotika soos siprofloksasien, levofloksasien en doksisiklien na blootstelling kan ook infeksie voorkom. ^[7] As infeksie voorkom, is behandeling met antibiotika en moontlik antitoksien. ^[8] Die tipe en aantal antibiotika wat gebruik word, hang af van die tipe infeksie. ^[7] Antitoksien word aanbeveel vir diegene met wydverspreide infeksie. ^[7]

Alhoewel 'n seldsame siekte is, is menslike miltsiekte, wanneer dit wel voorkom, die algemeenste in Afrika en Sentraal- en Suider-Asie. ^[9] Dit kom ook meer gereeld in Suid-Europa as elders op die vasteland voor, en is ongewoon in Noord-Europa en Noord-Amerika . ^[10] Wereldwyd kom minstens 2 000 gevalle per jaar voor met ongeveer twee gevalle per jaar in die Verenigde State . ^{[11] [12]} Velinfeksies verteenwoordig meer as 95% van gevalle. ^[13] Sonder behandeling is die risiko van dood as gevolg van vel miltsiekte 24%. ^[7] Vir derminfeksie is die risiko van dood 25 tot 75%, terwyl respiratoriese miltsiekte 'n mortaliteit van 50 tot 80% het, selfs met behandeling. ^{[7] [13]} Tot die 20ste eeu het miltsiekte infeksies honderdduisende mense en diere elke jaar doodgemaak. ^[14] Miltsiekte is deur 'n aantal lande as 'n wapen ontwikkel . ^[13] By plantvretende diere vind infeksie plaas wanneer hulle die spore eet of inasem terwyl hulle wei. ^[9] Diere kan besmet raak deur besmette diere te eet. ^[9]

Verwysings [ wysig | wysig bron ]