Выданьне, якое шырока выкарысто?ваецца ? артыкуле: Obama Barack. Dreams from My Father: A Story of Race and Inheritance. New York: Three Rivers Press, 2004.

Ц? памятаеце вы дакладна той момант, кал? ?першыню пачул? пра Н?каля Сарказ?? А як наконт Гордана Бра?на? Ц?, бл?жэй да дому, В?ктара Юшчанку? Мяркую, што ня памятаеце, хоць усе яны в?дныя пал?тык? ? к?руюць вял?к?м? э?рапейск?м? кра?нам?. Я таксама ня ведаю, кал? я дазна?ся пра ?х першы раз. Прыйшо? момант, кал? яны ?вайшл? ? м?жнародную сьвядомасьць, ? ?сё на гэтым.

У выпадку Барака Абамы ?начай. Жыхары штату ?л?нойс пазнаём?л?ся з Абамам ужо да?но, бо ён прадста?ля? частку Чыкага ? ?л?нойск?м сэнаце на працягу васьм? гадо?. Прых?льн?к? Дэмакратычнай парты? па-за межам? ?л?нойсу дазнал?ся пра Абаму на нацыянальным зьезьдзе Дэмакратычнай парты? ? канцы л?пеня 2004 г. У сваёй прамове Абама, тады яшчэ тольк? кандыдат на пасаду фэдэральнага сэнатара ад ?л?нойсу, закл?ка? амэрыканца? аб’яднацца.

У час, кал? праходз?? зьезд, я бы? у Амэрыцы, але я не зьвярну? на яго вял?кай уваг? ? пра?гнарава? прамову Абамы. Падчас дэмакратычнай выбарчай кампан?? 2003?2004 гг. найц?кавейшым кандыдатам для маладых амэрыканца? левацэнтрысцкага к?рунку бы? Гавард Дз?н, як? абяца? сапра?дныя зьмены ? амэрыканскай пал?тыцы, як унутранай, так ? зьнешняй. У яго кампан?? на папярэдн?х выбарах было на што зьвярнуць увагу. Кал? ж Дз?на выперадз?? Джон Керы (пал?тык настольк? ?стэбл?шмэнцк?, што яго ? кандыдаты парэкамэндавала нават супэркансэрваты?ная газэта ≪Wall Street Journal≫), сярод маладых амэрыканца? распа?сюдз?лася меркаваньне, што ад выбара? асабл?ва чаго чакаць ня трэба. ? ад партыйнага зьезду таксама.

Мае (тады яшчэ будучыя) цесьць зь цешчаю глядзел? той зьезд па тэлебачаньн? цэлы дзень, бо спадзявал?ся, што на ?м прагучыць нешта, што прыдасьць амэрыканск?м л?бэралам надзею ? на тое, што бушысцкай пал?тыцы зь яе падзелам амэрыканскага грамадзтва й вайною ? ?раку прыйдзе канец. ? пасьля прамовы Абамы мой цесьць расказа? мне, што, па-першае, чалавека, як? выступ??, завуць Барак Абама, ?, па-другое, што ён пав?нен некал? стаць прэзыдэнтам ЗША. ?мя Абамы мяне зьдз?в?ла ня менш за каго ?ншага, але яшчэ больш мяне ?раз?ла думка майго цесьця наконт прэзыдэнцкай будучын? гэтага дагэтуль невядомага пал?тыка. ≪Трэба было ?сё-тк? паглядзець гэты выступ≫, ? падума? я.

Мой цесьць у той час ня бы? адз?ным, хто прадказва? Абаму круты пал?тычны пад’ём. Я ?пэ?нены, што падобныя размовы был? ? шматл?к?х амэрыканск?х дамох пасьля таго, як ?х жыхары ?бачыл? яго прамову. Яна пачала аграмадную хвалю, якая за апошн?я месяцы накрыла ?сю Амэрыку ? вял?кую частку ?сяго сьвету ? выкл?кала энтуз?язм, заснаваны на надзе?, што ? амэрыканскай пал?тыцы магчымае штосьц? новае ? ?ншае. Што ?дэал можа ператварыцца ? рэальнасьць. Вядома, гэта надзея ц? нават упэ?ненасьць часткова грунтуецца на на??насьц?. Але яна таксама складаецца з рашучасьц? зьмян?ць пануючае станов?шча ? ЗША. Таму мног?я гэтак моцна любяць Абаму, бо ён ужо сёньня бачыць Амэрыку такой, якой яны хочуць яе зраб?ць. Гэта Амэрыка, дзе кожнаму ёсьць месца, дзе раса ёсьць спадчынаю тва?х продка?, але не перашкодай тва?м марам. Гэта Амэрыка, адкрытая ?сяму сьвету, якая гатовая сябе абаран?ць, але якая ня хоча бясконца акупаваць ?рак. Гэта Амэрыка, якая не ба?цца весьц? перамова? з Кубаю, Вэнэсуэлаю ц? ?ранам, ? якая, захо?ваючы по?ную падтрымку бясьпек? ?зра?лю, ?мкнецца памагчы палестынцам дасягнуць незалежнасьц?. Гэта Амэрыка, у якой кожны можа пайсьц? да лекара бяз бояз? збанкрутаваць. Гэта Амэрыка, дзе н?хто, хто працуе, не знаходз?цца адначасова ? галечы. Такой Амэрык? сёньня яшчэ няма, але м?льёны амэрыканца? хочуць бачыць сваю кра?ну акурат такою.

Хто ж ён так?, Абама, ? як?м чынам гэты ≪хударлявы хлопец са сьмешным ?мем≫, як ён сябе ап?са? падчас свайго выступу , ста? увасабленьнем гэтай праг? да зьмена?? Чаму мае амэрыканск?я сваяк? ды сябры гэтак ?м захопленыя, разам зь м?льёнам? сва?х суайчыньн?ка?? Чаму мой знаёмы прафэсар арабскай мовы з Эг?пту, ц? лютэранск? пастар з Ганы, ц? канадзк? ?ладальн?к малога б?знэсу ня менш ?м захопленыя, чым амэрыканцы? ? чаго можна чакаць ад яго, кал? ён здолее перамагчы ня тольк? на папярэдн?х выбарах, але й на ?сеагульных у л?стападзе?

* * *

Барак Хусэйн Абама-малодшы нарадз??ся ? г. Ганалулу на Гавайск?х выспах у 1961 г. Яго бацькам бы? Барак Хусэйн Абама-старэйшы, студэнт эканом?к? з Кен??, з народу луо, атэ?ст з мусульманскай сям’?. А мац? была 19-гадовая Стэнл? Эн Данэм, белая амэрыканка агнастычных погляда?, якая нарадз?лася ? штаце Канзас, а ? той час жыла з бацькам? на Гаваях. Як кажа Абама, ягоны бацька бы? ≪чорны, як смала≫ а мац? ≪белая, як малако≫. Але ён сам, у сва?м дзяц?нстве, пра гэта асабл?ва не задумва?ся.

Яму пашанцавала: ён нарадз??ся ? штаце, як? першым пача? шлях да будучага пострасавага грамадзтва, пра якое дагэтуль мараць шматл?к?я амэрыканцы. На Гаваях было стольк? амэрыканца? аз?яцкага паходжаньня, што белым было цяжка замацаваць сваю дам?нуючую ролю, якую яны мел? ? астатн?х штатах. Там будучыя бацьк? Абамы змагл? пажан?цца, ? таму Абама ня ста? змалку аб’ектам усялякай дыскрым?нацы?. У 1960 г., кал? пажан?л?ся Абама-старэйшы й Данэм, шлюб пам?ж прадста?н?кам? розных раса? яшчэ аф?цыйна л?чы?ся крым?нальным злачынствам у больш як палове штата? ЗША. Да таго ж Эн Данэм падчас свайго дзяц?нства, праведзенага ? розных штатах, навучылася ?гнараваць расавыя падзелы, чым ганарыл?ся яе бацьк?. Паяв??шыся на сьвет, Барак Абама знайшо? цёплае месца ? сваёй амэрыканскай сям’?.

Шлюб Данэм з Абамам-старэйшым аказа?ся неда?гавечным. Яны разьвял?ся ? 1965 г., ? Эн выйшла замуж за ?ншага ?ншаземца, на гэты раз ?нданэз?йца-мусульман?на Лолу Сутору, ? маладая сям’я, разам з Абамам-малодшым, зьехала ? Джакарту, дзе Абама пражы? чатыры гады. Там, паводле яго былых наста?н?ка?, Абама бы? зарэг?страваны ? сва?х школах (дзяржа?най сьвецкай ? прыватнай катал?цкай) як мусульман?н ? наведва? урок? ?сламу. Зульф?н Ады, ?нданэз?йск? сябра дзяц?нства Абамы, кажа, што яны раз-пораз хадз?л? ? мячэт . Цяпер, кал? Абама зья?ляецца веруючым ? практыкуючым хрысьц?ян?нам, гэтая ?нфармацыя аб яго дзяц?нстве яму ? пал?тычным пляне, мякка кажучы, не дапамагае. Сам ён разглядае сваё жыцьцё ? мусульманск?м асяродзьдз? ? дзяц?нстве як вопыт, як? дазвол?ць яму, кал? ён стане прэзыдэнтам, палепшыць знос?ны ЗША з ?сламск?м м?рам не таму, што ён падзяляе мусульманскую веру, а таму, што ён разумее мусульман гэтак, як ?х не разумеюць звычайныя прадста?н?к? амэрыканскай пал?тычнай эл?ты.

Вучы?ся Абама ? Джакарце на ?нданэз?йскай мове, але яго мац? зраб?ла ?сё для таго, каб ён не забыва?ся ангельскай й паляпша? яе. Пяць разо? на тыдзень яна будз?ла сына а чацьвёртай гадз?не ран?цы й вучыла яго ангельскай па тры гадз?ны. Але гэтага было недастаткова ?, дбаючы аб далейшай адукацы? сына, Данэм адправ?ла яго да сва?х бацько? на Гава?.

Кал? Абаму было 10 гадо?, ён вярну?ся ? ЗША. Ён ня тольк? зно? апыну?ся ? амэрыканск?м асяродзьдз?, але таксама, пад уплывам чарнаскурых сябро? ? кн?г, нап?саных чорным? ?нтэлектуалам?, як У?льям Дзю Бойз, перажы? унутраную эвалюцыю. Абама за?сёды бы? амэрыканцам афрыканскага паходжаньня. Цяпер жа ён ста? афраамэрыканцам, як? сьвядома далуча? сябе да этн?чнасьц? й культуры, якой раней не падзяля?.

Як першаму афраамэрыканцу ? сваёй сям’?, Абаму давялося самому знаходз?ць сябе ? амэрыканск?м расавым кантэксьце. Пошук? працягвал?ся не адз?н год ? задал? тон усёй далейшай кар’еры Абамы. Кал? Абама распача? сваю прэзыдэнцкую кампан?ю, на каротк? час у афраамэрыканск?х кругах ЗША па?стала пытаньне: а ц? Абама дастаткова чорны? Тое, вядома, мова не пра колер ягонай скуры, бо колеры скуры афраамэрыканцы маюць разнастайныя, зь як?х мног?я (зус?м ня ?се!) ? цёмныя. Афраамэрыканцы ? гэта перадус?м супольнасьць са сваёй культурай ? сваёю г?сторыяй. Таму ? насунулася пытаньне наконт Абамы, бо яго продк? не прайшл? праз рабства, н?кол? не жыл? на по?дн? ЗША, дзе паражэньне ? Грамадзянскай вайне дагэтуль выкл?кае ? некаторых белых жыхаро? горыч ? нянав?сьць да чарнаскурых. Але ? адказ на гэтыя пытаньн? жонка Барака, М?шэль Абама, сказала проста й каротка: ≪Перастаньце гаварыць абы-што≫ .

? сапра?ды, увесь шлях, як? прайшо? Абама, ад школьн?ка на Гаваях да сэнатара ад штату ?л?нойс у Вашынгтоне, ? гэта шлях сьвядомага афраамэрыканца. Падчас вучобы ? Калюмб?йск?м ун?вэрсытэце ? Нью-Ёрку ён зразуме?, што

Я ме? свабоду жыць так, як жыла большасьць чорных зь сярэдняй клясы ? Мангэтане: я ме? свабоду выбраць маты?, вакол якога я мог бы арган?заваць сваё жыцьцё, свабоду стварыць каляж стыля?, сябро?, бара?, пал?тычных прыналежнасця?. Аднак я адчу?, што на як?м-небудзь этапе, магчыма, кал? ? цябе паявяцца дзец? ? ты вырашыш, што застанесься ? горадзе тольк? дзеля прыватнай школы, ц? кал? ты пачнеш карыстацца ?начы такс?, а не мэтро, ц? кал? ты вырашыш, што твайму дому патрэбны швайцар, то твой выбар будзе немагчыма зьмян?ць, бо падзел будзе замацаваны так, што празь мяжу нельга будзе прайсьц? ? ты знойдзеш сябе па той бок л?н??, па як?м ты н?кол? не намерва?ся быць.

?накш кажучы, з добрай адукацыяй ? грашыма (рэчам?, як?х паводле сацыяляг?чных ? эканам?чных прычына?, злучаных з рас?змам, бракуе сярод афраамэрыканца?) прыходз?ць спакуса быць так?м?, як усе, а гэта ? амэрыканск?м кантэксьце значыць быць так?м?, як белыя. Абама гэтай спакусе не падда?ся ? заста?ся верны свайму выбару.

Нават у сёньняшняй Амэрыцы з ус?м? яе сацыяльным? дасягненьням? быць сьвядомым ? грамадзка акты?ным афраамэрыканцам значыць змагацца за свае правы. Для некаторых чорных гэта азначае адасабленьне ад масы амэрыканца?, хоць так? падыход станов?цца сярод большасьц? чорных усё больш марг?нальным. Сёньня адным зь яго гало?ных выразьн?ка? зья?ляецца Лу?с Фарахан ? ягоны рух ≪Нацыя ?сламу≫, як? грунтуецца на ?дэалёг??, якая ?я?ляе сабою мяшанку некаторых аспэкта? ?сламу з рас?змам супраць белых. Адз?н з былых л?дэра? гэтага руху, Мэлкам Экс, падчас хаджу дз?в??ся братэрству белых ? чорных мусульман, якое ён пабачы? у сьвятых месцах ?сламу. Вярну?шыся ? ЗША, ён закл?ка? афраамэрыканца? да сун?цкага ?сламу ? супраць чорнага сэпаратызму, за што бы? заб?ты ? 1965 г. З таго часу большасьць сябро? руху адмов?лася ад рас?зму ≪Нацы? ?сламу≫. Таму, кал? Фарахан няда?на выказа? сваю падтрымку Абаму, той ад яе публ?чна адмов??ся.

Зь ?ншага боку, афраамэрыканск?х л?дэра? закл?каюць да барацьбы за аднолькавыя правы й магчымасьц? для ?с?х амэрыканца? у ?мя адз?най амэрыканскай нацы?. Гэты падыход увасаблял? баптысцк? пастар Марц?н Лютэр К?нг-малодшы ? вышэйзгаданы Мэлкам Экс (пад канец свайго жыцьця). Абодва за свае погляды аддал? жыцьцё ? тым самым дасягнул? найвышэйшага ?зро?ню папулярнасьц? сярод афраамэрыканца?. Нягледзячы на адмову ад сэпаратызму, афраамэрыканск?я л?дэры звычайна выступаюць супраць асым?ляцы? чорных у культуру й сьветапогляд белых. Гэтая супярэчнасьць пам?ж жаданьнем быць ро?ным? з большасьцю амэрыканца? ? нежаданьнем быць яе цемнаскураю вэрс?яй в?давочная ? асаб?стым ? пал?тычным жыцьц? Абамы.

Цэлы год у Нью-Ёрку Абама сустрака?ся зь белаю дзя?чынаю, у якую закаха?ся. Аднойчы яна запрас?ла яго да сва?х бацько?, чый дом належа? ?м на працягу шасьц? пакаленьня?. У ?м был? фатаграф?? яе дзеда з ≪прэзыдэнтам?, дыпляматам? ? прамысло?цам?≫. Абама зразуме?, што, кал? б яны застал?ся разам, ён бы пача? жыць у сьвеце сваёй сябро?к?, а яна ? ягоным ? не. Таму ён зь ёю разьв?та?ся. Перад канцом ?х аднос?на? яна сказала яму, што ня можа быць чорнаю, нават кал? хоча, ? запыталася, чаму яму недастаткова яе такой, якой яна ёсьць. З гэтага эп?зоду ? Абамы засталося пачуцьцё сораму, якое часткова тлумачыць ягоную аб’ядна?чую пал?тыку, да якой ён потым прыйшо?.

Пасьля сканчэньня Калюмб?йскага ?н?вэрсытэту й Гарвардзкай школы права (дзе яго прызначыл? першым цемнаскурым рэдактарам тамтэйшага пра?нага часоп?су й дзе ён упершыню дасягну? пэ?най вядомасьц?) Абама працава? арган?затарам грамадзкага жыцьця ? Чыкага. Паверы?шы ? ?суса Хрыста, ён уступ?? у Аб’яднаную царкву Хрыста ?мя Тройцы, пастар ? большасьць прыхаджана? якой был? афраамэрыканцам?. Паводле Мэл?сы Гэрыс-Лейсвэл , прафэсара Прынстанскага ?н?вэрсытэту й былой прыхаджанк? гэтай царквы, Абама далучы?ся да яе, каб замацаваць сваю афраамэрыканскую ?дэнтычнасьць. Аднойчы Абама пачу? казань тамтэйшага пастара Джэрэма? Райта на тэму ≪Дзёрзкасьць надзе?≫, ? гэты выраз потым зраб??ся ключавым у лексыконе самаго Абамы.

Але ? апошн?я дн? Райт, як? ажан?? Абаму ? хрысьц?? абедзьвюх ягоных дачок, праслав??ся на ?сю Амэрыку за ?ншыя словы. У 2003 г. падчас казан? Райт прамов?? :

Улады будуюць усё большыя турмы... ? хочуць, каб мы сьпявал? ≪Божа, бласлав? Амэрыку≫. Не, не ? не. Ня ≪Божа, бласлав? Амэрыку≫, а Божа, праклян? Амэрыку... за забойства нев?наватых людзей.... Божа, праклян? Амэрыку за тое, што яна паводз?ць сябе з нашым? грамадзянам? гэтак, н?бы яны нейк?я нелюдз? .

Райт таксама дада?, што тэрарыстычная атака на ЗША 11 верасьня 2001 г. ? ня што ?ншае, як наступства амэрыканскай замежнай пал?тык?.

Ад гэтых сло? Абаму давялося адма?ляцца гэтак жа, як ? ад падтрымк? Фарахана , дарма што Фарахан ? чалавек зус?м ?ншага ад Абамы ?дэаляг?чнага к?рунку, а Райт ? сябра ? нават наста?н?к Абамы. Але Абама ня хоча апынуцца на ≪тым баку, на як?м не намерва?ся быць≫, нават кал? на гэты раз на ?м ста?ць ня белая эл?та, а група афраамэрыканца?. Сёньня ён у першую чаргу амэрыканец, як? добра ведае, хто ён ? адкуль. Сваю ролю ? гэтай сама?пэ?ненасьц? адыгра? ягоны шлюб зь М?шэль, карэннаю жыхаркаю Чыкага зь вял?кай афраамэрыканскай сям’?, да якой цяпер належыць ? Абама, а таксама наладжваньне Абамам цёплых сувязя? са сваёю кен?йскаю сястрою А?маю, а таксама неаднаразовыя вандро?к? ? Кен?ю, дзе Абама пазнаём??ся са шматл?к?м? сваякам?, наведа? маг?лы бацьк? ды дзеда, постаця?, як?я раней амаль адсутн?чал? ? ягоным жыцьц?.

Даведа?шыся нарэшце, хто ён так?, ? сфармава?шы тым самым сваю давол? складаную ?дэнтычнасьць, Абама пача? закл?каць амэрыканца? да аб’яднаньня. Падчас сваёй прамовы на зьезьдзе Дэмакратычнай парты? ? 2004 г. Абама прадстав?? сваё разуменьне сваёй кра?ны. Пад акампанэмэнт авацый ён заяв?? :

Няма л?бэральнай Амэрык? й кансэрваты?най Амэрык?. Ёсьць Злучаныя Штаты Амэрык?. Няма белай Амэрык? й чорнай Амэрык?, Амэрык? лац?наамэрыканца? ? Амэрык? аз?ята?. Ёсьць Злучаныя Штаты Амэрык?.

Ён таксама нагада? удзельн?кам зьезду й тэлегледачам, што ? штатах, дзе папулярныя дэмакраты, людз? таксама моляцца ≪магутнаму Богу≫, а ? штатах, дзе папулярныя рэспубл?канцы, таксама ёсьць ≪сябры-ге?≫. ?ншым? словам?, ён закл?ка? амэрыканца? пазбав?цца стэрэатыпа?, як?я падзяляюць ?х адз?н ад аднаго. Паводле Абамы, ≪мы ? адз?н народ≫. Менав?та гэта прагнула пачуць амэрыканская публ?ка, асабл?ва л?бэральная. ? гэтыя словы ? адз?н момант зраб?л? з Абамы адну зь вядучых пал?тычных постаця? кра?ны.

Няда?на дарадца кампан?? Г?лары Кл?нтан, Джаралдын Фэрара, якая балятавалася на пасаду в?цэ-прэзыдэнта ? 1984 г., выказала меркаваньне , што кал? б Абама бы? белым мужчынам ц? жанчынаю любой расы, ён бы не дасягну? сваёй цяперашняй пазыцы?. Пасьля гэтага ёй давялося пак?нуць кампан?ю Кл?нтан, бо ? сёньняшняй Амэрыцы так?я выказваньн? ад а?тарытэтнай асобы л?чацца недапушчальным?. У гэтых словах, аднак, ёсьць доля пра?ды. На грамадзкую дзейнасьць Абаму натхн?ла ягоная сама?дэнтыф?кацыя як афраамэрыканца. На пал?тычную дзейнасьць яго часткова натхн?л? ?дэ? ягонага чорнага пастара ? афраамэрыканскай царкве. Але ц? можна зьвесьц? ?сю асобу Абамы да яго расы? Вядома, што не. Як кажа сам Абама,

пра?да, што мая ?дэнтычнасьць пачалася з расы, але яна на ёй ня скончылася й не магла скончыцца. У любым выпадку, гэта тое, ува што я вырашы? верыць.

Абама ста? увасабленьнем надзе? м?льёна? амэрыканца?, бо ён бачыць ня проста Амэрыку, дзе ?се ро?ныя, якой бачаць яе будучыню мног?я чорныя л?дэры, але таксама Амэрыку, у якой усе амэрыканцы аб’яднаныя. ? паважаюць яны ягоную пазыцыю часткова таму, што ён не зья?ляецца прадста?н?ком белай эл?ты, ад каго так?я словы б рызыкавал? гучаць фальшыва. А кал? Абама кажа , што

Кал? на Па?днёвым боку Чыкага ёсьць дз?ця, якое ня ?мее чытаць, гэта мяне кранае, нават кал? дз?ця не маё. Кал? дзесьц? ёсьць чалавек сталага ?зросту, як? ня можа заплац?ць за лек?, як?я яму вып?сал? й як? пав?нны выб?раць пам?ж лекам? й платаю за кватэру, ад таго я раблюся бяднейшым, нават кал? гэта ня мой дзед ц? баба. Кал? ёсьць арабска-амэрыканская сям’я, якую арышто?ваюць бяз доступу да адваката й без належнага працэсу, гэта пагражае ма?м грамадзк?м свабодам ?

то яму вераць. ? хочуць бачыць сва?м прэзыдэнтам чалавека, якому неабыякавыя пакуты розных марг?нал?заваных група? у такой моцнай ды заможнай кра?не, як ЗША.

На папярэдн?х выбарах, праведзеных дэмакратам? для амэрыканца?, як?я жывуць за мяжою, Абама атрыма? 66 % галасо? . На тэрыторы? ЗША на сёньняшн? дзень Абама выйгра? папярэдн?я выбары ? 30 штатах ? рэг?ёнах. Ёсьць вял?кая верагоднасьць, што ён стане наступным прэзыдэнтам ЗША. Ад Абамы чакаюць таго, што ня могуць абяцаць ?ншыя чорныя л?дэры накшталт дэмакрата Джэс? Джэксана, бо для ?х раса застаецца ? пэ?най меры л?н?яй падзелу. ? таксама ад яго чакаюць такога аб’яднаньня грамадзтва, якога кра?на ня бачыла за ?весь час панаваньня ? ёй белых англасаксонск?х пратэстанта? (г. зв. WASP-а?), нягледзячы на вял?к? сацыяльны прагрэс.

Абама не пак?дае абыякавым? людзей, як?я раней у амэрыканскай пал?тыцы ня бачыл? н?чога, што магло ?х натхн?ць. Тысячы маладых людзей, як?я раней став?л?ся да пал?тык? давол? цын?чна, удзельн?чаюць у гэтых выбарах ? збольшага аддаюць свае галасы Абаму. Таксама за яго галасуюць старэйшыя людз?, як?я раней галасавал? супраць ус?х. Ёсьць сярод яго прых?льн?ка? ? тыя, хто пара?но?вае Абаму з амэрыканск?м? героям? накшталт Джона Кэнэдз?. Сярод тых ёсьць прадста?н?к? самой сям’? Кэнэдз? . Чаму? Гало?ная прычына ? тым, што, як